سازش پذیری در اسلام و مسیحیت

  • 1394/09/14 - 08:31
اصلی‌ترین ویژگی یک مبلغ سازش‌ناپذیری وی در اصولی است که مأمور به بیان و تبیین آن است؛ ولو اینکه این سازش‌ناپذیری به قیمت طرد شدن وی از جمع اطرافیان خود تمام شود. چراکه زیر پا گذاشته شدن اصول اعتقادی هر شخصی به منزله نابودی و تحقیر شخصیت آن فرد است؛ مانند اینکه سربازی برای عملیات خاصی به میان دشمن فرستاده شود، وی به جای اینکه...

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اصلی‌ترین ویژگی یک مبلغ سازش‌ناپذیری وی در اصولی است که مأمور به بیان و تبیین آن است؛ ولو اینکه این سازش‌ناپذیری به قیمت طرد شدن وی از جمع اطرافیان خود تمام شود. چراکه زیر پا گذاشته شدن اصول اعتقادی هر شخصی به منزله نابودی و تحقیر شخصیت آن فرد است؛ مانند اینکه سربازی برای عملیات خاصی به میان دشمن فرستاده شود، وی به جای اینکه به عمل خاصی که از جانب مافوق خود مأمور انجام آن است، بپردازد، به نحوی عمل کند که به سود دشمن باشد. چنین شخصی هرگز سرباز شایسته برای رهبر و فرمانده خود نخواهد بود.
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) با اشاره به این مطلب، سازش‌ناپذیری در اصول را از مسائل حیاتی تبلیغ دانسته و بیان می‌دارد کسی که در اجرای حق مدارا کند و به روش باطل عمل کند، در حقیقت نمی‌تواند فرامین الهی را به پا دارد. در نهج‌البلاغه چنین آمده است: «وَ قَالَ لَا یُقِیمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارِعُ وَ لَا یَتَّبِعُ الْمَطَامِعَ.[1] فرمود: فرمان خدا را بر پا ندارد، جز آن کس که در اجرای حق مدارا نکند؛ و به روش اهل باطل عمل نکند و پیرو فرمان طمع نگردد».
برخلاف اسلام، وقتی به مطالعه تاریخ مسیحیت می‌پردازیم، درمی‌یابیم که بزرگ‌مرد تاریخ مسیحیت کنونی هم آن کسی که بیش‌ترین زحمات را در تبلیغ دینشان کشید، یعنی پولس در موقعیت‌های بسیاری برای جذب هر چه بیشتر مردم، اصول اعتقادی خود را زیر پا گذاشته است. اولین جایی که پولس از اصول اعتقادی خود دست کشید، مربوط به زمانی است که عده‌ی زیادی از غیر یهودیان به خاطر حکم ختنه به مسیحیت ایمان نیاوردند. پولس با مشاهده این وضعیت، حکم ختنه را بدون اذن از مسیح (علیه‌السلام) و کتاب مقدس برداشت: «چون شنیده شد که بعضی از میان ما بیرون رفته، شما را به سخنان خود مشوّش ساخته، دل‌های شما را متقلب می‌نمایند و می‌گویند که می‌باید مختون شده شریعت را نگاه بدارید و ما به ایشان هیچ امر نکردیم... زیرا که روح‌القدس و ما صواب دیدیم که باری بر شما ننهیم جز این ضروریات که از قربانی‌های بت‌ها و خون و حیوانات خفه‌شده و زنا بپرهیزید که هرگاه از این امور خود را محفوظ دارید به نیکویی خواهید پرداخت والسلام».[2]
پولس در اقدامی عجیب و غیرمنتظره پس از حذف ختنه، به حذف شریعت پرداخت؛ چنانچه بندهای زیر گویای این مطلب است: «اما چون که یافتیم که هیچ‌کس از اعمال شریعت عادل شمرده نمی‌شود بلکه به ایمان به عیسی مسیح ما هم به مسیح عیسی ایمان آوردیم تا از ایمان به مسیح و نه از اعمال شریعت عادل شمرده شویم زیرا که از اعمال شریعت هیچ بشری عادل شمرده نخواهد شد... فیض خدا را باطل نمی‌سازم زیرا اگر عدالت به شریعت می‌بود هرآینه مسیح عبث مرد».[3]»
پولس هرگز به اصول اساسی و اصلی که عیسی (علیه‌السلام) مسئول تبلیغ آن بود، پایبند نبوده و پس از حذف ختنه و حتی پس از حذف شریعت که اساس آموزه کتاب مقدس بود، یک‌بار دیگر در اقدامی بی‌سابقه، عاملین به شریعت را مورد لعن و نفرین قرار داده است: «زیرا جمیع آنانی که از اعمال شریعت هستند، زیر لعنت می‌باشند زیرا مکتوب است: ملعون است هرکه ثابت نماند در تمام نوشته‌های کتاب شریعت تا آن‌ها را بجا آرد».[4]

پی‌نوشت:
[1]. نهج‌البلاغه، حکمت 110
[2]. کتاب مقدس، اعمال رسولان 15: 24-29
[3]. کتاب مقدس، غلاطیان 2: 16-21
[4]. کتاب مقدس، غلاطیان 3: 10

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.