آنکه ازحال دل خلق خدابیخبراست کی برآن بنده خدارازعنایت نظراست مکن ای دل گله ازگردش اوضاع جهان که بدونیک وغم وشادی آن درگذراست زهدمفروش وبتن جامع تدلیس مپوش هذرازبوی ریاکن که فلک پرده دراست باقضاپنجه مکن رنج که بااین همه زور بشرنابغه تسلیم قضاوقدراست