بعد از رحلت پیامبر حوادثی رخ داد که جریان سقیفه‌ی بنی‌ساعده یکی از همین موارد است که منجر به غصب خلافت از اهل بیت پیامبر گردید؛ در اثر همین جریان بعد مدتی، حکومت بنی‌امیه به‌ویژه معاویه که حاکم و دست نشانده‌ی خلیفه‌ی سوم بود، بر کشورهای اسلامی مسلط شدند. معاویه، با دستوری که به کارگزاران و عمّال تحت امرش صادر کرد، باعث گردید تا احادیث جعلی و ساختگی فراوانی از سوی دنیاپرستان و دشمنان اهل بیت پدید آید و هدایا و جوایز زیادی از این راه دریافت کردند، در حالی‌که با احادیث دروغین، تهمت‌های ناروایی را به ساحت مقدس پیامبر اسلام بستند و انحرافات زیادی را در طول زمان‌های مختلف تاکنون ایجاد کردند.
از جمله آن حدیث جعلی که در فضیلت برخی از خلفا مثل ابوبکر بیان کردند و علمای اهل سنت آن را در کتب خود آورده‌اند، حدیث دروغینی است که به پیامبر نسبت دادند که حضرت فرمودند: «شبی که به معراج برده شدم، ندایی از جانب خداوند متعال شنیدم که: ای محمد! دوست بدار کسی را که من او را دوست دارم، عرضه داشتم آری ای مولای من! فرمود دوست بدار ابوبکر را! پس به‌درستی که من او را دوست دارم و رسول خدا فرمود: ای ابوبکر! آفرین بر تو! آفرین بر تو! خدا و من، تو را دوست داریم، به خدا قسم! اگر اهل زمین همگی تو را دوست می‌داشتند خداوند آنان را عذاب نمی‌فرمود...»[1]
در ردّ این حدیث جعلی و ساختگی نکاتی حائز اهمیت و دقت است ازجمله این‌که، اولاً: سیوطی بعد از نقل این حدیث در کتاب خود در سلسله سند آن می‌نویسد که «عمر بن سنان» مجروح (غیر موثق) است.[2]
ثانیاً: بزرگان دیگر از اهل سنت، مثل ابن العراق،[3] ذهبی، ابن جوزی، و دیگران هم در اسناد این حدیث، خدشه و اشکال کردند.
ثالثاً: جای بسی تعجب است که مخالفین شیعه، زمانی که به احادیث معتبر و صحیحه‌ای که نص در این معنا دارد که محبت امیرالمؤمنین، علی (علیه‌السلام) موجب نجات از آتش جهنم است، برخورد می‌کنند.[4] آن‌ها را مورد انکار قرار می‌دهند و درصدد ابطال و ردّ آن هستند، اما این‌گونه احادیث را که درباره‌ی ابوبکر و خلفای دیگر اگر نقل شود، آن را حمل بر قبول و صحت تلقّی می‌کنند.
در نتیجه این حدیث، دروغی بیش نبوده که نه با روایات شیعه و نه با روایات اهل سنت، هیچ سازگاری ندارد و دیگر این‌که بزرگان اهل سنت در سند این‌گونه احادیث ساختگی، خدشه کرده و حکم به مجعول و موضوع بودن آن‌ها کرده‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. اللآلی المصنوعه، سیوطی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ص53.
[2]. همان، ص53.
[3]. تنزیه الشریعه، ابن العراق، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص389.
[4]. فردوس الاخبار، دیلمی، دار الکتاب العربی، بیروت، لبنان، ج2 ص226 رقم2545.
تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج3 ص380 رقم1519.