مولوی سربازی: حرمت گرفتن عیدی و استفاده از آن
خلاصه مقاله
مولوی محمدعمر سربازی، گرفتن عیدی عید نوروز و استفاده از آن را حرام میداند، همچنین درآمد مواد مخدر را نیز حرام میداند و با اینکه معتقد است دادن مال حرام به دیگران، خود گناهی دیگر است، در مورد هدیه عید، میگوید: میتوان عیدی را گرفت و خود استفاده نکرد، بلکه به فقرا و مساکین داد، و در مورد درآمد مواد مخدر میگوید: مواد مخدر و درآمد حاصل از آن حرام است، اما میتوان آن را به مدرسه یا مسجد داد و این حرام با دست به دست شدن، حلال میشود و برای کسی که پول را میپردازد حرام و برای گیرنده (مسجد و مدرسه) حلال است، حتی اگر بدانند از چه راهی بهدست آمده است.
وی پس از این فتوا، گفته: اگر نیت دهنده درآمد مواد مخدر به مسجد و مدرسه، خیر باشد، به او ثواب میرسد، در حالیکه خداوند فقط از افراد باتقوا میپذیرد.
متن مقاله
عید نوروز عید ملی است و هرگز بدعت نیست، زیرا به شرع نسبت داده نمیشود؛ بلکه مردم این روز را بهعنوان آغاز سال انتخاب کرده و به جشن میپردازند و آثار مثبتی دارد، زیرا مردم به صله أرحام و دید و بازدید میپردازند، البته به شرط اینکه از محرمات پیراسته باشد، ولی اگر عید بودن آن روز را به شرع مقدس نسبت بدهیم، کار صحیحی نیست؛ یکی از کارهای خوبی که در نوروز اتفاق میافتد، هدیه و عیدی دادن است که باعث میشود نسبت به یکدیگر با محبت شده، و کینهها از بین برود.
مولوی محمدعمر سربازی، امام جمعه سابق اهل سنت چابهار و مؤسس مدرسه منبع العلوم کوهون، در سؤالی که پیرامون عیدی دولت به کارمندان، از او شده است، میگوید: گرفتن این عیدی جایز نیست و استفاده از آن حرام است.[1]
وی که معتقد است دادن مال حرام به دیگران (به نیت ثواب)، خود گناهی جداگانه محسوب میشود، و گناه را ثواب دانستن نیز خود گناه بزرگی است،[2] که مطلب حقی است و در حکایتی از امام صادق (علیهالسلام) نیز نقل شده است،[3] ولی پس از حکم به حرمت گرفتن عیدی و حرام بودن استفاده از هدیه عید، میگوید: میتوان عیدی را گرفت و خود استفاده نکرد، بلکه به فقرا و مساکین داد، که این مطلب خلاف نظر خودش است؛ زیرا اگر حرام است، دادن مال حرام به دیگران، خود گناهی دیگر است و اگر حرام نیست، استفاده از آن جایز است.
او در سؤال دیگری که در مورد مواد مخدر از او پرسیده شده، چنین میگوید: مواد مخدر و درآمد حاصل از آن حرام است، اما میتوان آن را به مدرسه یا مسجد داد و این حرام با دست به دست شدن، حلال میشود و برای کسی که پول را میپردازد حرام و برای گیرنده (مسجد و مدرسه) حلال است، حتی اگر بدانند از چه راهی بهدست آمده است.[4]
وی باز هم پس از این فتوا، عذاب وجدان گرفته و خلاف نظر قبلی خود میگوید اگر نیت دهنده درآمد مواد مخدر به مسجد و مدرسه، خیر باشد، به او ثواب میرسد، در حالیکه خداوند فقط از افراد باتقوا میپذیرد: «إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ.[مائده/27] همانا خداوند، عمل خوب را از پرهیزکاران میپذیرد.»
این تغییر در نظر و فتوا دادن در یک عبارت، این را میرساند که قصد جلب نظر خلافکار پولدار، برای دادن پول به مساجد و مدارس است؛ ولی خداوند در قرآن برای کمک کنندگان به مساجد شرط میگذارد و میفرماید: «إِنَّما يَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَي الزَّکاةَ وَ لَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللَّهَ فَعَسي أُولئِکَ أَنْ يَکُونُوا مِنَ الْمُهْتَدينَ.[توبه/18] مساجد خدا را تنها کسی آباد میکند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده، و نماز را برپا دارد، و زکات را بپردازد، و جز از خدا نترسد؛ امید است چنین گروهی از هدایت یافتگان باشند.»
پینوشت:
[1]. مجالس قطب الارشاد، مولوی محمد عمر سربازی، ج1، ص274. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. همان، ج1، ص173. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. «تقوا، شرط پذیرش عمل صالح»
[4]. مجالس قطب الارشاد، مولوی محمد عمر سربازی، ج1، ص173.
افزودن نظر جدید