در عصر حاضر، افرادی از میان مفتیان وهابی و سلفی‌های افراطی را می‌توان تکفیری و دامن زننده به افراطی‌گری در جهان اسلام دانست. کسانی‌که با جهل و نادانی و به صرف برداشت‌های غلط و نگاه به ظاهر آیات و روایات وارده و بعضاً به دور از عقل و شرع به صدور احکام و فتاوایی دست می‌زنند که علاوه بر مضحک بودن آن، دستاویزی برای به تمسخر و استهزاء کشیدن دین اسلام پرداخته‌اند که این فتاوا از آن جمله‌اند:
بن باز وهابی درباره‌ی زنی که شوهرش نماز نمی‌خواند، می‌گوید: «بر او واجب است که از شوهرش جدا شود و به اهلش بازگردد، در صورتی که نماز نمی‌خواند، زیرا ترک نماز کفر اکبر است.»[1] و می‌گوید: «کسی‌که عمداً نماز را ترک کند، در صورتی‌که به وجوب آن اقرار دارد، بنا بر صحیح‌ترین دو قول نزد علما، کافر و بزرگ‌ترین کفر را دارا است و اگر منکر وجوب آن باشد، نزد تمام اهل علم کافر است...»[2] و نیز درباره‌ی روزه‌خوار می‌گوید: «ترک روزه بدون عذر شرعی از بزرگ‌ترین جرائم و گناهان کبیره است... باید والیان مسلمین او را امر به توبه دهند و اگر توبه نکرد، باید کشته شود...»[3]
بن عثیمین وهابی می‌گوید: «اگر کسی در شدائد -یا محمد، یا علی- بگوید و مقصودش خواندن و استغاثه به آنان باشد، مشرک به شرک اکبر است و از ملت اسلام خارج است.»[4] و می‌گوید: «این‌که برخی برای قبور کسانی‌که آنان را اولیای خود می‌دانند -قربانی- ذبح می‌کنند، شرکی است که موجب خارج کردن آنان از ملت اسلام می‌شود.»[5]
و شیخ عبدالرحمن البراک وهابی می‌گوید: «هرگونه اختلاط و ارتباط زنان و مردان را در محل کار، آموزش و... حرام اعلام کرده و کسانی‌که این فتوا را قبول نکرده و آن را جایز و حلال برمی‌شمارند، کافر و مرتد و جایزالقتلند.»[6] و می‌گوید: «زنان حق رانندگی ندارند و عمل آنان حرام است و در نهایت برای زنانی که اقدام به رانندگی کنند، آرزوی مرگ کرده است.»[7]
شیخ صالح الفوزان وهابی فتوایی در مورد وجوب قتل همکار تارک الصلوه داده است و می‌گوید: «کسی‌که نماز نمی‌خواند، طبق این حدیث که میان بندگی و کفر، ترک نماز است، مسلمان نیست، ادله از کتاب و سنت بر کافر بودن تارک الصلاه بسیار است.»[8]
فاعتبروا یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. موسوعه امامت المسلمین فی القرن العشرین، بن باز، دار المکتبه العصریه، بیروت، لبنان ، ج4 ص509.
[2]. مجموع فتاوی و مقالات، بن باز وهابی، الشویعر، ریاض، عربستان، ج10 266.
[3]. فتاوی اللجنه الدائمه،  اللجنه الدائمه لللبحوث العلمیه والافتاء، دارالموید، ریاض، عربستان، ج5، ص20.
[4]. مجموع فتاوی، ابن عثیمین، نشر عنیزه، ریاض، عربستان، ج2 ص163.
[5]. همان، ج2 ص163.
[6]. الوهابیه مذهب کراهیه، شیخ عبدالرحمن البراک، دارالمیزان، بیروت، لبنان، ص121.
[7]. همان، ص123.
[8]. فتاوی اللجنه الدائمه، اللجنه الدائمه لللبحوث العلمیه والافتاء، دارالموید، ریاض، عربستان، ج5 ص25.