پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- مخالفت علما و فقها با صوفیگری به خاطر انحرافاتی است که در تصوف، بعنوان فرقه‌ای از فرقه‌های اسلامی است. همچنین گاهی تصوف بعنوان جریانی مخالف ائمه معصومین (علیهم السلام) معرفی شده است و طبیعتاً با چنین رویکردی عقاید و آداب و رسوم صوفیه نیز در مقابل ائمه قرار خواهد گرفت. از میان فقهایی که موضع جدی دربرابر صوفیه اتخاذ کرده‌‌اند، حضرت آیت الله حاج سید محمد حسینی شاهرودی است. ایشان می‌فرمایند: «تصوف مسلکی است منحرف از راه اهل بیت (علیهم السلام)؛ بلکه صادر شده است از بعضی متصوفین. گفتار و کرداری که با معتقدات اسلام مخالف است و منافات دارد با احکام الهی و روایاتی از ائمه (علیهم السلام) در مذمت صوفیان وارد شده است و اگرچه شان آنان حیله و نیرنگ و ریاکاری و عُجب می‌باشد.»[1] بنابراظهارات ایشان صوفیان از راه اهل بیت (علیهم السلام) منحرف هستند و همین امر سبب شده است که عقاید ایشان مخالف عقاید اسلامی باشد.

پی‌نوشت:
[1].حسینی شاهرودی سید محمد، اجوبه المسائل الاعتقادیه، آل مرتضی، قم، 1392، ص 118