احیای تقریب مذاهب اسلامی یا تخریب آن؟!

  • 13 آذر, 1398 - 16:28
علما و روشنفکران اسلام بنشینند و منشور وحدت اسلامی را تنظیم کنند، منشوری تهیه کنند تا فلان آدم کج‌فهم و متعصب وابسته به این و آن، نتواند آزادانه جماعت کثیری از مسلمانان را متهم به خروج از اسلام و تکفیر کند.

علما و بزرگان فرق و مذاهب اسلامی، کسانی‌که بصیرت و شعور دینی دارند، در تالیفات و سخنان خود همیشه بر این موضوع تاکید داشته‌اند که تمام مذاهب اسلامی با شناخت از یکدیگر و حفظ و پررنگ شدن مشترکات، بحث آرام در مسائل اختلافی و پرهیز از تنش و اختلاف را به‌عنوان محورهای تقریب مذاهب با نشست‌های عقلانی و گفتمان دینی صورت دهند که این نوع هم‌اندیشی‌ها در حقیقت حرکتی عقلانی برای وفاق در برابر افکار و عقاید افراطی وهابیان سلفی است. لذا عالم شیعی حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی چنین می‌نویسد که: «آیت‌الله العظمی بروجردی بزرگ، ضمن ابتکار در طرح تقریب میان مذاهب اسلامی، معتقد بود که هدف تقریب است نه تذئیب و به عبارت دیگر هدف آشنایی این دو گروه با یکدیگر است، نه آن‌که شیعه سنّی گردد و یا سنّی شیعه شود.»[1] اما با نگاهی به حرکت‌های کنونی معاصر، خصوصاً در خاورمیانه می‌بینیم که غالب گرایش‌های سلفی به‌خصوص وهابیت، به‌عنوان مهر‌ی تأثیرگذار در پیشبرد اهداف نظام سلطه استکباری که در رأس آن آمریکا و انگلیس و اسرائیل غاصب در جهان اسلام قرار دارند، وجود دارد تا افکار شوم خود را پی‌ریزی کنند، و در این بین وهابیت در برجسته کردن نقاط افتراق و اختلاف میان شیعه و سنی و نفی تقریب تلاش می‌کنند. لذا با نادیده گرفتن اختلافات فراوان خود با اهل سنت در پی هم‌گرایی در میان آنان هستند تا در مرحله اول به محو و نابودی مذهب شیعه بپردازند و بعد به حذف رقبای درون مذهبی خود یعنی اهل سنت بپردازند.
ربیع المدخلی، وهابی افراطی، سیاست تقریب بین مذاهب را بلایی نشئت گرفته از شیعیان می‌داند و بر دشمنی میان شیعه و سنی اصرار فراوان دارد؛ او می‌نویسد: «این سیاست تقریب مذاهب بلایی است که مسلمین به آن دچار شده‌اند و منشأ این سیاست شیعیان هستند که می‌خواهند با این روش باقی مسلمانان را تکفیر کنند و هیچ شکی در کفر اهل سنت ندارند و اهل سنت را بدتر از یهود و نصارا می‌دانند، پس چگونه با آن‌ها برادری کنیم و بگوییم آن‌ها برادران ما هستند؟ این تفکر در اذهان بعضی از نویسندگان و سیاسیون رسوخ کرده است که منشأ آن رافضی‌ها هستند.»[2] در نتیجه با این نوع افکار افراطی وهابی که بوی فتنه می‌دهد، شکل گیری یک اجتماع تقریبی در جهان اسلام در میان فرق و مذاهب اسلامی امری لازم و ضروری است تا با تقریب و وحدت یکپارچه درامت اسلامی، و اتحاد و هم‌دلی و پایداری در مقابل نقشه‌های شوم نظام استکباری، توطئه‌های آنان خنثی شود.
از این‌روست که رهبر فرزانه انقلاب، خط اصلی را برای همگان ترسیم می‌کند و اتحاد را به‌عنوان یک هدف اعلا، تنها راه چاره برای دنیای اسلام برمی‌شمارد و می‌فرماید: «علما و روشنفکران اسلام بنشینند و منشور وحدت اسلامی را تنظیم کنند، منشوری تهیه کنند تا فلان آدم کج‌فهم و متعصب وابسته به این و آن و ... نتواند آزادانه جماعت کثیری از مسلمانان را متهم به خروج از اسلام و تکفیر کند...»[3] ایشان در جایی دیگر با تکیه بر تضاد وهابیان با اصول سلفی راه‌کاری را بیان می‌دارند و می‌فرمایند: «سلفی‌گری اگر به معنای اصول‌گرایی در کتاب و سنت و وفاداری به ارزش‌های اصیل و مبارزه با خرافات و انحرافات و احیای شریعت و نفی غربزدگی باشد، همگی سلفی باشید، ولی اگر به معنای تعصب و تحجّر و جمود فکری توأم با خشونت در میان ادیان و مذاهب اسلامی ترجمه شود، با نوگرایی، سماجت و عقلانیت -که ارکان تفکر و تمدن اسلامی هستند- سازگار نخواهد بود و خود باعث ترویج بی دینی و سکولاریزم خواهد شد»[4]
بنابراین همه‌ی‌ ما باید درپی جهانی باشیم که در آن افراط و جمود فکری سلفی نباشد و از عملکرد وهابیت افراطی فاصله بگیریم؛ امیرالمومنین در تبیین دیدگاه افراطی چنین می‌فرماید: «همانا آغاز پدید آمدن فتنه‌ها، پیروی از خواهش‌های نفسانی است و نوآوری در احکام آسمانی، نوآوری‌هایی که کتاب خداوند آن را نمی‌پذیرد و گروهی از گروه دیگر یاری خواهد تا بر خلاف دین خداوند اجرای آن را بر عهده گیرد...»[5] و چه کسانی بهتر از وهابیت خبیث و افراطی، چشم و گوش بسته، برنامه‌های نظام سلطه استکباری را مو به مو اجرا کنند و تفرقه و نفاق را در میان مذاهب اسلامی و مسلمانان جهان گسترش دهند.
فاعتبروا یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. جرعه‌ای از دریا، آیت الله شبیری زنجانی، موسسه کتاب شیعه، قم، ایران، ج1 ص326.
[2]. مکانه الصحابه فی الاسلام، ربیع المدخلی، المیراث النبوی، الجرایز، آفریقا، ص41.
[3]. رهنود رهبر معظم انقلاب در جمع مردم استان یزد 1386/10/17.
[4]. خطبه‌های نماز جمعه 1390/11/14.
[5]. نهج البلاغه، سید رضی، چاپخانه سپهر، تهران، ایران، خطبه 50، ص137- 138.

تولیدی

إضافة تعليق جديد

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Fill in the blank.