پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در مورد وجود ذی‌ جود مهدی موعود، هیچ اختلافی در میان فرق اسلامی وجود ندارد، و همگان منتظر ظهور عالم تاب آن منجی بشریّت و دردانه عالم هستی هستند، تا زمین را پر از عدل و داد کند همان گونه که از ظلم و ستم پر شده است.
در احادیث فراوان وارده از اهل بیت (علیهم السلام) که توسط شیعه و سنی نقل شده، اعتقاد به مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) میزان ایمان، و تکذیب آن حضرت نشانه کفر معرفی شده، از جمله حدیثی که با اسناد معتبر از جابر بن عبدالله انصاری، از وجود مقدس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده که فرمود: «من انکر خروج المهدی، فقد کفر بما انزل الله علی محمّدٍ.[1] هرکس ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) را انکار کند، برآن‌چه بر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل گشته کافر شده است.»
با این وجود این روایت و روایات فراوانی که( بزرگان اهل سنت نیز در کتابهای خودشان آورده‌اند و به آن اذعان دارند) به اهمیّت شناخت امام زمان در هر دوره‌ای تاکید کرده، و عدم شناخت امام زمان را مساوی مرگ جاهلیّت و مرگ گمراهی دانسته.[2] ابن عربی در کتاب  فتوحات خودش از طولانی بودن مدت امامت حضرت عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در شک و تردید واقع شده و ادعا می‏ کند که از خدا نخواسته است که امام زمانش را بشناسد و می‌گوید که از معرفت امام زمانش روی گردان بوده است، که مبادا برای لحظاتی از معرفت خدا و مقامات شهود خود بی بهره بماند، و وقتش را در طلب امام زمانش ضایع کند.
او (ابن عربی) می‌نویسد: «بدانکه من نیز در شک و تردید بودم از مدت امامت مهدی در دنیا، پس من از خداوند طلب نکردم مشخص شدن آن را و همچنین از خداوند مشخص شدن حوادث و مسائل دیگر را نخواستم مگر اینکه خودش بدون خواستم علم آنها را عطا فرماید. زیرا که می‌ترسم در مدت طلب معرفت اینگونه مسائل، بهره معرفت خداوند فوت شود و چون بر این روش خود بودم که هیچ زمانی را صرف غیر معرفت خداوند نکنم، خداوند مقدر فرمود که یکی از اهل معرفت خدا و خاصّان او به نام احمد بن عقاب که خداوند از خردسالی او را اهل معرفت قرار داده ابتدا ذکری از وزرای مهدی کرد سپس عدد آنها را نه نفر اعلام کرد پس من به او گفتم اگر وزراء 9 نفر باشند مدت امامت مهدی نیز نه سال خواهد بود.»[3]
ابن عربی با این عبارت خودش در کتاب فتوحات، مدت امامت حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را نه سال می داند، در حالی که به اعتقاد شیعه و اکثریت اهل سنت، آن امام همام، بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام عسگری(علیه السلام) به سال260هجری قمری،[4] از دیده‌ها پنهان شده و از آن زمان تا کنون پشت غیبت قرار گرفته است و روزی به امر خداوند متعال، ظهور خواهد کرد و اشتباه بودن سخن امثال ابن عربی روشن خواهد شود.

پی‌نوشت:
[1]. حموینی، فرائد السمطین، چاپ دارالمعارف، ج2، ص 334، ح 585
[2]. احمد بن حنبل، مسند، چاپ دمشق، ج4، ص96
[3]. محی الدین ابن عربی، فتوحات 4جلدی، جلد3، ص332
[4]. اشتهاردی، محمد مهدی، سیره چهارده معصوم(ع)، انتشارات مطهر، ص 279