متن مقاله
وهابیان، شیعه را متهم به تحریف قرآن می‌کنند. در حالی‌که عالمان شیعه از صدر اسلام تاکنون اعلام کرده‌اند که شیعه قائل به تحریف نیست. یکی از دلایلی که شیعه بر عدم تحریف قرآن اقامه کرده است، حدیث ثقلین است. این حدیث یکی از احادیث مهم در منابع روایی است. این روایت در منابع شیعه و سنی به صورت متواتر نقل شده است.[1] در این حدیث پیامبر اکرم می‌فرماید که من از میان شما می‌روم و دو چیز گران‌بها در بین شما باقی می‌گذارم. کتاب و عترم، اهل بیتم. تا زمانی که به آن دو تمسک بجویید، هرگز پس از من گمراه نخواهید شد.
این حدیث می‌گوید تا روز قیامت به قرآن تمسک جویید. بنابراین چگونه شیعه می‌تواند قائل به تحریف قرآن باشد، در حالی‌که این روایت می‌گوید به قرآن تمسک کنید. زیرا قرآنی که تحریف شده باشد، قابلیت تمسک ندارد. بنابراین حدیث ثقلین ثابت می‌کند که اعتقاد به تحریف قرآن امکان ندارد.
هم‌چنین روایات فراوانی از ائمه اهل بیت نقل شده است که ائمه اهل بیت فرمودند هرگاه روایتی از ما به شما رسید، آن را بر کتاب خدا عرضه کنید و هر کدام با قرآن موافق بود، آن را اخذ کنید و هر روایتی که مخالف با قرآن بود به دیوار بزنید و آن را رها کنید و بدانید که آن روایت از ما نیست.[2] یا این روایت که در اصول کافی آمده است که می‌فرماید: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: «إِنَّ عَلَى کُلِّ حَقٍّ حَقِیقَةً وَ عَلَى کُلِّ صَوَابٍ نُوراً فَمَا وَافَقَ کِتَابَ اللهِ فَخُذُوهُ وَ مَا خَالَفَ‏ کِتَابَ‏ اللهِ‏ فَدَعُوهُ.[3] براى هر حقى حقیقتی است و بر فراز هر صوابى پرتو درخشانى، به آن‌چه با کتاب خدا موافق است عمل کنید، و آن‌چه را مخالف کتاب خدا است، رها کنید.»
این روایات ثابت می‌کند که قرآن از تحریف مصون است. زیرا چگونه ممکن است قرآن تحریف شده، میزانی برای شناخت روایات صحیح از نادرست باشد.

پی‌نوشت:

[1]. «إني تارك فيكم ما إن تمسكتم به لن تضل: كتاب الله، وعترتي أهل بيتي، فإنهما لن يفترقا حتى يردا عليَّ الحوض» ابن حنبل شيباني، احمد بن محمّد، مسند أحمد بن حنبل، ج 17، ص173، تحقيق: شعيب الأرنؤوط، مؤسسة الرسالة، چاپ اوّل، 1421ق).
[2]. روى عن النبی(ص) انه قال: «إذا جاءکم عنی حدیث، فاعرضوه على کتاب الله، فما وافق کتاب الله فاقبلوه، و ما خالفه فاضربوا به عرض الحائط» از پیامبر(ص) روایت شده است: هرگاه حدیثى از من به شما برسد، آن‌را بر کتاب خدا عرضه کنید، آنچه از آن موافق قرآن بود بپذیرید و آنچه مخالف بود به دیوارش بکوبید. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، تهرانی، شیخ آقابزرگ، تحقیق، قصیرعاملی، احمد، ج ‏1، ص 5، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، مقدمه مؤلف، ج 1، ص 39، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، 1415ق؛ فیض کاشانی، ملامحسن، تفسیر الصافی، تحقیق، اعلمی، حسین، ج ‏1، ص 36، تهران، الصدر، چاپ دوم، 1415ق؛
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 69، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.