ابن‌تیمیه که بنیان‌گذار تفکر تکفیری است و بسیاری از مسلمانان را به دلیل اعمالی که شرک می‌خواند، خارج از اسلام می‌داند، خود وقتی می‌خواهد بحثی را مطرح کند، ممکن است همان ایراداتی که به دیگران می‌گیرد را در کلام خود داشته باشد.[1]
شیخ شهاب‌الدین می‌گوید: دوست داشتم عقیده اهل سنت و جماعت را بیان کنم تا فساد و بطلان گفته‌های ابن تیمیه روشن شود، هر چند نیازی به ابطال گفته‌های ابن تیمیه نیست، زیرا خود ابن تیمیه همه ادعاهایش را نقض می‌کند و هر قاعده‌ای را که بنا نهاده، خودش آن قاعده را از بین برده است.[2]
بجز این‌که خودش آن‌چه را که ایراد می‌گیرد، ممکن است در کلام دیگری و در جایی دیگر پذیرفته، کسانی‌که از او حمایت می‌کنند هم همین‌طورند؛ در کتاب «مجموع الفتاوی» اثر ابن‌تیمیه، نامه برخی از علما در دفاع از نظر ابن تیمیه در مسئله شد الرحال (سفر برای زیارت قبور) آمده است؛ نکته جالب این است که در انتهای یکی از این نامه‌ها نویسنده هنگام دعا کردن، به پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اهل بیت آن حضرت توسل می‌کند، در حالی‌که توسل به اولیاء را ابن‌تیمیه قبول ندارد؛ متن نوشته شده در «مجموع الفتاوی» به شرح زیر است:
«أعاذنا الله تعالی من غوائل الحسد و عصمنا من مخائل النکد، بمحمد و آله الطیبین الطاهرین؛ و الحمدلله رب العالمین.[3] از بلاياى حسادت به خدا پناه می‌بریم و درخواست حفظ از نشانه‌هاى شومى را به حرمت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و خاندان پاکیزه و منزه آن حضرت داريم.»

پی‌نوشت:

[1]. «سجده بر بت جایز است اگر به قصد سجده برای الله باشد»
[2]. طبقات الکبری، سبکی شافعی، ج9، ص34-36. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. مجموع الفتاوی، ابن تیمیه، ج27، ص200. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.