گروهک طالبان افغانستان، جنبشی جهادی اسلامی بودند که پس از شکست اتحاد جماهیر شوروی سابق، در سال 1994 میلادی به قدرت رسیدند. این گروهک تقریباً بر اکثر شهرها و استان‌های کشور افغانستان مسلط شدند و حدود پنج سال سلطه و اشغال‌گری، همراه با جنایات فراوان در سال 2001 میلادی، توسط آمریکا و متحدانش، «ناتو» برچیده شدند. بیشتر اعضای آن، از درس خوانده‌های مدارس علمیه بودند و لقب «طالب» را برای خود برگزیدند. طالبان، اغلب دارای گرایش حنفی ماتریدی و از تحصیل کردگان مدارس دیوبندی بودند که با تأثیر از اندیشه سلفی‌های وهابی درصدد تشکیل خلافت اسلامی بودند که رفته رفته از حالت اعتدال حنفی به سوی تعصب و افراط‌گرایی دینی مذهبی کشیده شدند و برهه‌ای از تاریخ کشور افغانستان را رقم زدند که جنایات و قتل و غارت و ... از جمله کارهایی بود که در زمان حیات خود بر ملت مظلوم افغان به‌وجود آوردند که از جمله این ملت مظلوم شیعیان بودند که مانند دیگر افراد کشور افغانستان شاهد وحشی‌گری و سبعیّت این گروهک به ظاهر اسلامی گرفتار شدند.
آنان به مخالفان خود، تحت هیچ شرایطی رحم نمی‌کردند، چه رسد به این‌که طرف مقابل آنان مردم شیعه باشند. لذا نسبت به شیعیان هیچ ترحمی نمی‌کردند و بزرگ و کوچک، زن و مرد، پیر و جوان، به اشد مجازات برخورد می‌شدند و دیدگاه‌های افراطی خود را این‌گونه بروز می‌دادند:
- طالبان در ساعات اولیه فتح مزار شریف، از مساجد این شهر اعلان کردند که: شیعیان مزار شریف سه راه بیشتر ندارند: یا سنی شوند، یا به کشور ایران بروند، و یا کشته خواهند شد.[1]
- طالبان بعد از تصرف شهر مزار شریف افغانستان، تمام مساجد متعلق به شیعیان این شهر را بستند.[2]
- طالبان به زور وارد خانه‌های مردم می‌شدند و اهل خانه را بعد از بازجویی و سؤالاتی مبنی بر این‌که شیعه هستند یا سنی، آیا از هزاره هستند یا غیرهزاره و ...، ماهیت آنان را معلوم کرده و شیعیان را با تمام اهل خانه قتل عام می‌کردند.[3]
- ملانیازی که بعدها حاکم شهر مزار شریف گردید، از مسجد جامع شهر مزار شریف، خطاب به شیعیان چنین گفت: «هزاره‌ها، «شیعیان»، مسلمان نیستند و ما باید آنان را بکشیم؛ یا باید مسلمان شوید و یا افغانستان را ترک کنید، این را بدانید هر کجا که بروید شما را به چنگ می‌آوریم؛ اگر بالا بروید از پاهایتان پایین خواهیم آورد و اگر پائین بروید از موهایتان شما را گرفته و بالا خواهیم کشید.»[4]
- طالبان به همراه سپاه صحابه پاکستان، وارد کنسولگری ایران در مزار شریف شدند و 11 نفر از دیپلمات‌های ایرانی را به همراه یک خبرنگار به شهادت رساندند.[5]

پی‌نوشت:

[1]. طالبان اسلام و نفت و بازی بزرگ جدید، احمد رشید، نشر دانش هستی، تهران، ایران، ص125.
[2]. همان، ص125.
[3]. همان، ص124.
[4]. همان، ص126.
[5]. همان، ص126.