حدیث شماره 1
1- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى نَصْرٍ قَالَ قَالَ أَبـُو الْحـَسـَنِ الرِّضَا ع مِنْ عَلَامَاتِ الْفِقْهِ الْحِلْمُ وَ الْعِلْمُ وَ الصَّمْتُ إِنَّ الصَّمْتَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْحِكْمَةِ إِنَّ الصَّمْتَ يَكْسِبُ الْمَحَبَّةَ إِنَّهُ دَلِيلٌ عَلَى كُلِّ خَيْرٍ
اصول كافى ج : 3 ص : 174 رواية :1
ترجمه روايت شريفه :
از نـشـانـه هـاى فقاهت بردبارى و علم و خاموشى است ، همانا خاموشى يكى از درهاى حكمت است ، همانا خاموشى محبت ميآورد و راهنماى هر امر خيرى ميباشد. (زيرا انسان با تفكر بهر خيرى ميرسد و خاموشى موجب و مزيد تفكر است ).