پيامبر صلى الله عليه و آله فاطمه عليهاالسلام را ديد كه از روپوش شتر عبا پوشيده و با آسياب آرد مى كند، و فرزندش را شير مى دهد. چشمهاى پيامبر صلى الله عليه و آله اشك آلود شد و گفت: دخترم تلخى زودگذر دنيا را بخاطر شيرينى آخرت تحمل كن.
فاطمه عليهاالسلام عرض كرد: يا رسول الله، خدا را حمد بر نعمتهايش و سپاس بر بخششهايش. خداوند هم اين آيه را نازل كرد: «و لسوف يعطيك ربك فترضى» خداوند آنقدر به تو خواهد بخشيد كه راضى شوى.
[ بحار الانوار: ج 43 ص 85 ح 8 از مناقب ابن شهر آشوب از تفسير ثعلبى و تفسير قشيرى.]