پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کلیسای مورمون مهم‌ترین سنت دینی کلیسای عیسی مسیح قدیسانِ آخرالزمان است. این جنبش به دست جوزف (ژوزف) اسمیت در دهه‌ی 1820 بنیادگذاری شده است. این جنبش به مرور زمان و طی دهه‌های سی و چهل سده‌ی نوزدهم، خود را به عنوان یکی از سنت‌های دینی پروتستانتیسم معرفی و متمایز کرد. امروزه مورمونیسم یکی از فرقه‌های غیر پروتستان مسیحیت معاصر شناخته می‌شود؛ نام این فرقه از کتاب مورمون که برای پیروان اسمیت حجیت است، مشتق شده است.[1]
در اوایل دهه‌ی چهل سده‌ی نوزدهم میلادی، اسمیت الهیات جدیدی برای خانواده ارائه کرد که به «عهد جاودانه‌ی جدید» نامیده شد و تمام پیمان‌های زمینی را از رسمیت انداخت.[2] او اعتقاد داشت که پیمان زناشویی زمینی، فقط موضوع یک قرارداد است و در جهان آخرت مردم خارج از پیمان زناشویی ازدواج می‌کنند.[3] در نگاه اسمیت بالاترین مرحله‌ی هم‌آمیزی آدمی با خداوند، می‌تواند از طریق ازدواج جمعی (تعدد زوجات) حاصل شود که می‌تواند بهترین تجلی عهد جاودانه‌ی جدید باشد. به نظر اسمیت ازدواج جمعی به فرد اجازه می‌دهد از مقام فرشته هم فراتر رود و به مقام خدایی برسد.[4]
یکی از تعالیم اصلی اسمیت که خودش هم بدان ملتزم بود، تعدد زوجات بود.[5] اگرچه کلیسای اسمیت رسماً تعدد زوجات را در سال 1837 از خودش نفی کرد، درعین‌حال شکاف بزرگی بین اسمیت و برخی از پیروانش بر سر این مسئله پدید آمد.[6]  در آوریل 1841 اسمیت با لوئیسا بمان ازدواج کرد و در طول دو سال و نیم پس از ازدواج با لوئیسا، با بیش از سی زن دیگر ازدواج کرد. ده تن از این زنان در حین ازدواج با اسمیت شوهر داشتند و این کار با آگاهی و رضایت شوهرانشان انجام می‌گرفته است.[7] ده تن از زنان وی زیر بیست سال بوده‌اند از سوی دیگر چند تن دیگر از همسرانش مطلقه‌ی بالای پنجاه سال بوده‌اند؛ اما عمل ازدواج جمعی به عنوان راز مخفی بوده است.[8] آموزه‌ی چندهمسری در دین اسمیت باعث جدایی وی با همسر اولش اِما شد. در سال 1843 اِما به صورت موقتی پذیرفت که اسمیت با چهار زن دیگر ازدواج کند اما خیلی سریع از تصمیمش منصرف شد و زنان دیگر شوهرش را وادار به ترک شوهر کرد. در جولای همان سال اسمیت مکاشفه‌ای را نوشت که در آن اِما را ترغیب می‌کرد چندهمسری را بپذیرد.[9]

پی‌نوشت:
[1]. برگرفته از سایت اینترنتی: ReligiousTolerance.org
[2]. Roberts, B. H., ed. (1909), History of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, Salt Lake City: Deseret News, p. 502–07
[3]. Foster, Lawrence (1981), Religion and Sexuality: The Shakers, the Mormons, and the Oneida Community, New York: Oxford University Press p. 145
[4]. Foster 1981, pp. 206–11
[5]. Bushman, Richard Lyman (2008), Mormonism: A Very Short Introduction, New York: Oxford University Press, pp. 323, 326
[6]. Bushman 2008, pp. 323–25
[7]. Bushman2008, p. 437
[8]. Bushman2008, p. 491
[9]. Bushman 2008, pp. 495–96