ابن تیمیه یکی از مشهورترین فضیلتهای حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را منکر شده و دروغ خوانده و ادعا می‌کند که سند حسن یا صحیحی برای این حدیث نیست که نشان از این است که غرض او اظهار دشمنی با اهل بیت (علیهم‌السلام) و نصرت دشمنان آن‌هاست،در حالیکه این روایت صحیح السند است و کسانی‌که در مورد حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) مطلبی نوشته‌اند غالباً این روایت را جزء فضائل آن حضرت، ذکر کرده‌اند.

امير صنعانی از پیامبر اکرم نقل می‌‌كند: «هر كسی‌که به علی فحش بدهد، به من فحش داده است، و هر كسی‌که به من فحش بدهد، به خداوند فحش داده است.» و می‌گوید: این حدیث صحیح است. ابن‌تيميه نیز می‌گوید: بسياری از صحابه، به حضرت علی (عليه‌السلام) فحش می‌‌دادند و بغض ايشان را داشتند و با ايشان به جنگ پرداختند.

ابن تیمیه شهادت دادن خدا و رسول را بر انفاق‌های ابوبکر بدون ذکر سند، دلیل می‌آورد، که این سخن حقیقت ندارد و در مورد انفاق‌های ابوبکر تنها چیزی که آمده است این است که او دو شتر به پیامبر اکرم در هنگام هجرت از مکه به مدینه داد که با شرط گرفتن ثمن آن مورد پذیرش پیامبر قرار گرفت و انفاق‌های دیگری که به او نسبت داده‌اند، با وضعیت معیشتی او و پدرش قبل از بعثت منافات دارد.

ابن تیمیه می‌گوید: حضرت زهرا وصیت نکرده است که او را شبانه دفن کنند و کسی بر او نماز نخواند، اگر چنین وصیتی هم می‌کرد، نباید به آن عمل می‌شد، چون نماز خواندن مسلمانان بر او به نفعش بود؛ جواب او این است که در کتب صحیح اهل سنت نیز دفن شبانه و نماز نخواندن خلیفه بیان شده است، ...

شنیدن فضائل اهل‌بیت و مخصوصاً حضرت علی (علیه السلام) برای بسیاری از حاکمان قابل تحمل نبود. نام اهل بیت (علیهم السلام) برای همیشه در تاریخ می‌درخشد. هرچند غاصبان حق خلافت تمام تلاش خود را کردند که نام حضرات معصومین (علیهم السلام) و مخصوصاً حضرت علی (علیه السلام) را از بطن جامعه حذف کنند، ولی هرگز موفق به انجام چنین کاری نشدند.

ابن تیمیّه ازاندیشمندان مشهورعالم اسلام است که دراثر مخالفت صریح با فلسفه و جمود بر ظواهر به وادی خطرناک جسمانیت خداوند وارد شده و مرئی بودن خداوند را پذیرفته است. او معتقد است موجود قائم به نفس و غیر قابل اشاره‌ی حسّی و غیرقابل رؤیت وجود خارجی ندارد. بنابراین یک چنین موجودی ساخته و پرداخته‌ی ذهن بشر است.