9- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ ص بِجَدْيٍ أَسَكَّ مُلْقًى عَلَى مَزْبَلَةٍ مَيْتاً فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ كَمْ يُسَاوِى هـَذَا فـَقـَالُوا لَعـَلَّهُ لَوْ كـَانَ حـَيّاً لَمْ يُسَاوِ دِرْهَماً فَقَالَ النَّبِيُّ ص وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَلدُّنْيَا أَهْوَنُ عَلَى اللَّهِ مِنْ هَذَا الْجَدْيِ عَلَى أَهْلِهِ
اصول كافى ج : 3 ص : 196 رواية : 9

ترجمه روايت شريفه :
امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله به بزغاله گوش بريده اى كه مـرده ، و در زبـاله دان افـتـاده بود گذر كرد، باصحاب فرمود: اين چند مى ارزد؟ گفتند: اگـر زنـده مـى بـود شـايد يك درهم ارزش نداشت ، پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: سوگند بآنكه جانم در دست اوست كه دنيا نزد خدا از اين بزغاله اهلش پست تر است .