امام عسکری (ع) و یعقوب بن اسحاق کِندی
ابن شهرآشوب (متوفای ۵۸۸) به نقل از کتاب «التبدیل والتحریف»[1] تألیف ابوالقاسم کوفی مینویسد:
«یعقوب بن اسحاق کندی (۱۸۵-۲۲۵) فیلسوف عرب در عصر خود، دست به تألیف کتابی (به زعم خود) در تناقضات قرآن زد و کسی را در جریان کار خود نگذاشت. روزی یکی از شاگردان او به حضور امام عسکری (علیهالسلام) رسید. امام به او فرمود: آیا در میان شما کسی نیست تا استادتان را از آنچه درباره قرآن مینویسد، باز دارد؟ او گفت: ما شاگردان او هستیم، چگونه میتوانیم درباره این موضوع یا غیر آن به او اعتراض کنیم؟ امام به فرمود: اگر چیزی بگویم به کِندی خواهی گفت؟ آن مرد گفت: آری! امام فرمود: پیش او برو و از وی بپرس: آیا از نظر شما ممکن است منظور قرآن غیر از آن معانی باشد که گمان کرده و پذیرفتهاید؟ خواهد گفت: ممکن است؛ زیر اهل فهم است. پس بگو: چه میدانی؟ شاید همانگونه که امکان آن را پذیرفتی، مراد قرآن غیر از آن باشد که تو میفهمی.
او هم سخنان امام را به وی منتقل کرد. کندی که این مسئله را در سخن، امری محتمل و از نظر عقلی جایز میدانست، گفت: قسم میخورم که این کلام از تو نیست. آن مرد گفت: این سخنان از ابومحمد عسکری (علیهالسلام) است. کندی گفت: هماکنون پیش او میروم که این امر جز از این خاندان برنمیآید؛ آنگاه آتش خواست و همه آنچه را که نوشته بود، سوزاند و از بین برد.»[2]
پینوشت:
[1]. الذریعه، علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی، بیروت، ۱۴۰۳، ج ۳ ص ۳۱۱.
[2]. مناقب ابن شهرآشوب، ج ۴ ص ۴۲۴.
إضافة تعليق جديد