اسلام ناب
وهابیان با این باور که توسل به انبیا و اولیا جایز نیست، همه مسلمانان را مشرک خطاب می‌کنند. در حالیکه قرآن ما را به توسل امر کرده است. خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «و اگر آنان هنگامیكه بر خود ستم كردند، پيش تو میآمدند و از خدا آمرزش می‌خواستند و پيامبر برای آنان آمرزش می‌خواست قطعاً خدا را توبهپذير مهربان می‌يافتند.»
وهابیان مسلمانان را شبیه بت‌پرستان مشرک می‌دانند، زیرا توسل به اولیا را شرک می‌دانند. آیت الله جوادی آملی در پاسخ می‌فرماید: آنچه باعث شرک است، مستقل پنداشتن آن ولی یا نبی است. ولی اگر طلب حاجت، فقط از خدا باشد، لیکن از راه وسایط مقدسی که در اثر عبادت خدا، مراتب والایی را کسب کرده‌اند، هیچ منافاتی با توحید ندارد.
وهابیان با این تصور که هر جا کلمه «شرک» در قرآن بکار رفته است به معنای کفر است. بسیاری از مسلمانان را مشرک خطاب می‌کنند. آیت الله جوادی در پاسخ می‌فرماید: چنين نيست هر جا که شرك مطرح شود به معنای بت‌پرستی باشد، چون در قرآن كريم افزون بر اطلاق شرك بر ملحد و بتپرست، بر اهل كتاب، بلكه بر برخی از مؤمنان نيز اطلاق شده است.
شعراء به خاطر طبع لطیف و ذوق هنری که دارند گاهی اشعاری را می‌سرایند که بر جان و دل افراد نفوذ می‌کند و تاثیر خود را می‌گذارد و از جمله این افراد شاعر، عبدی کوفی است که با اشعار زیبای خود مهر تأیید از طرف امامان معصوم شیعه دریافت کرد، چرا که با تمام وجود چنان اشعاری را در فضائل و مصائب اهل بیت پیامبر سرود.
در زمان ظهور اسلام چه قبل و چه بعد از آن شعر و شاعری یکی از هنرهایی بود که شعرا از آن استفاده می‌کردند و قدرت خود را به رخ دیگران می‌کشیدند ضمن این که هر واقعه و یا حادثه‌ای را با ذوق لطیف و تبع شعری خود بیان می‌کردند. یکی از این افراد عبدی کوفی شاعر بلند آوازه شیعی است که در فضائل و مصائب اهل بیت پیامبر اشعار زیبایی دارد
پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) برای وصی و جانشین بعد از خود یعنی حضرت علی(علیه السلام) در مناسبت های مختلف از خداوند درخواستهایی را نمود که در تاریخ اسلام و در کتب فریقین ثبت و ضبط شده است از جمله در جنگها درخواست یاری برای وصی خود نمود و همچنین در این روایت که پنج چیز را از خداوند برای او درخواست کرد
شیعیان دروغ می‌گویند و با اینکه روزانه 10 مرتبه در نمازهایشان جمله «ایاک نعبد و ایاک نستعین» را تکرار می‌کنند، ولی هنگام برخاستن از جای خود، یا بلندکردن اجسام و ... «یا علی» می‌گویند. در پاسخ باید گفت: معنای «ایاک نستعین» در نظام اسباب و مسببات، یعنی قدرت همه اسباب را از خداوند دانستن و این عین توحید است.
حماسه غدیر با شاهدان فراوان آن منتشر شد و خبر آن شهرها و آبادی ها را در نوردید.بسیاری از بزرگان اهل تسنن نیز گوشه‌هایی از این حماسه بزرگ را روایت کرده‌اند. بعضی به نقل یک یا دو جمله اکتفا کرده‌اند و بعضی هم از محدثان و مفسران اهل تسنن از غدیر خم یاد کرده‌اند که مرحوم علامه امینی به سیصد وشصت نفر از آنها اشاره کرده است.
خداوند امام را رهبر مردم و حجت بر اهل عالم قرار داده است. او امامان را براى حفظ دين و راهنمايى مردم انتخاب می‌كند و همه آنها مورد لطف و عنايت خدايند. آنها را فرمانرواى دين خويش می‌گرداند و علم خود را در اختيارشان قرار می‌دهد. جايگاه و منزلت امام بسيار والاتر از محدوده درك انسان‌هاست و به هيچ‌وجه نمی‌تواند به انتخاب مردم باشد.
شبهه‌ای مطرح شده است که اگر موضوع غدیرخم، نصب سياسی است، پس آیاتی که در آن به پيامبر دستور داده شده که در اداره دنيای مردم با آنان مشورت کند، چگونه توجيه می‌‌شود؛ جواب این شبهه این است که برخی امور فقط به‌دست شارع است و حتی خود پیامبر(ص) هم نمی‌تواند از پیش خود و بدون وحی، امری را صادر نماید، چه برسد به اینکه به مردم بسپارد.
امام حسین (علیه السلام) نیز مانند باقی اهل بیت پیامبر، امیرالمؤمنین و حضرت زهرا و امام حسن (علیهم السلام) به حدیث غدیر استناد و استدلال نمود و این زمانی بود که در موسم حج در میان اقوام و قبائل دیگر مسلمین، آن هنگامی که جمع بودند خطاب به مردم آنها را قسم داد و جریان غدیر خم و حدیث پیامبر را برایشان بازگو نمود.
علمای شیعه معتقدند ارتدادی که در برخی روایات به صحابه نسبت داده شده، به‌معنای کفر و بازگشت به بت‌پرستی نیست، بلکه به معنای شکستن پیمان ولایت و بیعت در روز عید غدیر و نافرمانی پیامبر (ص) در امر خلافت است و شیعیان نسبت به صحابه‌ی پیمان شکن، از کارشان تبری می‌جویند، همانگونه که پیامبر از کار اشتباه خالد تبری جست.
جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه از یک حزب یا گروه مشخصی در بحث فلسطین حمایت نکرده است، بلکه راهبرد جمهوری اسلامی ایران حمایت از خط مقاومت بوده است. برای ایران، فرقی ندارد که آن گروه حماس باشد یا جهاد اسلامی، یا هر گروه دیگری. بلکه عمق رابطه‌ی جمهوری اسلامی با گروه‌های مقاومت اسلامی فقط به میزان پایبندی آنان به اصل مقاومت مرتبط است.
روایتی که سندش صحیح است، نمی‌توان حکم کرد که یقیناً صادر شده و متنش نیز صحیح است؛ بلکه یکی از معیارهای صحت حدیث، مطابقت آن با کتاب خداست، طبق آیات صریح و روایات معتبر، قرآن معیار است و آنچه با کتاب خدا سازگار بود، باید گرفته شود و ناسازگار بود، باید رها شود. لذا علما با تشخیص مخالفت روایتی با قرآن با سند صحیح، آن را ترک می‌کنند.