یکی از ارکان و پایه‌های اساسی فقه اهل سنت مبتنی بر لزوم اعتقاد به عدالت صحابه یا به قولی حجیت قول آنهاست. برای عدالت صحابه که منجر به حجیت قول آن‌ها می‌شود، چند دلیل ارائه شده است که در این نوشته نظرات شاطبی در کتاب الموافقات را ذکر خواهیم کرد. وی یکی از علما اهل سنت در قرن 8 هجری است. یکی از ادله وی روایاتی است که در این زمینه وارد شده است.

یکی از ارکان و پایه‌های اساسی فقه اهل سنت مبتنی بر لزوم اعتقاد به عدالت صحابه یا به قولی حجیت قول آن‌هاست. برای عدالت صحابه که منجر به حجیت قول آن‌ها می‌شود چند دلیل از جمله آیات قرآن کریم، ارائه شده است که در این نوشته نظرات شاطبی در کتاب الموافقات را ذکر خواهیم کرد. وی یکی از علمای اهل سنت در قرن ۸ هجری است. اولین دلیل وی، آیاتی از قرآن کریم...

روایتی که با سند معتبر از معاویة بن وهب از امام صادق علیه‌السّلام در جواز هر جزع و فزع (بی‌تابی) در عزای سیدالشهداء علیه‌السّلام وارد شده که می‌فرماید: «هر گونه جزع و فزع (بی‌تابی) و گریه‌ای در مصیبت، مکروه است، جز آن که در عزای امام حسین علیه‌السّلام باشد.» بر مصیبتی چون مصیبت حسین بن علی علیه‌السلام باید بر گونه‌ها لطمه زده و گریبان‌ها چاک گردد.

آیا نسبت به زیارت امام حسین به صورت پیاده روی حدیثی هم داریم؟ در واقع آیا پیاده روی موضوعیت دارد یا نه؟ آیا پیاده رفتن به زیارت ابی عبدالله فضیلت وثوابی هم دارد؟ در کتابی معتبر به نام «کامل الزیارات» بابی مخصوص داریم به نام «ثواب كسى كه سواره يا پياده به زيارت حضرت امام حسین (علیه السلام) برود» باب چهل ونهم.

عمل علمای اهل سنت که در پیاده روی اربعین شرکت کردند، طبق سنت نبوی بوده و امری مجاز است و عالم نمایانی که این کار را منافقانه می خوانند، وهابیونی نفوذی در بین اهل سنت هستند و یا از سنت نبوی خبر ندارند.

در محرم سال 61 قمری امام حسین (ع) و یارانش توسط عاملان یزید به شهادت رسیدند و بدین ترتیب یکی از بزرگترین فجایع بشری به وقوع پیوست؛ با این حال عده‌ای سعی دارند که یزید ملعون را از این جنایت مبرا بدانند. ذهبی می‌گوید: یزید حكومتش را با كشتن و شهادت حسین (ع) آغاز كرد و با قیام حرّه پایان بخشید.