رهبران تکفیری وهابی سپاه صحابه در پاکستان را بشناسیم

  • 1398/11/25 - 14:38
سپاه صحابه و لشکر جهنگوی، از گروه‌های تکفیری وهابی پاکستان هستند که رویکردی خصمانه با مخالفان خود، به‌ویژه شیعیان پاکستان دارند، اینان طی چند دهه فعالیت، جرم و جنایات زیادی را در کشور پاکستان انجام دادند که با حمایت مالی و سیاسی کشورهایی مثل عربستان و امارات متحده عربی، تلاش کردند که اهداف استعمارگران را پیاده کنند.

سپاه صحابه و لشگر جهنگوی، از گروه‌های تکفیری پاکستان هستند که رویکردی خصمانه با مخالفان خود، به‌ویژه شیعیان پاکستان دارند، اینان طی چند دهه فعالیت، جرم و جنایات زیادی را در کشور پاکستان انجام دادند که با حمایت مالی و سیاسی کشورهایی مثل عربستان و امارات متحده عربی، در حقیقت تلاش کردند که اهداف استعمارگران غرب مثل آمریکا و انگلیس و اسرائیل غاصب و ... را پیاده کنند. انجمن سپاه صحابه که بعدها به «سپاه صحابه پاکستان» تغییر نام داد و مشهور گردید، در حقیقت در تقابل اتحاد شیعه و اهل سنت تشکیل گردید که به رهبری حق نواز جهنگوی، اولین موسس این گروه، که فردی متعصّب و ضد شیعی و از مولوی‌های جمعیت علمای اسلام بود، در سال 1985 میلادی برابر با سال 1364 شمسی ایجاد شد.[1]
برخی از مولوی‌های ایشان که بعدها رهبری این گروه را بر عهده گرفتند، از مدارس مذهبی پاکستان فارغ التحصیل شدند، شبه نظامیانی که عمدتاً در مدارس مذهبی مختلف با گرایشات دیوبندی و حنفی مسلک تحصیل کردند، اما این اندیشه دیویندیه، هیچ‌گاه با اندیشه تکفیری آنان سازگاری نداشته است.[2] این گروهک تکفیری‌، با برگرداندن نظام حکومتی در پاکستان از جمهوری به سیستم خلافت اسلامی خواستار تبدیل شدن دولت پاکستان به یک دولت سنی تکفیری که در آن خلافت اسلامی احیاء و طبق فقه حنفی باشد هستند.[3] رویکرد افراطی وهابی حق‌نواز جهنگوی به حدّی بود که در سال 1990 میلادی ترور شد و ترور او را به گروه‌های شیعی نسبت دادند.[4] پس از قتل وی، ایثار الحق قاسمی دومین نفر از این حزب به ریاست سپاه صحابه رسید. او با استفاده از برخی روابط سیاسی در انتخابات عمومی شرکت کرد و در سال 1990 میلادی موفق به کسب اولین صندلی مجلس ملی حزب شد. او تلاش زیادی کرد تا جلوی نفوذ شیعیان را در ساختارهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی در کشور پاکستان را بگیرد... اما در نهایت در سال 1991 میلادی ترور شد.[5] پس از قتل او، ضیاء الرحمن فاروقی سومین نفر از این گروه به رهبری سپاه صحابه انتخاب گردید، که او هم بعد از چند سال رهبری این گروهک به همراه تعدادی از همراهان نزدیکش در سال 1997 میلادی بر اثر انفجار بمبی در یک دادگاه در شهر لاهور پاکستان کشته شد.[6]
پس از او، محمد اعظم طارق چهارمین نفر از این گروهک جانشین وی شد، او هم در مجلس ملی پاکستان راه یافت و تمام تلاش خود را مبنی بر مقابله با نفوذ شیعیان در مسائل گوناگون پاکستان صرف کرد، او لایحه‌ی ناموس صحابه -ممنوعیت توهین به صحابه- را ارائه داد تا به صورت قانون درآید. او متهم به 103 ترور و قتل بر علیه رهبران و مردم شیعه پاکستان شد، و در نهایت او هم مثل رهبران دیگر این حزب به همراه چهار نفر از نزدیکانش در اسلام آباد در سال 2003 میلادی ترور شد.[7] پس از قتل او، مولوی علی شیر حیدری پنجمین نفر از این گروه، زعامت سپاه صحابه را بر دوش کشید که نهایتاً با همان تفکرات افراطی در سال 2009 میلادی در ایالت سند به قتل رسید.[8] پس از قتل او، محمد احمد لدهیانوی ششمین نفر از این گروهک به عنوان رهبر سپاه صحابه معرفی گردید و تا به حال زنده است و به سمت رهبری این حزب ادامه می‌دهد.[9]

پی‌نوشت:

[1]. تبار شناسی تروریسم، در پاکستان، واقعیتها و راهبردها، احمد فراهانی، موسسه تحقیقاتی بین المللی ابرار معاصر، تهران، ایران، ص244.
[2]. همان، ص242.
[3]. نقد جریانهای تکفیری، جمعی از نویسندگان، دار الاعلام، قم، ایران، ص189-190.
[4]. همان، ص191.
[5]. همان، ص191.
[6]. همان، ص191.
[7]. مکتب دیوبند و جنبش جماعت تبلیغ، علیزاده موسوی، نشر پاد اندیشه، قم، ایران، ص288.
[8]. افراط گرایی در پاکستان، جواد جمالی، موسسه مطالعاتی اندیشه سازان نو، تهران، ایران، ص69.
[9]. همان، ص69.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.