حکومت بنی‌امیه و حاکمان تحت امرشان، با جعل احادیث دروغین و ساختگی، علاوه بر انحرافات شدید در میان مسلمانان، به ساحت مقدس پیامبر اکرم هم تهمت‌هایی ناروا را نسبت دادند. لذا مخالفین با جعل حدیث برای برخی از خلفاء، تلاش کردند تا با فضیلت‌تراشی و منقبتی ساختگی، جایگاهی را بر ایشان بسازند و یا حداقل شبیه احادیث صحیح و متواتری را بیاورند که حقیقتاً از پیامبر اسلام صادر شده است تا سردمداران کفر و نفاق از ره‌آورد آن بهره‌مند شوند، اما از آن‌جایی که حقیقت هیچ‌گاه پنهان نمی‌ماند، این‌گونه احادیث دروغین توسط علمای فریقین به صورت موشکافانه مورد نقّادی قرار گرفته و از درجه‌ی اعتبار ساقط گردید.
مثلاً یکی از این احادیث دروغین و جعلی، این حدیث از ابن عباس است که نقل می‌کند: «دیدم رسول خدا را که با علی بن ابی‌طالب ایستاده بودند؛ در این هنگام ابوبکر رسید، پس پیامبر با او مصافحه و معانقه فرموده و دهان او را بوسیدند. علی (علیه‌السلام) اظهار داشت آیا دهان ابوبکر را می‌بوسید؟ حضرت فرمودند: ای ابوالحسن! مقام و منزلت ابوبکر نزد من مانند مقام و منزلت من است نزد پروردگارم.»[1] این حدیث جعلی، روایتی است که شبیه روایت صحیح و متواتر در فضیلت امیرالمؤمنین ساخته شده است و آن حدیث این است که پیامبر در جریانی به حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند: «... اما ترضی ان تکون منّی بمنزله هارون من موسی الاّ انّه لانبیّ بعدی...[2] ... آیا راضی نمی‌شوی که نسبت تو با من، مانند هارون و موسی باشد، جز این‌که پس از من پیامبری نیست...»
آن‌چه مطرح است این است که حال این دو حدیث را چگونه باید مورد ارزیابی قرار داد؛ یکی در کتاب صحیح نقل شده، و دیگری را کسی صحیح ندانسته است!
در رد حدیث جعلی اول که مقام و منزلت ابوبکر به عنوان فضیلت بیان شده باید گفت: اولاً: این حدیث صراحتاً بر تفضیل ابوبکر بر جمیع خلق و انبیاء الهی و حتی ملائکه خداوند دلالت دارد، در حالی‌که هر صاحب عقل سلیمی چگونه قبول می‌کند که این حدیث صحیح باشد؛ علمای اهل سنت مثل ابن جوزی، ذهبی، و دیگران در کتب خود نسبت به سلسله سند آن خدشه و اشکال وارد کرده و راویان آن را از درجه اعتبار ساقط می‌دانند.
ثانیاً: این‌که هیچ‌یک از عالمان اهل سنت آن را صحیح ندانسته‌اند و در کتب خود آن حدیث را نیاوردند و حتی به آن استناد نکردند، مگر ملاّ موصلی.[3]
ثالثاً: مقام و منزلت رسول خدا نزد پروردگار این است که او افضل از جمیع ماسوی الله از انبیاء و رسل و ملائکه و غیر آنان است؛ پس باید منزلت ابوبکر نیز نزد رسول خدا به همین‌گونه باشد و ابوبکر نیز از جمیع خلق برتر و بالاتر باشد، در حالی‌که زشتی چنین مطلبی با دلائل قطعی و یقینی و مخالفت با اجماع امت بر هیچ شخصی مخفی نیست.
اما در حدیث دوم که مقام و منزلت حضرت علی (علیه‌السلام) به عنوان فضیلت بیان شده و این حدیث آن‌قدر معتبر و مشهور است که عالمان بزرگ اهل سنت مثل بخاری، ترمذی، ابن ماجه، احمد بن حنبل، ابن ابی‌شیبه، نسائی، حاکم نیشابوری، محاملی، طبرانی، آجری، هیثمی، متقی هندی، ابن عساکر، ابن کثیر ودیگران با کمی اختلاف در متن حدیث، آن را در کتاب‌های خود آورده و به آن اعتراف دارند و جای هیچ شک و تردیدی را در صحت آن باقی نگذاشته‌اند، چگونه کنار می‌آیند.
فاعتبروا یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. الریاض النضره...، محب الدین طبری، دار المغرب الاسلامی، بیروت ،لبنان، ج2 ص115 رقم565.
[2]. صحیح مسلم، مسلم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت ،لبنان، ج12 ص128.
[3]. وسیله المتعبدین...، ملا موصلی، مطبعه مجلس دائر المعارف العثمانیه، حیدر آباد، هند، ج2 ص97.