الموقع الجامع للفرق و الاديان و المذاهب _ مبحث الاخلاق من المباحث المهمه فی دین الاسلام الذی ذکرها الله سبحانه فی کتابه المجید من کیفیته؛ و یبین أنَّ مِن اسباب المتابعه و الرغبه الناس لرسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) خلقه الحسن. الله سبحانه فی مکان اخر، یحمد نبیه لخلق حسن، و یقول :  « و انک لعلی خلق عظیم»  
كما ذكر في أعلاه، إنَّ خلق الطیب، لها اهمیه بالغه فی الاسلام لتکون دیباجه مصادفات الاجتماعیه و الشؤون الشخصیه، فی حیاه جمیع المسلمین.   
مصادفات طیب، مع الضعفاء و العاجزین و کذلک النساء و الاطفال، تهتم الاسلام به . الموارد الذی ذکرنا لا تختص بأحد خاص بل تعم جمیع المسلمین و بلاشک المفروض علی خلیفه المسلمین، لها خطوره اکثر من عامه الناس . نحن فی هذا التحریر، نذکر ما جاء فی التاریخ، بأنَّ عمر بن خطاب کیف یصادف النساء؟ و في هذا المجال، انتم القراء الکرام تحکمون . 
الف. عمر یضرب و یجرح اخته و زوجها 
الذهبی فی "تاریخ الاسلام " و محمد بن سعد فی " الطبقات الکبری" یقولا : بعدُ أن عمر، فهم أن اخته و زوجها، اتیا الاسلام، جاء الی دارهم، خبّاب کان فی دار، و عثر علی حضور عمر، فرّا من البیت، فی حین أنهم یقرءون "سوره طه "  فقال عمر:  أسمع صوت قلیل ما هی ؟ قالا : لا شی ء خاص؛ کلامٌ تبادل بیننا. قال عمر : لئلا یکون تغیرتما دینکم؟ قال زوجه أخته : حتی لو کان الحق فی غیر دینک؟ فما سمع هذا الکلام، أخذه و ضربه بشده، و منذ قامت أخته للتدافع عن زوجها، سحق بوجه أخته حتی کان الوجه ملی ء بالدم . [۱]  
ب. الضرب و الجرح زوجته
ابن ماجه القزوینی فی سننه الذی من الصحاح السته، ینقل: کنت ضیف عمر بن خطاب لیله، نصف اللیل رایت أنَّ عمر یضرب زوجته . قمت من النوم و نهیته من الضرب، حین رجوعه الی فراشه، قال یا اشعث! سمعت قولاً من رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) اودع هذا، و هو أن لا حق لأحد، أن یسئل الرجل لماذا تضرب زوجتک . [۲]     
ج. ضرب و جرح النساء المبتدء المسلمین
« ابوبکر با کنیز تازه مسلمان شده‌ای از بنو مومل از خاندان عدی بن کعب برخورد نمود که عمر او را کتک میزد تا دست از اسلام بردارد. عمر آن‌قدر او را زد که خسته شد و گفت: اگر می‌بینی دست از کتک زدن تو برداشته‌ام برای این است که خسته شده‌ام، از این جهت مرا ببخش. کنیز در پاسخ گفت: بدان که خدا نیز این‌گونه با تو رفتار خواهد کرد.[۳] ابابکر صادف رقبه الصارف المسلمه من بنومومل من اسره عدی بن کعب ، التی یضربها عمر حتی تفارق الاسلام.ضربها حتی تعب عنها و قال : اذا ترین أنَّ وقفت عن ضربک، لأن تعبت عن ضربش، فعافینی. رد علیها الرقبه : العم أنَّ الله سبحانه یفعل بک هکذا.  [۳]
یکون مشهودات کثیره فی هذا الباب، ولکن لم نصرح به، بل نذکر قسم منها بشکل القائمه : 
د. ضرب و جرح النساء المصاب عند النبی [۴]
و. ضرب و جرح النساء فی دار ام المومنین میمونه[۵]
ه. ادخال لیلیاً فی دار الاخرون و ضرب و جرح النساء [۶]
ی. تصادم الغلط مع نساء النبی (صلی الله علیه و آله و سلم)[۷]

و ...

 المصادر :

[۱]. الانساب الاشراف, ج ۳, ص ۳۸۶, احمد ابن یحیی بن جابرالبلاذری (۲۷۹)
[۲]. سنن ابن ماجه, ج ۱, ص ۶۳۹, ح ۱۹۸۶, باب ضرب النساء محمد بن یزید القزوینی (۲۷۵ ه) 
[۳]. السیره النبویه, ج ۲, ص ۱۶۱, عبدالملک بن هشام بن ایوب محمد الحمیری المعافری (۲۱۳ ه) 
[۴]. مسند لاحمد بن حنبل, ج ۱, ص ۲۳۷, احمد بن حنبل ابوعبدالله الشیبانی (۲۴۱ ه)
[۵]. المصنف, ج ۳, ص ۵۵۷, ح ۶۶۸۱, عبدالرزاق بن همام الصنعانی (۲۱۱ ه)
[۶]. المصنف, ج ۳, ص ۵۵۷, ح ۶۶۸۲, عبدالرزاق بن همام الصنعانی (۲۱۱ ه)
[۷]. صحیح البخاری, ج ۱, ص ۶۷, ح ۱۴۶, کتاب الوضوء باب خروج النساء الی البراز و ج ۴, ص ۱۷۸۰, ح ۴۴۷۹, کتاب التفسیر, باب قوله لا تدخلوا بیوت النبی و ج ۴, ص ۱۸۰۰, ح ۴۵۱۷, و کتاب النکاح باب خروج النساء لحوائجهنّ