پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ خائنان و دسیسه‌گران اموی که دستانشان از روش‌های تکراری در جعل و دستبرد روایات نبوی، کهنه و نخ‌‌نما می‌گردد و تمام حیله‌های خود را تمام شده می‌بینند، با ترفندی دیگر می‌کوشند تا این نقیصه را جبران کرده و با راهکاری دیگر، فضایل و مناقب اهل‌بیت (علیهم السّلام) را تحت‌الشعاع قرار دهند. جای تأسف آن‌جاست که نتایج این تلاش‌ها در مهم‌ترین منابع روایی اهل‌سنت راه یافته و از چنین کتاب‌هایی به عنوان کتب صحاح یاد کرده و هرگونه ردّ و خدشه در برخی از آنها را بدعت در دین می‌پندارند؛ یکی از این‌گونه روایت‌ها را در زیر مشاهده می‌کنیم: «مسلم بن حجاج نیشابوری در کتابی که نزد اهل‌سنت و وهابیت، صحیح‌ شمرده می‌شود، بابی را به نام «باب فضایل خدیجه ام‌ المؤمنین» گشوده و روایتی را به عنوان فضیلت حضرت خدیجه (علیها السّلام) آورده که با یکدیگر مرور می‌کنیم: «پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: از مردان 4 نفر و از زنان نیز 4 زن به نهایت کمال رسیدند؛ 4 زن عبارتند از: مریم دختر عمران؛ آسیه همسر فرعون؛ و فضیلت عایشه در میان زنان، همچون فضیلت آبگوشت[1] بر سایر غذاهاست.»[2] گفتنی است بخاری نیز همین روایت را در چند جا از کتاب خود روایت کرده، اما به جهت وجود این روایت در باب «فضایل حضرت خدیجه (علیها السّلام)» به کتاب مسلم نیشابوری آدرس دادیم. اکنون خوانندگان عزیز با توجه به روایت بالا قضاوت کنند:
اولا: با توجه به این که این روایت به عنوان فضیلتی از فضایل حضرت خدیجه (علیها السّلام) و در بابی مستقل به همین نام ذکر شده، در کجای این روایت، حتّی نامی از آن حضرت دیده می‌شود؟ ثانیا: این روایت می‌گوید 4 زن به نهایت کمال رسیده‌اند، اما بیش از 2 زن در این روایت دیده نمی‌شود، حال باید پرسید علّت چیست و دو زن دیگر چه کسانی اند؟. ثالثا: در پایان روایت بدون هر گونه ارتباط، بین ابتدا و انتهای روایت، فضیلت بزرگی (!) را برای عایشه بیان می‌کند که در جای خود محل بحث و تأمل است (فضیلت آبگوشتی!). رابعا: بدون هرگونه پیش‌داوری و قضاوت و در نظر گرفتن اهدافی که از گنجاندن جمله پایانی روایت و دستکاری و اضافه بی‌ربطی که به خوبی مشهود است آیا می‌توان جمله پایانی روایت را «فضیلت» عایشه به شمار آورد یا...؟ حال با اندکی دقت می‌توان به دو نکته پی برد: نخست: با توجه به اینکه این روایت در باب فضایل حضرت خدیجه (علیها السّلام) آمده علی القاعده باید یکی از چهار زن برگزیده خود آن حضرت باشد که در این روایت، نامی از او دیده نمی‌شود. دوم: با توجه به روایات فراوانی که حضرت زهرا (علیها السّلام) را به عنوان «سیدة نساء العالمین؛ سرور و سالار همه زنان عالم»[3] معرفی نموده، جای این پرسش است که چرا در این روایت، نامی از آن حضرت به چشم نمی‌خورد؛ به راستی چرا از زنی که نسبت به همه زنان عالم، حتی نسبت به سه زن دیگر در همین روایت، برگزیده‌ترین زن جهان است هیچ نامی به میان نیامده؟ گرچه هر انسان منصف و عاقلی پس از خواندن این روایت به خوبی از اهدافی که در پس جعل و دستبرد در این‌گونه روایات وجود داشته، آگاه می‌گردد، ولی با مراجعه به کتب دیگر علمای اهل سنت، پرده دیگری کنار رفته و حقیقت دیگری برملا می‌گردد؛ ابن اثیر جزری، ابن عساکر، ابن کثیر دمشقی وهابی و گروهی دیگر از علمای اهل سنت و مورد قبول وهابیت هنگامی که این روایت را در کتاب‌های خود می‌آورند روایت اصلی و بدون تحریف را می‌آورند تا دست جاعلان و تحریف کنندگان کتاب بخاری و مسلم را رو کنند: «پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلم) فرمود: از مردان 4 نفر و از زنان نیز 4 زن به نهایت کمال رسیدند. 4 زن عبارتند از: مریم دختر عمران؛ آسیه همسر فرعون؛ خدیجه دختر خویلد (همسر پیامبر)؛ فاطمه دختر پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلم). و فضیلت عایشه در میان زنان، همچون فضیلت آبگوشت است بر سایر غذاها.»[4]
در برخی دیگر از کتاب‌های مورد قبول وهابیت نیز این جمله تصریح گردیده که چنین روایتی در کتاب بخاری و مسلم وجود داشته که با مراجعه امروز به این دو کتاب می‌بینیم که خبری از این روایت، به صورت کامل نیست و این خود می‌تواند دلیل دیگری بر وجود تحریف در کتاب بخاری و مسلم باشد.[5]

پی‌نوشت:

[1]. روح المعانی، آلوسی بغدادی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 28، ص 165.
[2]. صحیح مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 4، ص 1886.
[3]. صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، ج 3، ص 1326.
[4]. الکشف و البیان، ثعلبی نیشابوری، بیروت، تحقیق إمام أبی محمد بن عاشور، ج 9، ص 353.
[5]. فتح القدیر، آلوسی بغدادی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 1، ص 340.