عرفانهای نوظهور
زئوس می‌گوید: رعایت حجاب برای کنیزان واجب نیست، نه تنها واجب نیست، بلکه طبق فقه شیعه و سنی باید کنیزان را از داشتن حجاب منع کرد(!) اما با بررسی روایات شیعی که بیشتر آنها مربوط به حجاب در نماز برای کنیزان است، میتوان نتیجه گرفت که کنیزان در پوشش سر و یا نپوشاندن آن آزادند، اگرچه عفاف و پوشش در هر حال برتری و استحباب دارد. همچنین نمی‌‌توان به روایات تنبیه کنیزان در صورت پوشاندن سر، اعتماد چندانی کرد.
رويكرد هاليوود در مورد دین‌زدایی، مثل ديگر رويكردهايش ناظر به فكر، برنامه ريزى و انديشه‌ی قبلى است. هاليوود با تمرکز بر اعتقادات مختلف دینی قصد دین‌زدایی، در بستر جوامع مختلف دارند. در بخشی از فیلم‌ها که به موضوعات مرتبط با دین می‌پردازند، فرشتگان را به عنوان موجودات سرکش نسبت به خدا به تصویر می‌کشند.
امروزه قدرت رسانه از مهم‌ترين عوامل اقتدار اجتماعى كشورها محسوب مى‌شود. كسى كه رسانه را در اختيار داشته باشد و خوب مديريت و هدايت نمايد، مى‌تواند نقش كنترل اجتماع را به آسانی در جامعه ايفا نمايد. غرب به کمک همین ابزار قوی توانسته جامعه‌ی خود را سکولاریزه بکند. در این بین سینما با تخریب شخصیت پیامبران و نگاه موضعی به زندگی آنان افکار مردم را هدف قرار داده‌اند.
بنیان‌گذار فرقه‌ی حلقه آن‌چنانی که خودش هم معترف است، کاملا از قرآن و منابع دینی بی‌اطلاع است. او برای اتصال و ارتباط با خداوند متعال، طریقه‌ی جدیدی را بنا نهاده است که نه‌تنها در متون دینی اشاره‌ای به آن نشده است، بلکه در تضاد با دین است. استنادات قرآنی او برای آبروبخشی به حلقه‌ی وحدت جمعی و سایر آموزه‌های خرافی حلقه، کاملا اشتباه و تفسیر به رأی و گواه عدم واقعیت این آموزه‌هاست.
با نگاهی به آثار بنیان‌گذار فرقه‌ی انحرافی حلقه، یکی از اولین مواردی که فورا جلب توجه می‌کند، تقسیم بندی‌های او پیرامون عرفان است. طاهری در یک تقسیم‌بندی، عرفان را به عرفان کمال و عرفان قدرت، تقسیم و شاخه‌ها و ویژگی‌های هرکدام را بیان کرده است. مطابق با تقسیم‌بندیِ طاهری، تمام جریانات عرفانیِ گذشته و حال، بجز حلقه، در قسمِ عرفان قدرت، قرار می‌گیرند و تنها یک طریقه بر سبیل صحیح و صواب قرار گرفته و آن روش ابداعی اوست.
سينما همچون ساير ابزار و رسانه‌های فرهنگى- هنرى به‌مثابه تيغ دو دمى است كه هم می‌تواند در راستاى اصلاح، هدايت و تعالى جامعه عمل كند و هم در راستاى فساد و تباهى و گمراهى و سقوط جامعه گام بردارد. لذا غرب و در رأس آن، هالیوود به کمک این ابزار به شدت بر علیه ادیان مخصوصاً اسلام گام برداشته، و با استفاده از فیلم‌های معناگرا دین و وجود خدا را خرافه می‌پندارد.
واژه‌ای به نام تسلیم در فرقه‌ی حلقه وجود دارد که با معادلش در اسلام تنها در لفظ مشترک است و تفاوت ماهوی، معنوی و مفهومی آنها از زمین تا آسمان است. تسلیم در این فرقه، همان شاهد و نظاره‌گر بودنِ بیمار در حین درمان و در اتصال قرار داشتن است. در حقیقت بیمار در حین فرادرمانی بایستی هر گونه قضاوت، پیش‌داوری و تفسیری را رها کرده تا فرادرمان‌گر آزمایش‌های خود را بر روی او پیاده نماید.
روايات وارده از ائمه اهل‌بيت (عليهم‌السلام ) اصل داستان ابراهيم (عليه‌السلام ) و ساره را تصديق كرده، و ليكن مقام شامخ آن حضرت را از دروغ و هر چيز ديگرى كه منافى با قداست ساحت انبيا (عليهم‌السلام ) است منزه دانسته است، جامع‌ترين رواياتى كه در اين باب وارد شده، روايتى است كه مرحوم كلينى آن‌را در كافى نقل کرده است.
تمام دستوراتی که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) وسلم آورده است، قطعاً دارای فوائد و مصالح و مفاسدی است که رهرو را به سعادت و کمال خواهد رساند و هدف از دین و شریعت، آراستگی انسان‌ها به خوبی‌ها و اجتناب از زشتی‌ها است و این هدف با عمل به شریعت به دست می‌آید، حتی اگر افراد فلسفه و حکمت احکام را ندانند. لذا مشروط ساختن اطاعت و پیروی از احکام شرعی، به پی بردن به اسرار و فلسفه احکام، سخنی ناروا و بی‌جا خواهد بود.
از آیات و روایات بسیاری میتوان در مورد ارتباط جن و انسان و یا تسخیر هر دو طرف استفاده کرد؛ به عنوان مثال خدا در سوره یس، آیه ۶۰ می‌فرماید: «ای فرزندان آدم، آیا به شما سفارش نکردم که شیطان (جن) را نپرستید که او مسلماً برای شما دشمنی آشکار است» و یا در روایات آمده است که حضرت سلیمان این طایفه را به تسخیر خود در آورده بود و از آنها در مقاصد مختلف استفاده‌ها برده است.
در عالم هستى برخى از موجودات غيرمحسوساند و با حواس طبيعى قابل درك نيستند. يكى از اين موجودات جن است. جن كه در اصل معناى «پوشيدگى» دارد، از چشم انسان پوشيده است. قرآن وجود اين موجود را تصديق كرده و سورهاى به نام «جن» در قرآن وجود دارد. در قرآن گاهى از اين موجود به «جان» نيز ياد مى‌شود.
يكى از مباحث سنگين علمى، مسأله «تناسخ» است. تناسخ دو قسم است: تناسخ مُلكى به اين معنا كه نفس آدمى با رها كردن بدن مادى خود، به بدن مادى ديگرى وارد شود؛ و دیگری، تناسخ ملكوتى به اين معنا كه نفس با عقايد، انديشهها، نيتها، گفتارها و كردارهاى خود بدنى مثالى متناسب با عالم برزخ و بدنى قيامتى متناسب با عالم قيامت ساخته، به صورت آن مجسم مى‌شود.
در عرفانهای نوظهور، فرد، با انجام فعالیت‌هایی که در دنیای مادی نشانه‌ی خوشحالی است، خواهان رسیدن به آرامش روحی است. اما در عرفان حقیقی، چنانچه بسیاری از عارفان در بازشماری مراحل سیر و سلوک اسلامی به مرحله‌ی طمأنینه و سکینه اشاره کرده‌اند. بهجت و سرور یکباره از درون سالک متبلور می‌شود و هستی او را قبضه می‌کند.
زئوس می‌گوید: تصور خدا به اندازه یک عرب بی‌سواد آن دوران بوده به دلیل این‌که در آیه سوره کهف تعبیر به غروبگاه می‌کند! اما این نشان می‌دهد که زئوس با فن محاوره نا آشنا است. چرا منظور محل غروب و محل طلوع خورشید، کنایه از سفر ذوالفقرنین به «مغرب زمین» و «مشرق زمین» است. مثلا ایشان در دو سفری که داشت یک بار به اقصی نقاط مغرب زمین (اروپای کنونی) مسافرت کرد و بار دیگر به اقصی نقاط مشرق زمین (چین) سفر کرد.