12- مـُحـَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحـْمـَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ جَمِيعاً عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بـْنِ مـُسـْكـَانَ عـَنْ عـَمَّارِ بْنِ حَيَّانَ قَالَ خَبَّرْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع بِبِرِّ إِسْمَاعِيلَ ابْنِى بِى فـَقَالَ لَقَدْ كُنْتُ أُحِبُّهُ وَ قَدِ ازْدَدْتُ لَهُ حُبّاً إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَتَتْهُ أُخْتٌ لَهُ مِنَ الرَّضَاعَةِ فـَلَمَّا نـَظـَرَ إِلَيـْهـَا سُرَّ بِهَا وَ بَسَطَ مِلْحَفَتَهُ لَهَا فَأَجْلَسَهَا عَلَيْهَا ثُمَّ أَقْبَلَ يُحَدِّثُهَا وَ يَضْحَكُ فِى وَجْهِهَا ثُمَّ قَامَتْ وَ ذَهَبَتْ وَ جَاءَ أَخُوهَا فَلَمْ يَصْنَعْ بِهِ مَا صَنَعَ بِهَا فَقِيلَ لَهُ يـَا رَسـُولَ اللَّهِ صـَنـَعـْتَ بـِأُخـْتـِهِ مـَا لَمْ تـَصْنَعْ بِهِ وَ هُوَ رَجُلٌ فَقَالَ لِأَنَّهَا كَانَتْ أَبَرَّ بِوَالِدَيْهَا مِنْهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 235 رواية :12

ترجمه روايت شريفه :
عـمـار بـن حـيـان گـويـد: بـه امـام صـادق (ع ) خـبـر دادم پـسـرم اسـمـاعـيـل نـسـبت به من خوشرفتار است ، فرمود: من هم او را دوست داشتم و اكنون دوستيم با افـزون گـشـت ، همانا خواهر رضاعى رسول خدا صلى الله عليه و آله نزد آنحضرت آمد، چـون او را ديـد شـادمـان گـشـت و روپـوش خود را براى او گسترد و او را روى آن نشانيد، سـپـس بـه او رو كـرد و بـا او بـسخن پرداخت و تبسم مى فرمود، تا او برخاست و برفت و بـرادرش آمـد حـضـرت رفـتـاري كـه نـسـبـت بـه خـواهـرش كـرد، دوبـاره او عمل نفرمود، به حضرت عرض شد: با خواهرش رفتارى كردى كه نسبت به او نكردى با آنكه او مرد است ؟ فرمود: زيرا آن خواهر نسبت به پدر و مادرش خوش رفتارتر بود.