تمام فرق و مذاهب اسلامی، حتی ادیان دیگر الهی از آمدن شخصی در آخرالزمان برای برقراری عدل و داد در سرتاسر عالم هستی خبر داده‌اند و به آن اعتقاد دارند، از جهاتی هم نسبت به یکدیگر اختلاف نظر دارند، ازجمله در تولد ایشان که برخی معتقدند که هنوز به دنیا نیامده و در آخر الزمان متولد می‌شود و عده‌ای دیگر اعتقاد دارند که به دنیا آمده و الان حیّ و حاضر، در میان مردم زندگی می‌کند، ولی کسی او را نمی‌شناسد. در هر حال این شخص طبق روایات نبوی و معصومین (علیهم‌السلام) خصوصیات ویژه و علائم و نشانه‌های خاصی دارد که علاوه بر این‌که در کتب شیعه ذکر شده است، در کتب اهل سنت هم کم و بیش از آن یاد شده است.
مثلاً در کتاب سنن ابی‌داود از ابوسعید خدری از رسول خدا روایت شده که فرموده: «مهدی از من است، او دارای پیشانی نورانی و بینی باریک و کشیده است...»[1] و ابن‌حجر هیثمی در کتاب خود از ابونعیم اصفهانی از رسول خدا روایت می‌کند که فرمودند: «خدا مردی را از عترت من مبعوث می‌کند که مابین دندان‌های ثنایای او فاصله دارد و پیشانی پهن و نورانی خواهد داشت...» و در ادامه به نقل از رسول خدا می‌نویسد: «مهدی از فرزندان من است، صورت او مثل ستاره می‌درخشد، رنگ او رنگ عربی خواهد بود و جسم او جسم بنی‌اسرائیلی است.»[2] و نیز در کتاب اسعاف الراغبین به نقل از ابونعیم اصفهانی وارد شده است که: «مهدی جوانی است که چشمان مشکی، ابروهای باریک، بینی بلند و کشیده، ریش انبوه و در سمت راست صورت و دست راست آن حضرت خال سیاه و زیبایی وجود دارد.»[3]
هم‌چنین در کتاب المهدی امام دوازدهم، به نقل از کتاب عقدالدّرر درباره‌ی صفات حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) از حضرت علی (علیه‌السلام) روایت شده که فرمودند: «مهدی مردی است که پیشانی نورانی و بینی باریک دارد. ران‌های عریض و سینه‌ای فراخ و ستبر، و در طرف راست صورت او خال سیاه زیبایی وجود دارد. دندان‌های ثنایای او درخشنده است.»[4] و در ادامه، روایتی از امام محمد باقر (علیه‌السلام) نقل شده است که فرمود، از امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) راجع به صفت حضرت مهدی پرسیده شد؟ فرمود: مهدی جوانی است متوسط القامه، خوش صورت، موی سرش به دو طرف شانه‌ها و کتف او می‌رسد، نور صورتش چنان درخشان است که سیاهی موی سر و محاسن آن حضرت را می‌پوشاند...»[5]
لذا این مقدار اندک، از ده‌ها صفت وارده در روایات نبوی و معصومین (علیهم‌السلام) است که در کتب فریقین بیان شده است.
در نتیجه تو خود از این مجمل کلام مفصل خوان

پی‌نوشت:

[1]. سنن ابی داود، ابوداود، دارالحدیث، قاهره، مصر، ج4 ص88.
[2]. الصواعق المحرقه، ابن‌حجر هیثمی، مکتبه القاهره، قاهره، مصر، ص98. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. اسعاف الراغبین، علامه صبان مصری، نشر شعراوی، قاهره، مصر، ص229. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[4]. المهدی امام دوازدهم، حضرت آیت الله سید صدرالدین صدر، کتابفروشی اسلامیه، تهران، ص92.
[5]. همان، ص92