تکفیر کردن یعنی ریخته شدن خون بیگناهان
از زمان بهوجود آمدن فرقه وهابیت در این دو سدهی اخیر، خصوصاً در زمان فعلی شاهد بودهایم که خون هزاران مسلمان بیگناه، اعم از شیعه و سنی و پیروان ادیان و مذاهب، بهواسطه رفتارهای به دور از منطق و منافی با تعالیم دین اسلام، توسط عدهای از افراطیون به ظاهر مسلمان که تکفیر را ابزار و وسیلهای برای ایجاد جنگ و خونریزی و فتنهی دینی قرار دادهاند، به زمین ریخته شده است. لذا در میان فتاوای تکفیری عالمان به اصطلاح مسلمان و رهبران معنوی این جماعت افراطی، مواردی را میتوان یافت که نظریات عجیب عالمان جاهل تکفیری از یک طرف، و همسویی این فرقه ضاله با خواستههای دنیایی و منافع نظام سلطه استعماری و استکباری از طرف دیگر، بیشتر این حقیقت آشکار میگردد که آمریکا و انگلیس، بهویژه قوم یهود تا چه اندازه نسبت به دین اسلام کینه و دشمنی خاص دارند، پس بهترین شیوه و روش و حربه موثر، سیاست «اختلاف بینداز و حکومت کن» را در پیش گرفتند، منتها اعمال و رفتار و صدای ناهنجار آنان از حلقوم عالمان جاهل این فرقه بلند میشود، بدون آنکه خود بدانند چه میکنند و چه جنایاتی را مرتکب میشوند.
هیئت عالی افتای عالمان عربستان سعودی در پاسخ به پرسشی دربارهی شیعه و مشرک بودن آنان چنین نوشتهاند: «اگر موضوع، همان باشد که در متن پرسش آمده، مبنی بر اینکه گروهی که به مذهب جعفری منسوب هستند (یا علی)، (یا حسین) میگویند؛ در آن صورت آنها یقیناً گروهی مشرک و مرتد هستند...» این فتوا به امضای چهار تن از اعضای هیئت عالی سعودی به شرح ذیل رسیده است که عبارتند از: «رئیس هیئت فتوا یعنی عبدالعزیز بن باز، و نیز اعضای هیئت فتوا یعنی عبدالرزاق عفیفی، عبدالله بن عدّیان، عبدالله بن قعود.»[1]
از طرف دیگر شیعه ستیزی و شیعه هراسی از طرف جاهلان عالمنمای تکفیری خود، یکی دیگر از اختلاف بینداز میان شیعه و مذاهب دیگر اهل سنت است، مثلاً عبدالعزیز قاری از علمای بزرگ تکفیری مدینه منوره عربستان سعودی رسماً اعلام کرد: «ما امروز در برابر مثلثی از دشمن مشترک هستیم که سه ضلع آن آمریکا، یهود، روافض (شیعیان) هستند. دشمنی که در پی حوادث رخداده در عراق و لبنان پدید آمد و ثابت کرد هدف اصلی آنها، اهل سنت و جماعت هستند. حال با چنین وضعیتی، آیا لازم نیست در برابر خطراتی که این دشمن مشترک ما را تهدید میکند، متحد گردیم.»[2]
در نتیجه با این دیدگاه افراطی، که دوست و دشمن را تفکیک نکرده، یقیناً مذاهب مختلف اسلامی، بلکه دین اسلام روی خوش به خود نخواهد دید و همیشه در جنگ و خونریزی بهسر خواهد برد و دشمنان قسم خورده دین حنیف اسلام خوشحالی خواهند کرد.
پینوشت:
[1]. فتاوای اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، دار الموید، ریاض، عربستان، ج3 ص373 رقم 3008.
[2]. جریده الرساله الجمعه، 7 رجب 1426 هجری، الموافق 12 أغسطس 2005 میلادی.
افزودن نظر جدید