اعتقادات
متاسفانه بحث عشق ابزاری برای تصوف شده که انسانها را به وسیله ان گمراه میکنند و از این واژه سوء استفاده میکنند.
تصوف از دیدگاه ائمه و بزرگان راهیست به سوی تاریکی و گمراهی.
بررسی نظرات علماء و فقهای اسلام در مورد طریقه ای که خود را اسلامی و حتی فراتر از آن خود را مصداق مسلمان واقعی می دانند ضروری به نظر می رسد. در این مقاله به اختصار به بررسی نظرات برخی از علماء و عرفای اسلامی در مرود تصوف می پردازیم
یکی دیگر از بدعتهای که تصوف به وجود اورده خرقه پوشی است که این مطلب خود به تنهایی آواز رسوایی تصوف است که بی شباهت به لباس شیطان نیست.
یکی از اعتقادات دراویش این است که هر کس میخواهد وارد این مسلک شود باید ولی یا استاد یا پیر و راهنمایی داشته باشد تا بتواند به مقصد برسد و همین مطلب باعث افتادن سالک در دام افعی صفتانی که منتظر طعمه های خود هستند میشود.
چندیست که فرقه گنابادیه با جذب خلافکاران و قاچاقچیان به کسب و کار خود رونق عجیبی داده اند و بدعتی به نام نذر آقا به وجود آورده اند به طوری که اکثر خلافکاران ششده و فسا را جذب خود کرده اند.
انحراف فرقه های صوفیه به اندازه ای است که توکل به شیطان میکنند زیرا معنای واقعی توکل را که اهلبیت بیان کرده اند را کنار گذاشتند.
شخصی که میخواهد به صورت رسمی درویش شود باید به نزد قطب تشرف پیدا کند و این مراسم شباهت زیادی به مراسم شیطان پرستان دارد.
می خواهیم بدانیم آیا پیغمبر اکرم (ص) و ائمه هدی (ع) پدر مهربان روحانی و مربی اخلاق همه پیروان خود بوده اند یا نه؟ اگر بوده اند پس چرا آن نوع تعلیماتی که صوفیه گمان می کنند در تربیت افراد مدخلیت تمام دارد، به مردم نداده اند؟
صوفيان حق هيچ گونه چون و چرا در برابر دستورات قطب را ندارند و کوچک ترين مقاومتي در برابر آنها در حقيقت "ارتداد" محسوب مي شود؛ و شايد عنوان "سر سپرده" نيز به همين مناسبت گفته مي شود؛ يعني همه چيز خود را به يک بار در طبق اخلاص گذارده و در اختيار قطب و مرشد قرار مي دهند و سر به آستانش مي سپارند
انحراف فرقه ضاله گنابادیه به حدی شدید هست که این فرقه قطب خود را خدای خود فرض میکند و تمامی اعتقادات یک بت پرست را دارد و کوچکترین و کمترین کارشان سجده بر قطب است.
ایجاد ادیان و فرق ساختگی یکی از ترفندها است برای به انحراف کشیدن جریان صحیح دین داری ، در حقیقت هدف کلی این بوده که این فرق دست ساز در نهایت جایگزین ادیان الهی شده و یا حداقل چهره ی ادیان الهی را مشوه سازند.
منابع مهم خارجی تصوف، عبارت است از مسیحیت، رهبانیت، افکار و آداب هندی و بودائی،ایرانی و فلسفه یونان مخصوصا نوافلاطونی.مثلا فقر، خرقه پوشی وریاضت های طولانی را از هندوها گرفته اند.یا تشرف را از آئین میترا، وپرسه وگدائی را از آئین برهمائی، اخذ کرده وغسل اسلام گنابادیه مشابه غسل تعمید مسیحیان میباشد.
مشایخ صوفیه بعضی از گفتار خود را وحی می پندارند چنانکه ابن عربی مدعی است که بعضی از نوشته هایش یاد وحی است یا به فرمان پیامبر نوشته شده است.