پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اتهام این‌که شیعه معتقد به تحریف قرآن است، امر جدیدی نیست و سال‌هاست که وهابیان و بعضاً حتی برخی از فرق اهل سنت، تحت تأثیر این تبليغات، هم‌چنان به این اتهام ناروا علیه شیعیان اصرار دارند.[1] توضیح این‌که همه روزه در شبکه‌های مجازی، ماهواره‌ای و نشریات مختلف، که خصوصاً با محوریت وهابی‌ها اداره می‌شود، شاهد این مساله هستیم که در میان انبوه اتهامات ناروایی که به شیعه نسبت داده می‌شود، مسأله‌ی تحریف قرآن هم، به چشم می‌خورد.
ایشان به‌جهت این‌که برای اتهام مورد نظر مستندی پیدا کنند، همیشه به دنبال آیه، روایت یا مطلبی در میان کلام بزرگان و علمای شیعه می‌گردند، تا برای کلام خود تکیه‌گاهی بیابند. از جمله‌ی روایاتی که بعضاً دیده می‌شود، که در رابطه با تحریف قرآن از دیدگاه شیعه، به آن استناد می‌کنند، روایتی است که از قول امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند: «زمانی که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور کنند، با مردم بر کتابی جدید بیعت خواهند نمود.»[2]
وهابیان و کسانی‌که به دنبال تقویت اتهام خود هستند، می‌گویند: این روایت دال بر این است که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرآنی تازه خواهد آورد، و این دلیل بر این مطلب است، که شیعه قائل به تحریف قرآن است، که امامشان قرآنی جدید با خود می‌آورد.
پاسخ این است که مفاد حدیث تنها می‌گوید: ایشان کتابی تازه با خود می‌آورد و هرگز حرفی از قرآن نمی‌زند، بلکه مراد این است ایشان بر اساس آیین و برنامه‌ی جدیدی که ظاهراً در کتابی ثبت و ضبط شده است، با مردم عهد و پیمان می‌بندد و علت آن هم، این است که ایشان وظیفه دارند، دین اسلام حنیف را به‌اجرا درآورند، که قطعاً در زمانه‌ی ما مسلمانان از آن آیین راستین، فاصله‌ی زیادی گرفته‌اند.[3]
نتیجه این‌که هیچ مطلبی در متن این حدیث وجود ندارد، که نشان دهد، مراد از کتاب، در این‌جا قرآن است.

پی‎نوشت:

[1]. اتهام بی‌اساس به شيعه در زمينه اعتقاد به تحريف قرآن.
[2]. ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، الغيبة للنعماني‏، ص 194، نشر صدوق‏، تهران‏، 1397 ق‏.
[3]. مرکز ابحاث عقائدیه، موسوعه الاسئله العقائدیه، ج 2، ص334، مرکز ابحاث عقائدیه، قم، چاپ اول، 1429 ق.