پیامبر اسلام در موارد متعددی از فرزند خود، مهدی موعود (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) که احیاگر سنت ایشان و تبیین کننده دین اسلام در آخرالزمان به فرمان خداوند است، سخن به میان آورده است. وجود روایات نبوی پیرامون حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، دلیل بر وجود این عقیده در منشور عقاید اسلامی، و پاسخی محکم و کوبنده به منکرین آن و مدعیان نوظهور در قرون گذشته و آینده بوده است. در این نوشتار به تعدادی ناچیزی از این روایات از کتب علمای اهل سنت اشاره می‌کنیم.
در سنن ابوداود از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده که فرمودند: «اگر از دنیا بیشتر از یک روز باقی نماند، خدا آن روز را به قدری طولانی می‌کند که مردی از من در آن روز مبعوث گردد.» تا آن‌جا که می‌گوید «در حدیث سفیان است که دنیا از بین نمی‌رود یا منقضی نمی‌شود تا این‌که مردی از اهل بیت من مالک عرب شود.»[1] این حدیث با عبارات مختلف و اسناد دیگر، در کتب علمای اهل سنت ذکر شده است؛ مثلاً ترمذی از عبدالله از پیامبر اکرم روایت کرده که فرمود: «دنیا از بین نمی‌رود تا این‌که مردی از اهل بیت من مالک عرب شود... ترمذی در آخر حدیث می‌گوید: این حدیثی است حسن و صحیح.»[2]
هم‌چنین صاحب کتاب اسعاف الراغبین از احمد و... از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده که: شما را به مهدی مژده باد که از اهل بیت من است.[3] در کتاب ینابیع الموده از قتاده نقل شده که گفت: «من به سعید بن مسیّب گفتم آیا مهدی بر حق است؟ گفت آری او بر حق است و از فرزندان حضرت فاطمه خواهد بود.»[4] در همین کتاب از جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا روایت شده که فرمود: کسی‌که خروج مهدی را انکار کند، حقّاً کافر شده به آن‌چه که به حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نازل شده، کسی‌که منکر نازل شدن حضرت عیسی شود، حقّاً کافر شده، کسی‌که منکر خروج دجّال شود، حقّاً که کافر شده است...»[5]
این قطرات از دریای بیکران روایات وارده از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) راجع به حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) بوده است که در کتب علمای اهل سنت وارد شده است.

پی‌نوشت:

[1]. سنن صحیح، ابو داود، دار الحدیث قاهره، مصر، ج4 ص87. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. سنن صحیح، ترمذی، نور محمد، کراچی، پاکستان، ج2 ص270. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. اسعاف الراغبین، علامه صبان المصری، نشر شعراوی، قاهره، مصر، ص151. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[4]. ینابیع الموده، قندوزی، درالاسوه، قم، ایران، ص432. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[5]. همان، ص447. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.