...

جایگاه ابن تیمیه حرّانی برای همه طوایف اسلامی مشخص است، چرا که با عقاید باطل و افراط‌گرایانه خود چنان احساسات مسلمانان، به‌ویژه علما و بزرگان مذاهب اسلامی را برانگیخت که در برابر او موضع گرفته و او را طرد کرده و ردّیه‌های فراوانی را بر کتب و تالیفات باطلش نوشتند. ادبیات نوشتاری وی بهترین گواه بر عدم منطق و بینش غیر اسلامی و غیر انسانی اوست؛ وی در جای جای کتاب‌های خود گفتار و سخنان باطلی را به شیعیان نسبت داده است که ظاهراً خودش شایسته‌تر به آن القاب و صفات و اتهامات است، و از منظر علما و بزرگان به خاطر دشمنی و کینه توزی‌های او نسبت به اهل بیت پیامبر، به‌ویژه حضرت علی (علیه‌السلام)، به ناصبی بودن معروف و مشهور است؛ او به شیعیان که پیروان اهل بیت هستند نیز توهین می‌کند.
مثلاً به شیعیان نسبت دروغ‌گویی را به همراه بدترین اهانت‌ها و توهین‌ها نثار می‌کند و این‌گونه می‌نویسد: «روافض (شیعیان) دروغ‌گوترین طایفه‌ها و مدعی‌ترین آن‌ها در علم و دانش سر به مهر هستند.»[1] هم‌چنین می‌گوید: «روافض (شیعیان) از نادان‌ترین و گمراه‌ترین و بزرگ‌ترین نسبت دهندگان دروغ به خدای عزوجل، رسول خدا، صحابه، و نزدیکان پیامبر و دیگران هستند.»[2] و یا در این گفتار باطل او در جای دیگری از کتابش می‌گوید: «روافض (شیعیان) دروغ‌گوترین فرقه‌ها و طوایف امت اسلام هستند که از روی غلوّ و شرک ادعای اسلام کرده و نیز نخستین گروهی هستند که در سرزمین‌های اسلامی، ادعای نبوّت برای غیر از پیامبر را کرده‌اند، از جمله ادعای نبوّت برای علی ...»[3]
بطلان کلام وی معلوم است و می‌توان گفت، این یاوه‌گوی هتاک ناصبی که هم دشمن اهل بیت است و هم کینه پیروان اهل بیت دارد، در حالی این سخنان را می‌گوید که هیچ مدرک و سندی ندارد و علمای اهل سنت هم، چه در زمان معاصرش و چه در زمان‌های بعدی افکار و عقاید او را باطل دانسته و همگان را به دوری جستن از او فرا خواندند و او را طرد کردند. و خداوند درباره افرادی مانند او، این آیه را قرار داده و می‌فرماید: «في قُلوبِهِم مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُم عَذابٌ أَليمٌ بِما كانوا يَكذِبونَ.[بقره/10] در دل‌های ایشان بیماری و مرض است و خداوند مرض ایشان را زیادتر می‌کند به خاطر دروغ‌هایی که می‌گفتند و برای ایشان عذابی دردناک خواهد بود.»
تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان

پی‌نوشت: 

[1]. «فانّ هذه الطائفه الرافضه من اکثر الطوائف کذباً و ادّعاً للعلم المکتوم...» کتب و رسائل و فتاوی، ابن تیمیه، مکتبه ابن تیمیه، ریاض، عربستان، ج4 ص77.
[2]. «و هولاء الرافضه من أجهل خلق الله و أضلّهم و أعظمهم کذباً علی الله عزوجل و رسوله و الصحابه و القرابه و غیرهم...» همان، ج4 ص506.
[3]. «انّ الرافضه أکذب طوائف الامّه علی الاطلاق و هم أعظم الطوائف المدّعیه للاسلام غلوّاً و شرکاً و منهم کان اوّل من ادعی الالهیّه فی القراء و ادّعی نبوّه غیر النّبی کمن ادّعی نبوّه علیّ...» همان، ج27 ص175.