اسلام ناب
قانون اساسی برای شورای نگهبان وظایفی برشمرده است. یکی از وظایف نظارت بر انتخابات است. بررسی صلاحیت‌ها بر عهده شورای نگهبان است. در چند روز اخیر هجمه به طرف شورای نگهبان زیاد شده است. آن‌ها به بهانه این‌که افراد مورد اعتماد و هم‌حزبی خودشان تایید نشدند، اعتراض‌هایی ناجوانمردانه به سمت این شورا روانه می‌کنند و حال آن‌که شورای نگهبان به وظیفه خود عمل کرده است.
با ظهور و گسترش صفحات اجتماعی، سلبریتی‌ها نیز به دنیای مجازی روی آوردند. درواقع سلبریتی‌ها به ابزاری پر قدرت دست یافته بودند که توانستند با آن بر افکار سیاسی جامعه هدف خود مسلط شوند و تاثیر بسزایی در نتیجه انتخابات داشته باشند. همان‌طور که سلبریتی‌ها ورودی غیرکارشناسانه به حوزه سیاست و انتخابات داشتند و باعث وضع موجود شدند، امروزه نیز با نظر غیرکارشناسانه خود مردم را از حضور در انتخابات باز می‌دارند.
حضور حداکثری در انتخابات ریاست جمهوری یکی از مهم‌ترین عوامل برای دفع خصم دشمنان انقلاب اسلامی است. انقلابی که خون هزاران شهید پای درخت آن را آبیاری کردند. آن‌ها وظیفه‌ی خودشان را انجام دادند ولی وظیفه‌ای مهم‌تر که حفظ نظام و انقلاب است را برعهده ما گذاشتند.
بخش اعظم یاران امام حسن (ع)، عرصه را خالی گذاشتند. نتیجه‌اش چه شد؟ مردم سیلی خوردند. به سختی ضربه خوردند. از چه کسی؟ از معاویه. از تاریخ عبرت بگیریم. مشارکت پایین و انتخابِ افراد ناصالح، هر دو سبب آسیب به کشورند. چاره، فقط در مشارکت حداکثری و "انتخاب درست" است.
در بین مسئولین ما کم نیستند افرادی که مخلص و جهادی هستند. افرادی که دارای مدیریت کلان بوده و از پس مدیریت مجموعه خود برآمده و مشکلاتش را حل و فصل کرده است. حاج قاسم سلیمانی نمادی بارز از این‌گونه مسئولین هستند. فردی که به میدان زد و منطقه را از شر داعش نجات داد. همچین فردی اگر در انتخابات ریاست جمهوری انتخاب شود مطمئنا مشکلات ما حل خواهد شد.
چاپ پول بدون پشتوانه می‌تواند آسیب بسیاری به کشور برساند. مشکلاتی که فشار را بر قشر کم درآمد زیاد می‌کند. دولت‌ها برای جبران کسری بودجه و دلایل دیگر خلق پول می‌کنند. در اینصورت باید متناسب این پول تولید مسکن، کالا، دلار، طلا و غیره شود وگرنه با این پول تقاضا در جامعه زیاد خواهد شد و در صورت کمبود عرضه تورم حاصل خواهد شد.
بختیار رحمانی فوتبالیست یکی از تیم‌های مطرح در کشور که با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود لیستی از حقوقی! که زنان ایرانی از آن محروم شده‌اند را ردیف کرده و بیان می‌کند با علم به عدم تغییر چرا رأی می‌دهید؟! فراموش نکرده‌ایم دو دوره قبل نیز پیشرفت و صلاح کشور و رفاه و آسایش مردم را به همین به اصطلاح حقوق باختیم.
منافق در هر زمانی هست. وای بحال ما در آن روزی که فردی منافق بر مسلمانان حکومت کند. این شخص برای این‌که در قدرت بماند و جایگاهش حفظ شود دست به هر کاری می‌زند. در این انتخابات باید دقت بسیاری داشته باشیم که فرد منافق را حاکم قرار ندهیم. راه شناخت منافق از غیر آن چند مورد است که ما در این‌جا به چند مورد اشاره می‌کنیم.
مشکلات کشور فقط علاجش در داخل است. اگر نگاه ما بر منابع و توان جوانان ایرانی باشد می‌توانیم خیلی مشکلات از جمله قطعی برق که یکی از معضلات امروز ماست را حل کند. باید مردم دقت کنند که افراد لایق و کارآمد و انقلابی انتخاب کنند که نگاهشان به توان داخلی باشد.
زن در اسلام از جایگاه والایی برخوردار است و ازدواج ام کلثوم با عمر، اهانت به اسلام نیست و عدالت امیرمومنان خدشه‌دار نمی‌شود؛ چون عمر نماینده اسلام نیست، و امیرالمؤمنین راضی به این ازدواج نبوده، بلکه با اکراه صورت گرفته بود.
راه خردمندانه و شرافتمندانه آن است که مردم در انتخابات شرکت کنند و به یک انسانِ میهن‌دوست مؤمن شریف که هم برنامه درستی دارد و هم کارنامه‌ی درخشانی دارد رأی بدهند. وگرنه رأی دادن به یک گزینه ناکارآمد و حتی عدم شرکت درانتخابات جای افتخار ندارد.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اقلیت‌های دینی و مذهبی دارای حق شهروندی هستند که باید به آن‌ها رسیدگی شود. برادران اهل‌سنت باید دقت کنند که در انتخابات، فردی را انتخاب کنند که مسئولیت‌پذیر باشد. به گذشته فرد نگاه کنید که پایبند به قانون اساسی باشد و به تمام آحاد جامعه از جمله اقلیت‌ها خدمت کند. نه این‌که صرفا دی پی شوآف باشد.
ساده لوحانه است که باور کنیم قوه مجریه‌ای که دارای بیشترین امکانات و اختیارات در تمام ارکان‌هاست، رئیس آن یعنی رئیس جمهور هیچ کاره باشد. درحالی‌که از عزل و نصب وزرا و سفرا و استانداران و... گرفته تا فرمانداران و معاونین و رؤسای سازمان‌ها همگی برعهده رئیس جمهور است. همچنین تمام ارکان‌های داخلی مجری مصوبات و دستورات شخص رئیس جمهور هستند...
درحالی که جوانان ایرانی نقش بسزایی در پیروزی انقلاب اسلامی و موفقیت‌های بعد از آن همچون هشت سال دفاع مقدس داشتند ولی برخی مدیران و مسئولینی که پا به دوران پیری گذاشته‌اند و کارایی گذشته را ندارند، همچنان حاضر نیستند صندلی ریاست را به جوانان پویا و بانشاط امروزی بسپارند. البته نه‌تنها حاضر به واگذاری مسئولیت نیستند بلکه قصورات و بی‌کفایتی خود را نیز به گردن جوانان دهه شصتی انداخته و با فرار رو به جلو می‌گوید: این متولدین (دهه ۶۰) در هر مقطعی به هر موضوعی که ورود پیدا می‌کنند، آنجا مشکل ایجاد می‌کنند!!!