جمهوری سنگال

کشور سنگال که در منتهی الیه افریقای غربی قرار گرفته است 196720[403]کیلومتر مربع وسعت دارد . این سرزمین بین موریتانی ، مالی ، گینه و گینه بیسائو قرار گرفته است . کشور گامبیا چون زبانه ای در داخل آن قرار دارد . مرز غربی آن اقیانوس اطلس می باشد . سواحل عمیق ، موقع جغرافیائی و دروازه غرب افریقا به این کشور اهمیت ویژه ای بخشیده است . سنگال سرزمین کم ارتفاعی است که بخش اعظم آن را علفزارهای ساوان و استپ می پوشاند . 4 رود سنگال ، سالوم گامبیا و کازامانس در سنگال جریان دارند که طویل ترین آنها سنگال می باشد که 1600 کیلومتر طول دارد . آب و هوا در سواحل و نواحی مرتفع معتدل ولی در استپ ها گرم و خشک است .
اسلام از طریق بازرگانان مالی به سنگال راه یافت و در سال 1040م نهضت دینی المرابطون در این ناحیه پایه گذاری شد از میان کشورهای انگلستان ، هلند و فرانسه ، فرانسه موفق شد سنگال را به تصاحب خود درآورد و پس از 300 سال سلطه استعماری درسال 1960م مردم این کشور به استقلال دست یافت اما با وجود استقلال ظاهری چندین فرانسوی با تابعیت مضاعف ( هم تابع فرانسه بوده وهم تابع سنگال هستند در پستهای عالی چون وزیر و مشاور عالی مشغول کارند . شهرهای آن تحت تاثیر تمدن غرب بنا شده و بین شهر و روستا اختلاف زیادی مشاهده می شود و این خود دلیل مهاجرت روستائیان به شهرهاست . مرکز حکومت آن داکار است و به هفت استان تقسیم می شود و سیاست خارجی آن بر همزیستی و احترام متقابل با کشورهای جهان استوار بوده و از جنبش های مردمی حمایت می کند .
سنگال 7510000 نفر سکنه دارد گه 20% آن در مرکز حکومت یعنی داکار سکونت دارند ، رشد جمعیت 9/2% و تراکم نسبی آن 2/38 نفر در کیلومتر مربع است . بیش از 50% مردم زیر 20 سال سن دارند ، اکثریت از قوم ولوف هستند ، ولی گروههای نژادی فولانی ، سرر ، توکولور و دیولا هم در سنگال زندگی می کنند زبان رسمی این کشور فرانسه و خط آن لاتین است اما لهجه های بومی ولوف و توکولور متداول می باشد . 95% مردم مسلمان ، 2% مسیحی و 3% پیرو ادیان بومی و ابتدائی اند .[404]فرقه مریدیه که یک قرن قبل توسط شیخ احمد و بامبا پایه گذاری شده در غرب افریقا و افریقای مرکزی پیروان زیادی دارد و تنها در سنگال 5/1 میلیون نفر از آن پیروی می کنند . رهبران این فرقه که عقاید صوفیه و اهل طریقت دارند از قدرت عظیم اقتصادی سیاسی برخوردار بوده و می توانند برای حکومت مرکزی مشکل آفرین باشند . طبی شهر مقدس مریدی هاست ، روحانیون و رهبران این فرقه در طوبی سکونت دارند عده ای از طرفداران این فرقه در مزارع وسیع بادام زمینی و با اعتقادات به ثواب اخروی به کشت و کار مشغولند که محصول آنان را فرانسویان از طریق رهبران فرقه می خرند . (13)
فرقه تیجانیه که در اواخر قرن هیجدهم توسط ابوالعباس شیخ احمد تیجانی ( اهل الجزایر ) بوجود آمد ، در دولت سنگال نفوذ دارد . قادریه نیز فرقه قدیمی دیگر هستند . گروه مذهبی دیگر در سنگال هستند که به آنان به زبان ولفی لای لای ( ترجمه لا اله الا الله ) می گویند ، حدود 50000 شیعه در سنگال زندگی می کنند که شیخ عبدالنعیم آل زین رهبری آنان را عهده دار است .
70% مردم به کشاورزی مشغولند . اقتصاد آن تک محصولی است و بر پایه صادرات بادام زمینی استوار می باشد . در سالهای اخیر کوشش شده تا با گسترش ماهیگیری و افزایش تولیدات صنعتی و جهانگردی این کشور از حالت تک تولیدی خارج شود . سنگال هفتمین کشور تولید کننده فسفات در جهان به شمار می رود .
تولید ناخالص ملی در سال 1990م 1/5 میلیارد دلار و سرانه آن 700 دلار بوده است اساسا این کشور در مقایسه با همسایگان خود از وضع اقتصادی خوبی برخوردار است .
رابطه سنگال با ایران از سال 1362ش بدلیل عناد غرب با ایران و تحریک رهبران سنگال توسط فرانسه قطع شد ولی در سال 1367ش مجددا سنگال با ایران رابطه برقرار نمود .
پاورقي:-----------------------------------------------------------------
13 – آن سوی دروازه افریقا - قسمت شانزهم - یونس شکرخواه - کیهان ش 14368 .