عرفانهای نوظهور
یکی از عرفانهای نوظهور عصر حاضر آیین اشو می‌باشد که بر گرفته از آیین تانترا است. اشو با عبادت‌هايى كه اديان و مذاهب به افراد ياد مى‌دهند، مخالف است و معتقد است كه عبادت، بايد خودجوش باشد. در تعاليم اشو آمده است: ادیان و مذاهب و همه‌ی آنها به تو آموزش عبادت مى دهند ولى در واقع، آنها تو را از نيايش، تهى مى كنند.
زئوس می‌گوید: چون روح را کسی تجربه نکرده پس نیست! و همه مشکلات روانی کاملا مادی و فیزیکی هستند! آری این است بزرگ‌ترین مغلطه خداناباوران که اثبات مادی برای مجرد می‌طلبند. آنها غافل‌اند از اینکه انسان علاوه بر حواس پنج‌گانه، قوه‌ای به نام «قوه عاقله» دارد که می‌تواند وجود ماورای طبیعت را با ده‌ها دلیل محکم اثبات نماید.
سای‌بابا خود را برهما، خدای خالق و هستی بخش میپندارد و از مردم می‌خواهد، تا او را ستایش و تعظیم کنند؛ به او عشق بورزند، تا به آرامش و عشق برسند؛ آرامش و عشقی که در ملکوت تجربه کرده‌اند، فطرت‌شان از آن آگاه است و در این جهان نیز به دنبال آن می‌گردند. حال اینکه کمال مطلقی که فطرت خواهان خشوع در پیشگاه اوست کجا و یک انسان نیازمند و محدود کجا؟
زئوس می‌گوید: اگر بی‌نهایت فلسفه ربطی به بی‌نهایت ریاضی ندارد چرا یک کلمه دیگه براش انتخاب نمی‌کنند! کمبود کلمه که نداریم! در جواب باید گفت: یکی از حالات لفظ «اشتراک لفظی» هست، در مقابل اشتراک لفظی «مترادف» قرار دارد؛ اشتراک لفظی یعنی لفظ یکی هست ولی معناهای مختلفی دارد. مانند «قیاس» که هم در اصول و هم در منطق بکار می‌رود ولی از نظر معنا با هم متفاوتند یا «جبر» که در فقه و کلام گفته می‌شود ولی معناش با هم فرق دارد.
زئوس می‌گوید: کوروش در منشور خود گفته همه مردم در پرستش خدای خود آزادند. باید گفت: طبق قانون منطقی اجتماع ضدین محال است. خدا پرستی و بت پرستی ضد هم‌دیگر هستند؛ احترام به بت پرستی، در واقع توهین به یکتاپرستی می‌باشد، و به رسمیت شناختن بت‌ها و خدایان دروغین، بی احترامی به خدای یگانه است؛ چگونه ممکن است انسان در آن واحد هم یکتاپرست باشد و هم دوست‌دار و مدافع بت‌پرستی؟
احمد اسماعیل که خود را «احمد الحسن یمانی» معرفی می‌کند یکی از مدعیان مهدویت است که خود را فرزند حضرت مهدی (علیه‌السلام) می‌داند. وی رؤیا و استخاره را دو حجت برای صدق ادعایش و گرویدن مردم به خود معرفی می‌کند و این در حالی است که استفاده از خواب و رویا در میان مدعیان دروغین جایگاهی ویژه دارد.
به بازی دومینو دقت کنید اگر میلیارها قطعه را کنار هم چینش کنیم، هرگز خودشان حرکت نمی‌کنند مگر اینکه نیرویی بیرون از اون مجموعه اولین قطعه را به حرکت در بیاورد؛ اون وقت حرکت شروع می‌شود و تا آخرین قطعه ادامه پیدا می‌کند؛ پس تا اولین حرکت نباشد هرگز دومین حرکت، سومین حرکت و... بوجود نمی‌آید.
احمد اسماعیل یکی از مدعیان اخیر مهدویت است که خود را «احمد الحسن یمانی» و فرزند امام مهدی (علیه‌السلام) و نماینده‌ی او و جانشین حضرت معرفی می‌کند. روش این فرقه‌ی منحرف در ادعای خود، براساس تقطیع روایات، بازی با الفاظ، تزویر و دروغ‌گویی، عدم امانت در نقل روایت، اخذ روایات ضعیفِ سنّی و... می‌باشد.
خداوند متعال در قرآن کریم پیامبرش را نسبت به حرکت‌های مخفیانه و گاهی آشکار یهود مطلع کرد و ما شاهد هستیم، یهودی که خداوند مسلمانان را از آن هوشیار می‌کند همان صهیونیزم است که علی‌الدوام به صورت خائنانه بر علیه بشریت مخصوصاً اسلام در حال فعالیت است و این فعالیت با تشکیل فرقه‌های مختلفی مانند بهائیت در ایران و غیره در حال فتنه‌گری است.
زئوس می‌گوید: عامل به وجود آمدن داعش، طالبان، و جنگ‌های سوریه، یمن و... اعتقاد و باور به منجی است! اما باید گفت: تروریست‌ها و تفکر افراطی، توسط سیاست پلید وهابی-صهیونیستی با حمایت غرب به وجود آمده و آنها عامل این‌همه جنگ و کشتار در منطقه شده‌اند. و هرکسی اگر کمی انسانیت داشته و آزادمَرد باشد به خوبی جبهه حق و باطل را تشخیص داده و به گمراهی نمی‌رود.
در فرقه‌ی حلقه، به اعتبار حضور افراد، دو دسته اتصال وجود دارد. اتصال فردی و اتصال جمعی طاهری بارها، اتصالِ فردیِ دروغین و شیطانی خود را منشأ همه‌ی اتصالات جمعی دانسته است. اتصالی که با دستیابی به آن روزهای معنوی و آسمانی در دسترس مردم قرار گرفته است. و هرکس جز طاهری بخواهد به این اتصالات بیفزاید و یا از آنان بکاهد به گفته‌ی طاهری بدعت‌گذار و متقلب است.
بوداییان تبت برای مقام دالایی لاما اهمیت بسیاری قائل‌اند و آنها را تناسخ‌های بودای مهر می‌دانند که برای خدمت رسانی به مردم تجسمی دوباره می‌یابد. دالایی لاما ترکیبی مغولی-تبتی به معنای «اقیانوس خرد» است. ایمان به سحر و افسون و حرکات جادویی از اعتقاداتی است که بوداییان تبت از هندوان اخذ کرده و با دین خود درآمیخته‌اند.
فقاهت و مرجعیت شیعه که سابقه‌ای به امتداد روزگار معصومین (علیهم‌السلام) و لاحقه‌ای به استمرار ظهور امام عصر (علیه‌السلام) دارد، همواره به گواه تاریخ، ملجأ و مأمن شیعیان در مقابل طاغوتیان و شیطان مداران بوده است. اصحاب شیطان، عرفان حلقه و آسیب رساننده‌ی جامعه که چندی است زانوی غم در بغل گرفته، و آخرین تیر ترکش خود یعنی سیاست تزویر علیه مراجع تقلید شیعه و تهدید و خط نشان کشیدن برای آن را در دستور کار خود قرار داده‌اند.
در عرفان‌هاى جديد به جاى پيامبران، عارف نماهاى عصرجديد قرار دارند و به جاى «منجى» و «موعود»، امورى مثل «جن‌گیر»، «جادوگر»، معرفى می‌شوند. از افول معنويت حقيقى و ظهور «معنویت‌های پفكى» در عصر جديد، همين بس كه پائولو كوئيلو كه آثارش به بيش از ۵۰ زبان ترجمه شده، دو كتاب مستقل در باب جادوگرى دارد و خود را به ناحق در حوزه معنويت و عرفان جا زده است.