«مولوی عبدالرحمان چابهاری»[1] در نخستین سمینار ائمه جمعه اهل سنت استان سیستان و بلوچستان، در نقد وهابیت و موضع اهل سنت در قبال آن گفتند: نظرات وهابیت زیربنای فقهی و اجتهادی ندارد و وقتی بررسی می‌کنیم، مبتنی بر اغراض سیاسی است و صرفاً غرض آن‌ها لطمه زدن به اسلام و مسلمین است؛ اگر شما در این زمینه مطالعه کرده باشید که طبعاً کرده‌اید، یک زمانی پس از تسلط رژیم آل‌سعود در اوایل، این‌قدر این‌ها شدت عمل به خرج می‌دادند که اگر زائری در مواجهه با مزار شریف رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)  با کلمه السلام علیک یا سیدی، یا سیدنا یا رسول الله، سلام عرض می‌کرد، او را تهدید می‌کردند و می‌زدند.
مفسر جلیل‌القدر «علامه شفعی احمد عثمانی (ره)» می‌فرماید که من در کنفرانسی که در زمان سلطان «عبدالعزیز»  تشکیل داده بودند و علما را دعوت کرده بودند حاضر بودم، وقتی نوبت سخن گفتن به من رسید، بلند شدم و روی مسائلی که حساس بود، انگشت گذاشتم، یکی از آن مسائل، همین بود که چرا اجازه داده نمی‌شود که مسلمین و زائرین، کلمه‌ی «سیدنا» را به کار ببرند، چه اشکالی دارد؟
این را در جمعی مطرح کردم که دست راست من، به اصطلاح مفتی زمان آن‌ها نشسته بود و در طرف چپ من خود سلطان بود. من از سلطان پرسیدم که چرا مسلمانان را با این شدت منع می‌کنید که کلمه «سیدنا» را به کار نبرند؟ ایشان اشاره کرد به مفتی‌اش که از ایشان سؤال کنید. وقتی من رویم را به طرف او برگرداندم، گفتم چرا جناب شیخ؟ چرا جناب مفتی، نهی می‌کنید؟ گفت: «لانه لم یثبت عن رسول الله (ص) لانه ما ورد فی القرآن و ما ثبت عن رسول الله (ص)» برای این‌که از رسول اکرم چنین لفظی ثابت نشده، چون در قرآن وارد نشده است.

گفتم: اگر من برای شما از قرآن دلیل بیاورم و اثبات کنم، آیا قبول می‌کنید؟ گفت: مگر امکان دارد که در قرآن آیه‌ای باشد که نسبت به رسول خدا کلمه‌ی سیدنا به کار برده باشد؟ ایشان می‌گوید من استشهاد و استدلال کردم به آیه کریمه‌ای که درباره حضرت یحیی نازل شده؛ «سَیِّداً و حصُوراً و نَبیّاً مِن الصالِحینَ.[آل‌عمران/39] رهبر و بزرگ (قوم خود) و خویشتن‌دار (از همه کارهای باطل) و پیامبری از تبار شایستگان است.»

گفت: این درباره‌ حضرت یحیی است. گفتم: عجیب است! وقتی درباره  مفضول «حضرت یحیی»، این کلمه در قرآن به کار برده شده، چگونه شما روا نمی‌دانید که درباره افضل از ایشان، یعنی پیامبراکرم به کار برده شود و روایت «أَنَا سَیدُ وَلَدِ آدَمَ یوْمَ الْقِیامَةِ...» را خواندم که پیامبراکرم فرمودند: من در روز قیامت سید اولاد آدم هستم و در این هیچ فخر و خودستایی نیست، پرچم حمد و ثناء در دست من خواهد بود و جای فخر نیست و هیچ پیغمبری (آدم و غیر او) وجود ندارد، مگر این‌که زیر پرچم من خواهد بود و من اولین کسی هستم که زمین بر او شکافته می‌شود و جای افتخار و خودستایی نیست.»[2]

چنان ایشان بی‌جواب ماندند که ساکت و خاموش شده و نتوانستند لب تکان بدهند. سلطان بی‌چاره هم وقتی که بی‌جوابی و سکوت محض مفتیش و شیخ الشیوخش را به عینه از نزدیک مشاهده کرد، بدون این‌که از او سؤال دیگری بکند، دستور داد و گفت: از امروز کسی حق ندارد مردم را منع کند که کلمه «سیدنا» را به کار ببرد.[3]

نتیجه: این‌که نقش علما در جامعه مهم است؛ از این مطالب و مناظره مشخص می‌شود که اگر سلطانی منحرف شود، گویا شخصی دانشمند و مفتی، شیخ و عالمی منحرف و دچار افراط و تفریط باعث شده است، واین آفت انحراف و افراط و تفریط، در بین وهابیت و بزرگان آن‌ها دیده می‌شود.

پی‌نوشت:

[1]. امام جمعه‌ی چابهار و مدیر و مؤسس جامعه الحرمین الشریفین چابهار.
[2]. الترمذی، أبو عيسى (المتوفى: 279هـ)، سنن الترمذی، تحقيق وتعليق:أحمد محمد شاكر (جـ 1، 2)ومحمد فؤاد عبد الباقي (جـ 3)وإبراهيم عطوة عوض المدرس في الأزهر الشريف (جـ 4، 5)، الناشر: شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابي الحلبي -مصرالطبعة: الثانية، 1395 هـ - 1975 م، ج5، ص587، حدیث 3615، «أَنَا سَیدُ وَلَدِ آدَمَ یوْمَ الْقِیامَةِ وَلاَ فَخْرَ وَبِیدِى لِوَاءُ الْحَمْدِ وَلاَ فَخْرَ وَمَا مِنْ نَبِىٍّ یوْمَئِذٍ آدَمُ فَمَنْ سِوَاهُ إِلاَّ تَحْتَ لِوَائِى وَأَنَا أَوَّلُ مَنْ تَنْشَقُّ عَنْهُ الأَرْضُ وَلاَ فَخْرَ»  
[3]. سایت مرکز جامع پژوهشهای تکفیری، عنوان: وهابیت و موضع اهل سنت در قبال آن، قسمتی از سخنرانی «مولوی عبدالرحمان چابهاری» در نخستین سمینار ائمه جمعه اهل سنت استان سیستان و بلوچستان.