اعتقادات
یکی از مخاطبین بزرگوار صفحه طریقتنامه، ابراز داشت که استغاثه کننده به غیر خدا، علم غیب یا قدرت بر کارهای فوقبشری را به غیر خدا نسبت میدهد.این در حالی است که نه قدرت و نه علم غیب، مختص خداوند نیست و در دیگران نیز این امور بوده است.
وهابیت خواندن غیر خداوند را امری نامشروع و مشرکانه میداند و این در حالی است که مشروعیت خواندن غیر خداوند (مثل یا عبدالقادر گیلانی گفتن و یا یا علی گفتن و...) برخاسته از سنت بزرگان دین، سیره صحابه و کلام اندیشمندان جهان اسلام است.
وهابیت میگوید شیعیان به سنت و سیره پیامبر عمل نمیکنند و احکام اسلامی خود را از ائمه دریافت میکنند؛ پس مذهب تشیع از دایره اسلام خارج است، و این درحالی است که خود ائمه معصومین آشکارا فرمودهاند: ما هر چه روایت میکنیم، از حدیث و سنت رسول الله میگیریم و ما هرگز رأی شخصی خود را نمیگوییم.
پیامبر اکرم از ابتدای اعلام نبوت خویش، در جریان یوم الدار، امام علی را به عنوان جانشین خویش معرفی کرده است، اما برخی از مخالفین که تاب و تحمل قبول جایگاه امام علی را ندارند، به شبهاتی از جمله کم سن بودن امام علی دامن زدهاند، که شیعه با استناد به آیات قرآن به این شبهه پاسخ میدهد.
از جمله شبهات اساسی وهّابیت در موضوع مهدویت شبههی «عدم امکان طول عمر آن حضرت» است؛ ابنتیمیه، بنیانگذار فرقهی ضالّهی وهّابیت در شبههای گوید: عمر طولانی و بیش از معمول، آن هم بیش از هزار سال در امّت پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) موضوعی است که دروغ بودن آن آشکار است. که پاسخ میگوییم طولانی بودن عمر امکان قرآنی دارد.
مساله مهدویت به گونهای است که مورد توجه مسلمانان بوده است. بنباز نیز به عنوان یکی از سردمداران فرقه وهابیت بر اصل مهدویت اعتراف کرده و نام او و نام پدر وی را همچون نام پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) و پدر او میداند. این در حالی است که هم نام بودن پدر مهدی (علیهالسلام) با پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) صحیح نیست.
احادیث مهدویت از مسلّمات شیعه وسنّی بوده و هر دو مذهب، روایات آن را صحیح، متواتر و غیر قابل انکار دانستهاند تا جایی که حتّی وهّابیون نیز منکر آن را خارج از دین دانستهاند. با این وجود برخی همچون قرضاوی، قفاری با این دستاویز که بخاری و مسلم در دو کتاب خود آن را روایت نکردهاند، تلاش در انکار این روایات نمودهاند.
وهابیت اصرار دارند که ابوطالب کافر از دنیا رفته و هر کس بگوید ابوطالب با ایمان بوده است، باید کشته شود!
اگر یک دهم گواههایی که بر ایمان و اسلام « ابوطالب » داریم، دربارۀ فرد دیگری دور از مسائل سیاسی داشتیم، به اتفاق شیعه و سنی اسلام و ایمان او را تصدیق میکردیم...
متاسفانه از سوی برخی معاندين و دشمنان اهل بیت نسبت به ایمان حضرت ابوطالب شبهاتی مطرح شده و مطالبی بی اساس را بر عليه ايشان گفتهاند. بعضی از اهل سنت نيز در مقابل اين شبهات فاسد ايستاده و در مقام دفاع از آن حضرت کتاب نگاشتهاند. يکی از اين کتب، کتاب «أسنی المطالب فی نجاة أبی طالب» میباشد که توسط احمد زینی دحلان نوشته شده است.
مذهب شیعه هیچ کسی را عِدل خداوند متعال نمیداند و حسابی که از باری تعالی میبرند از فرد دیگری نمیبرند و اینکه برخی میگویند: شیعیان از حضرت ابوالفضل بیش از خداوند حساب میبرند، کلام صحیحی نیست، بلکه مخالفین شیعه از حاکمان خود بیش از خداوند متعال حساب میبرند.
در روایتی از منابع شیعه آمده که پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) امر به تخریب قبور کردند؛ ولی آن روایت، علاوه بر اینکه برخوردار از سند صحیحی نیست، معارض با برخی از آیات قرآن و سیره اهل بیت (علیهمالسلام) است؛ پس نمیتوان به آن روایت تمسک جست.
عجیب است سعد بن ابی وقّاص این سخن را از زبان پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) شنیده بود، اما پس از شهادت جانگداز پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) با ابوبکر و پس از او با عمر بیعت کرد، در شورای شش نفره، به نفع عثمان رأی داد، و نهایتا هنگامی که همه مردم با امیرمؤمنان (علیه السّلام) بیعت کردند، او در کنار معاویه و در صف دشمنان آن حضرت...
علمای شیعه معتقدند، با اینکه همسران پیامبر معصوم از خطا، اشتباه و حتی گناه نیستند، ولی نسبت قذف به آنان، تهمتی ناروا است؛ اما البانی محدث و روایتشناسی که وهابیت به دیدگاههای حدیثی و فقهی او اعتنای بسیار زیادی دارند، با وقاحت تمام، احتمال زنای همسران پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را محتمل میداند.