متن مقاله
وهابیت معتقدند که میان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و صحابه هیچ‌‎گونه اختلافی نبوده و تنها وحدت و شفقت در میان ایشان جاری بوده است. از این‌روی آقای شیخ صالح درویش (قاضی دادگاه عمومی قطیف) کتابی با عنوان «وحدت و شفقت اهل بیت» را نگاشته که توسط «عبدالله حیدری» به فارسی ترجمه شده است.[1]
این در حالی است که تنها با یک مطالعه کوتاه و جستجو در میان روایات می‌توان به ارتباط صحابه و اهل‌بیت دست پیدا کرد. به عنوان مثال به روایتی اشاره می‌شود که صحیح مسلم در کتاب خود نقل کرده است. روایت این‌چنین است: « عمر می‌گوید: «پس از وفات رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌‌وآله) ابوبكر گفت: من جانشين رسول خدا هستم، شما دو نفر (عباس و علی) آمديد و تو ای عباس ميراث برادر زاده‌ات را درخواست كردی و تو ای علی ميراث فاطمه دختر پيامبر را؛ ابوبكر گفت: رسول خدا فرموده است: ما چيزی به ارث نمی‌گذاريم، آن‌چه می‌ماند صدقه است و شما او را دروغ‌گو، گناه كار، حيله‌گر و خيانت‌كار معرفی كرديد؛ ... پس از مرگ ابوبكر، من جانشين پيامبر و ... و باز شما دو نفر مرا خائن، دروغ‌گو و گناه‌كار خوانديد.»[2]
این روایت دلالت بر دشمنی میان اهل‌بیت و صحابه دارد. برای مطالعه بیشتر در نقد این توهم (دوستی میان صحابه و اهل بیت) مطالعه کتاب "نقد کتاب وحدت و شفقت صحابه و اهل بیت با یکدیگر" توصیه می‌شود.

پی‌نوشت:

[1]. سبحانی، جعفر، نقد کتاب وحدت و شفقت صحابه و اهل بیت با یکدیگر، تهران، نشر مشعر، 1385 ش، ص 11.
[2]. مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، محقق: محمد فواد عبد الباقی، بیروت، انتشارات دار احیاء التراث العربی، ج 3، ص 1377.