از وقتی که فرقه وهابیت در دو قرن اخیر توسط محمد بن عبدالوهاب ظهور و بروز کرد، توسط حکومت وقت و با حمایت‌های کشورهای اجنبی مانند انگلیس روی کار آمد. بنیان‌گذار این فرقه با عقاید و افکار افراطی خود مسلمین را تکفیر کرد و از ره‌آورد این دیدگاه، از آن زمان تا به الان، چه فجایع و جنایاتی که صورت نگرفت و چه خون‌های بیگناهانی که بر روی زمین ریخته نشد؛ محمد بن عبدالوهاب علی‌رغم طرد شدن از طرف خانواه و نیز از طرف علمای بزرگ اهل سنت در زمان حیاتش، در تألیفات خود عقایدی را بیان داشت که با اسلام اصیل فرسنگ‌ها فاصله داشته است، لذا با دروغ و بعضاً شبهه‌افکنی باعث فریب مردم و پیروان جاهل خود گردید و تا به امروز هم سخنان سراسر دروغ و کذب محض او که فقط رنگ و لعاب اسلامی دارد، به صورت گسترده چاپ و نشر پیدا می‌کند و افکار دست نخورده مردم دست‌خوش هوا و هوس عقاید پوچ و باطل او و پیروان جاهل‌تر از او قرار گرفته است و این‌جاست که برای هر عقل سلیمی این سؤال به‌وجود می‌آید که چرا یک فرقه به ظاهر اسلامی مانند فرقه ضاله وهابیت این‌گونه با دیگر مذاهب اسلامی سر ناسازگاری و جنگ و خشونت دارد و منشأء آن را باید کجا دانست؟!
حسن بن فرحان مالکی، محقق و عالم وهابی کشور عربستان، با دید منصفانه و نقّادی محققانه منشأ دشمنی وهابیت با سایر مسلمین را این‌گونه بیان می‌کند که با نقد و بررسی و مطالعه کتاب «التوحید» محمد بن عبدالوهاب بنیان‌گذار فرقه وهابیت به این حقیقت تلخ دسترسی پیدا کردم و به آن رسیده‌ام که این کتاب باعث این همه خشونت و دشمنی گردیده است. او در پاورقی کتابش ذیل کتاب التوحید محمد بن عبدالوهاب می‌گوید: «با وجود این‌که در این کتاب، غلو در تکفیر مسلمین است، اگر حاکمان و ثروتمندان از چاپ و نشر و پخش این کتاب خودداری کنند و به جای آن قرآن و صحیحین و کتاب‌های فقهی و... را چاپ و پخش کنند، بهتر و سزاوارتر است. زیرا این کتاب در بر پا کردن اختلاف و از بین بردن وحدت مسلمین و به وجود آوردن دشمنی بین مسلمین خیلی اثر دارد، به هیچ خانه‌ای این کتاب داخل نمی‌شود، مگر این‌که در آن اختلاف و جدایی بین اهل خانه و دشمنی را به وجود می‌آورد، چون این کتاب دوری و دشمنی با کسانی را با وهابیت موافقت نمی‌کند را واجب دانسته است، چون بنابر عقیده آن‌ها این روش اصل و خود اسلام و نص و حق مطلق است، و به‌وجود آمدن اختلاف و شکاف بین اهل یک خانه، با وجود این کتاب طبیعی است.»[1]
و در صفحه بعد می‌گوید: «این کتاب حتی متن درسی مکتب بچه‌هاست و خیلی سعی شده که این کتاب از متن درسی مکتب بچه‌ها برداشته شود، ولی وزارت تربیت و ارشاد عربستان گفته است که صلاحیت چنین کاری را ندارد...»[2] و در آخر می‌گوید: «هر که بخواهد مطالب کتاب «التوحید» محمد بن عبدالوهاب را نقد کند، گرچه نقد کم و ناچیز هم باشد، به عقوبت‌های سرّی زیادی دچار و گرفتار می‌شود.»[3]
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان.

پی‌نوشت:

[1]. «علی‌رغم أن هذا الکتاب هو ذریعه لطرد المسلمین، الا اذا امتنع الحکام و الأغنیاء عن نشر هذا الکتاب و نشره...» قرائه فی کتب العقائد، حسن بن فرحان مالکی، مرکز الدراسات التاریخیه، عمان، الاردنیه الهاشمیه، ص177.
[2]. «هذا الکتاب هو حتی الکتاب المدرسی لمدرسه الاطفال و حاول اخراج هذا الکتاب من کتاب المدرسی لودرسه الاطفال...» همان، ص178.
[3]. «کل من یرید انتقاد محتویات کتاب -التوحید- محمد بن عبدالوهاب، و ان کان نقداً صغیراً...» همان، ص178.