بهائیت در عصر حاضر
آیت الله تبریزی، از مراجع تقلید، رفت و آمد با پیروان بهائیت را جایز نمی‌داند و ازدواج با بهائیان را باطل دانسته است. ایشان در خصوص معامله‌ی با بهائیان فرموده‌اند: «معامله‌ی با آنها، چنانچه ترويج اين فرقه حساب شود، جايز نيست». ترويج فرقه‌ی بهائيت جايز نيست و معامله‌ی با آنها، چنانچه ترويج اين فرقه حساب شود، جايز نيست.
آیت الله صافی گلپایگانی، از مراجع عظام تقلید، بهائیان را کافر و نجس می‌داند و ازدواج با آنها را حرام و باطل دانسته است. ایشان آنها را اهل ذمه نمی‌داند و هرگونه ارتباط، دوستی، معاشرت و مجالست با آنها را جایز نمی‌داند. وی شرکت در جلسات بهائیان و خواندن کتب آنها را حرام می‌داند و فرموده: آموزش آنها جایز نیست و بر خلاف مصالح انقلاب اسلامی است.
مقام معظم رهبری، بهائیان را نجس می‌دانند و در صورت تماس آنها با اشیائی که در معرض استفاده‌ی ما هم قرار دارند، فرموده‌اند: باید مراعات مسأله‌ی طهارت شود. ایشان معاشرت با بهائیان را جایز نمی‌دانند و آنها را دشمن دین و دنیای مسلمانان می‌دانند و فرموده‌اند: همه‌ی مؤمنین باید با حیله‌ها و مفاسد این فرقه‌ی ضاله مقابله کنند
از جمله همکاری‌های فرقه‌ی بهائیت با دولت‌های استعماری، می‌توان به فعالیت این فرقه در کشور ویتنام، در زمان جنگ مردم این کشور علیه دولت جنایتکار آمریکا، اشاره کرد که چگونه این فرقه‌ی ضاله در زیر سایه‌ی قدرت آمریکا، در این کشورِ در حال جنگ، تبلیغ خود را در زندان‌ها و شکنجه‌گاه‌ها انجام می‌دادند و عده‌ای از افراد ساده‌دل را فریب می‌دادند.
آیت الله مکارم شیرازی، بهائیان را کافر حربی، نجس و مرتد می‌داند و هرگونه معامله یا کمک به پیروان این فرقه‌ی ضاله‌ی را جایز نمی‌دانند. وی رفت و آمد و رفاقت با افراد این فرقه را ممنوع اعلام کرده و فرموده: تنها در صورتی می‌توان به این رابطه‌ها ادامه داد که امید هدایت آنها وجود داشته باشد. همچنین ایشان ازدواج با آنها را جایز نمی‌دانند.
در تشکیلات اداری بهائیت، بعد از بیت‌العدل اعظم، محافلی وجود دارند که به آنها محافل روحانی ملّی می‌گویند و در پایتخت کشورها تشکیل می‌شوند. اعضای این محفل‌ها از میان اعضای محفل‌های محلی انتخاب می‌شوند به این صورت که در هر کشوری سالی یک بار (اول عید رضوان مصادف با دوم اردیبهشت) بهائیان برای انتخاب نمایندگان خود در محفل‌های محلی در انتخابات شرکت می‌نمایند.
در سال 1963 میلادی با حضور 56 محفل روحانی ملّی در شهر لندن، اولین اعضای هیأت بیت‌العدل اعظم انتخاب شدند. این هیأت که مقرّش در شهر حیفا و در دامنه‌ی کوه کرمل در فلسطین اشغالی است، دارای زیر مجموعه‌هایی مانند: هیأت مشاورین قاره‌ای، دارالتبلیغ بین‌المللی بهائی، مؤسسه رفاه بین‌المللی، شعبه‌ی امر سازمان‌ملل، صندوق بین‌المللی بهائی و... است.
رهبران اصلی فرقه‌ی بهائیت وظایف و اختیارات بیت‌العدل اعظم را چنین ترسیم نموده‌اند: تشریع و تغییر احکام مسلک بهاء و تطبیق آن با مقتضیان زمان، حل جمیع امور مشکل و مبهم و مسائل اختلافی بهائیان، تعیین حُکام و مُبلّغین و اداره‌ی امور سیاسی و اقتصادی محافل ملّی و محلی، مرجعیت کل امور بهائیان و مأمور به هدایت جامعه بهائی و پیشرفت مسلک بهاء.
فرقه‌ی بهائیت، به دلیل انکار ضروریات دین مبین اسلام، به عنوان یک انحراف اعتقادی و ساخته‌ی دست استعمارگران شناخته شد و از همان ابتدا در جهان اسلام با مشکل جدی روبه‌رو گردید. با حمایت‌های دولت‌های استعماری در مواضع مختلف از سران این فرقه، و همچنین با همراهی دولت غاصب اسرائیل توانسته‌اند این فرقه را گسترش داده و اهداف خود را دنبال کنند...
یکی از تعالیم دوازده گانه ادعایی بنیان‌گذار فرقه ضاله بهائیت صلح جهانی است، البته این سخن بالعکس آنچه که ادعا شده و آن را یک اندیشه مترقی معرفی نموده است، شعاری فاقد عمق و ارزش است، چرا که این ادعا اشاره‌ای به راه کار و روشی که بتواند جلوی کشتار انسان‌های بی‌گناه و توسعه صلح باشد نکرده است. با توجه به اینکه هیچ جنگی با شعار کشتار...
بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و مبانی اسلامی، فرقه بهائیت، فرقه‌ای گمراه شناخته شده و رسمیتی ندارد از این رو در انجام امور مذهبی خود و تبلیغ اعتقادات خود آزادی ندارد، و از سایر آزادی و امتیازات ادیان دیگر، نظیر سایر مسلمانان، کلیمی، مسیحی، زرتشتی محروم می‌باشد. به عنوان مثال نمیتوانند مدارس بهائی تأسیس کنند و یا دفاتر ازدواج و...
حضرت امام (ره) به عنوان رهبر نهضت اسلامی در دوران شاه، به علّت مشی غیر سیاسی انجمن حجّتیه و تشویق جوانان به شرکت در مبارزات بی‌خطر با بهائیت به عوض مبارزه با شاه، این حرکت را مورد تأیید قرار نمی‌دادند. به عنوان نمونه به دنبال برخی توجیهات انجمن برای نفی مبارزه با حکومت طاغوتی، حضرت امام (ره) که در آن زمان به نجف اشرف تبعید شده بود...
یکی از نکات بسیار با اهمیت در نقد عملکرد انجمن حجتیه، مسئله غفلت از مبارزه اصلی و پرداختن به مسائل فرعی و حاشیه‌ای بود. مبارزه‌هایی بی‌ثمر و یا کم‌ثمر که نه به شاه و ایادی او لطمه‌ای جدی وارد می‌ساخت و نه برای آنان دردسر جدی فراهم می‌کرد. مبارزه با بهائیت در پیش از انقلاب و نیز مبارزه با برخی مظاهر بسیار ناچیز و فرعی تمدن غربی که شاه مروج آنها بود، همگی نحوه مبارزاتی...
انجمن حجّتیه یک تشکل مذهبی ویژه با هدف مبارزه با بهائیت از اواسط سال 1330 در تهران و سپس سایر شهرها پدید آمد. این انجمن به دلیل گستردگی فعالیت‌های بهائیان، با ساماندهی تشکیلاتی منظم و کادرسازی نیرو، همه توان خود را برای خنثی سازی تبلیغات فرقه ضاله بهائیت به کار می‌بست. از دیدگاه برخی محققین، «بدون تردید انجمن حجّتیه، سهم بزرگی در...