ردّ سخن بنیانگذار فرقه وهابیت در تهمت به شیعه به وسیله آیات قرآن
خلاصه مقاله
محمد بن عبدالوهاب با نقل روایتی از امام صادق (علیهالسلام) میگوید شیعه معتقد است، همگی صحابه مرتد شدند، جز چهار نفر از ایشان؛ سپس با نقل آیاتی در مدح صحابه، این اعتقاد را تقبیح میکند.
جواب او این است:
نزد شیعه، هر کتابی جز قرآن دربردارندهی مطالب صحیح و ناصحیح است، ضرورتاً این روایت درست و صحیح نیست.
محمد بن عبدالوهاب از چند آیه مصادره به مطلوب کرده و از آیات دیگر روی گردانیده است.
همچنین در آیات مورد بحث، منظور همه صحابه نیستند.
و در آخر باید گفت ممکن است معنای ارتداد در روایت، ارتداد از ايمان و شریعت نباشد، بلکه به معنای بازگشت و شکستن پیمان ولایت و بیعت در روز عید غدیر باشد.
متن مقاله
مذهب شیعه امامیه معتقد است که بعد از رحلت پیامبر اکرم اکثر مسلمانان از دین اسلام برگشتند و راه ارتداد را در پیش گرفتند الاّ عدهی معدود، و این اعتقاد ایشان همان روایت دروغی است که به آنها نسبت داده شده که از امام صادق(علیه السلام) بیان کردند. لذا افرادی به نام محمد بن عبدالوهاب در کتاب خود مینویسد: «کشّی (عالم رجالی شیعه) و کسانی دیگر از امام جعفر صادق (علیهالسلام) نقل کردهاند وقتی پیامبر رحلت کردند، همگی صحابه مرتد شدند، جز چهار نفر از ایشان، یعنی: مقداد، حذیفه، سلمان، ابوذر، پرسیدند پس عمار یاسر چه؟ فرمود اندکی مرتد شد، اما برگشت... از چنین اعتقادی که موجب نابودی دین است به خدا پناه میبریم... اگر پس از وفات پیامبر مردم به دلیل اینکه ابوبکر را بر علی (علیهالسلام) مقدم داشتند، حال آنکه به خلافت علی (علیهالسلام) وصیت شده بود و جز پنج یا شش نفر مرتد گشتند، چگونه خداوند میفرماید: «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ.[آل عمران/110] شما بهترین امتی هستید که از میان مردم برخاستید.»
در کلام رافضه لغزش و فساد وجود دارد از جمله: موجب ابطال و شک در دین است، کتمان و تغییر قرآن را روا میشمرند، مخالف فرمایش خداوند معتقدند، ازجمله همین آیه و آیات دیگری مثل: «رَضِيَ اللَّهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ ۚ[مائده/119] خداوند از ایشان راضی است و ایشان هم از او راضی هستند.» همچنین دربارهی مهاجرین و انصار میفرماید: «أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ.[حجرات/15] ایشان از راستگویانند.» اینگونه آیات و روایات دیگر بر افضلیت صحابه و پایمردی ایشان در دین تصریح میکند... باور گروهی که معتقدند افرادی را که خدا برای همراهی با رسول و یاری دینش برگزید، مرتد گشتهاند چقدر زشت و ناپسند است.»[1]
در ردّ سخنان و مطالب واهی محمد بن عبدالوهاب باید بگوییم که:
اولاً: در اعتقادات شیعه امامیه، هر کتابی جز قرآن دربردارندهی مطالب صحیح و ناصحیح است، هر چقدر هم که مهم باشد و نویسندهی آن جایگاه والایی داشته باشد.
ثانیاً: بر اساس اینگونه روایات، وجود روایاتی این چنینی در کتب شیعه، ضرورتاً به این معنا نیست که هر چه که آمده باشد یقیناً درست و صحیح است. سوای اهل سنت که برای کتب صحاح خود، خصوصاً صحیح بخاری و مسلم، قداست ویژهای را قائلند و این دو کتاب را پس از قرآن اصح کتب میدانند.[2]
ثالثاً: اگر شیعه طبق روایاتی که در کتب ایشان است استشهاد میکند، فقط و فقط از باب اقامهی حجت بر ضدشان از بین مطالب خودشان است تا آگاه شوند، نه اینکه بخواهند اختلاف و آتش افروزی به راه اندازند و باعث تضعیف مسلمانان و خوشحالی دشمنان قسمخورده گردند.
رابعاً: بنیانگذار فرقه وهابیت از چند امر اساسی غفلت کرده است، ازجمله اینکه او به دنبال آیاتی رفته که همخوانی با عقاید و افکار باطلش دارد و از احتمالات دیگر آیات روی گردانیده است؛ دیگر اینکه آیاتی وجود دارد که با صراحت تمام برخی از صحابه را تهدید میکند و به پیامبرش هشدار میدهد و کفر و نفاق عدهای دیگر را بازگو میکند و ارتداد بعضی دیگر را بیان میدارد که در همان زمان با نزول اینگونه آیات، مسلمین میدانستند که این آیات در وصف چه کسانی از صحابه نازل شده است.
خامساً: آیات مورد بحث در این نوشتار مثل: «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ.» طبق نقل ابیحاتم از امام باقر (علیهالسلام) یعنی اهل بیت پیامبر.[3] و یا آیه: «رَضِيَ اللَّهُ عَنهُم وَرَضوا عَنهُ.» ابن عساکر از جابر بن عبدالله انصاری نقل میکند که خدمت پیامبر بودیم که علی (علیهالسلام) وارد شد و پیامبر فرمود سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، او و پیروانش روز قیامت رستگارند.» و یا آیه «أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ.» فخر رازی میگوید این آیه از آن رو نازل شده که برخی از صحابه از لذات دنیایی چشمپوشی کرده و سختیهای آن را تحمل کردند و صدق در دینداری آنها آشکار گشته است.[4] اما برخی صحابه بعداً تغییر روش دادند و لذات دنیایی را برگزیدند و مشغول جمعآوری ثروت شدند، به طوریکه به نقل تاریخ طلاهای جمعآوری شدهی آنها را با تبر قطعه قطعه میکردند...
و در آخر باید گفت ممکن است معنای ارتداد در روایت، ارتداد از ايمان و شریعت نباشد، بلکه به معنای بازگشت و شکستن پیمان ولایت و بیعت در روز عید غدیر باشد.[5]
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان
پینوشت:
[1]. رساله فی الرد علی الرافضه، محمد بن عبدالوهاب، دار الآثار، صنعا، یمن، ص12-13.
[2]. تدریب الراوی، سیوطی، دار طیبه، قم، ایران، ص91.
[3]. در المنثور، سیوطی، دار الفکر، بیروت، لبنان، ج2 ص293.
[4]. تفسیر کبیر، فخر رازی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، ج29 ص286.
[5]. «منظور از ارتداد صحابه، در روایات شیعه و اهل سنت»
«نظر شیعه درباره ارتداد صحابه»
«مقصود از ارتداد صحابه پس از رسول خدا(ص) چیست؟»
«آیا به راستی اکثر صحابه بعد از پیامبر مرتد شدند؟»
«تئوری ارتداد صحابه»
«جواب نقضی به وهابیت در ارتداد صحابه»
افزودن نظر جدید