بررسی ادعای بدیع بودن تحری حقیقت در بهائیت

  • 1395/02/08 - 00:35
آن‌چه را که عبدالبهاء، از تعالیم بهائیت به عنوان آموزه‌های نغز و بدیع بهاءالله برمی‌شمارد، در واقع از بدیهیات فطری انسانی است که در همه‌ی ادیان الهی به آن اشاره شده است. تحری حقیقت به عنوان نمونه، شاهد گویایی است از این ماجرا، که بهائیان آن را از بدایع خود می‌دانند، حال آن‌که در سایر ادیان الهی به مسأله‌ی حقیقت‌جویی توصیه شده است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تحرّي حقيقت از مهم‌ترين تعاليم دوازده‌گانه بهائيت است که عبدالبهاء مدعی بدیع بودن آن است و می‌گوید: «اول تعليم حضرت بهاءالله تحرّي حقيقت است. بايد انسان تحرّي حقيقت كند و از تقاليد دست بكشد.» [1]
این در حالی است که همه‌ی ادیان الهی به عقل ورزی، ترک تعصبات جاهلی، جستجو کردن حقیقت و پذیرش آن تأکید می‌کنند. در اوستا آمده: «اي هوشمندان! بشنويد با گوشهاي خويش، بهترين سخنان را و ببينيد با منش روشن و هر يك از شما، چه مرد... از دومين، يكي را براي خويشتن برگزينيد و اين پيام را به ديگران بياموزيد.» [2]
تورات می‌گوید: «خداوند چنين مي‌فرمايد كه بر راه‌ها ايستاده، بنگريد و سؤال نمائيد كه از راه‌هاي قديم كدامين خوب است و در آن راهي شويد كه فراغت از جان خود خواهيد يافت.» [3]
در كتاب مقدس مسيحيان نیز آمده: «همه چيز را تحقيق كنيد و به آن چه نيكو است، متمسك باشيد، از هر نوع بدي احتراز نمائيد.» [4]
قرآن کریم نیز این‌چنین حق‌جویان و حق‌پذیران عالم را می‌ستاید: «فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْباب [زمر/17و18] پس بشارت ده به آن بندگان من كه به سخن گوش فرا مى‌‏دهند و بهترين آن را پيروى مى‌‏كنند؛ آنانند كه خداوند راهنمايى‏شان كرده و آنانند كه خردمندند.‏» همان‌طور که از متون کتب مقدس ادیان الهی پیداست، حق‌جویی و حق‌پذیری، امری فطری است.
گویا عبدالبهاء هیچ‌یک از کتب مقدس ادیان الهی را اصلاً مطالعه نکرده و از محتوای آن‌ها آگاه نیست که  این‌چنین با ادعاهای پوچ و بی‌بنیان، خود و پدرش را مفتضح می‌کند و امور فطری را از تعالیم بدیع بهاءالله بر می‌شمارد.

پی‌نوشت:
[1]. عبدالبهاء، خطابات، تهران: مؤسسه‌ی ملي مطبوعات امري، 127 بديع. ج 2، ص 144.
[2]. اوستا، دفتر يكم، اهونودگاه، يسنه، هات30 ، بند 2.
[3]. عهد عتيق، كتاب ارميا، باب 6، آيه‌ي 16.
[4]. عهد جديد، رساله‌ي اول پولس به تسالونيكيان، باب 5، آيات 21 و 22.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.