پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بعد از وفات سید کاظم رشتی، شاگردان وی بر سر جانشینی با هم اختلاف کردند و هر کدام در گوشه‌ای ادعای جانشینی نموده و اسباب تفرقه در شیخیه را فراهم کردند. شیخیه‌ی کریمخانیه، باقریه، بابیه، حجة الاسلامیه، ثقة الاسلامیه و احقاقی از انشعابات شیخیه به شمار می‌آیند. حاج محمد کریمخان توانست «شیخیه‌ی کریمخانیه» را پایه‌گذاری کند و مرکز آن در شهر کرمان است. میرزا محمد باقر خندق آبادی «شیخیه‌ی باقریه» را در همدان پایه‌گذاری کرد. سید علی محمد شیرازی هم موفق شد «شیخیه‌ی بابیه» را در شهر شیراز تأسیس کند و بعدها به سبب اعلام استقلال، فرقه‌ای مستقل گردید. [1] میرزا محمد باقر مامقانی «شیخیه‌ی حجة الاسلامیه» را در تبریز به راه انداخت. میرزا شفیع تبریزی هم «شیخیه‌ی ثقة الاسلامیه» را در تبریز بنا نهاد. آخوند ملا محمد باقر اسکویی نیز در تبریز «شیخیه‌ی احقاقی» را تأسیس کرد و مرکز آن هم‌اکنون کشور کویت است. شیخ احمد احسایی نه تنها اسباب تفرقه را در شیعه فراهم آورد، بلکه شاگردان وی نیز وسیله‌ی اختلاف را در خود شیخیه ایجاد کردند. [2]

پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: عبدالحمید اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا، ص 264.
[2]. ر.ک: علیرضا روزبهانی، در جستجوی حقیقت، قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه، 1388 ش، ص 47-49.