پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالبهاء مي‌گويد: «تعاليم حضرت بهاءالله، جامع جميع تعاليم است و واضح و مشهود است كه نجاح و فلاح بدون اين تعاليم از براي عالم انساني ممتنع و محال و هر فرقه‌اي از عالم انساني، نهايت آمال خويش را در اين تعاليم آسماني موجود و مشهود بيند.»[1]
حال همین کسی که تعالیمش جامع جمیع تعالیم است و بدون آن نجاح و فلاح ممکن نیست، در پاسخ به سؤال زنی که از او پرسید: چرا تا به حال از جانب خدا زني مبعوث نشده و همه‌ی مظاهر الهیه، رجال بوده‌اند؟ می‌گوید: «هر چند نساء با رجال در استعداد و قواء شريك‌اند، ولي شبهه‌اي نيست كه رجال اقدمند و اقوي، حتّي در حيوانات مانند كبوتران و گنجشكان و طاووسان و امثال آنان هم اين امتياز مشهود.»[2]
این درحالی است به نظر عبدالبهاء، زن و مرد يكسان هستند و هيچ‌يك بر ديگري امتيازي ندارد: «رجال و نساء در نزد خدا يكسانند. جميع، نوع انسانند، جميع سلاله‌ی آدمند؛ زيرا ذكور و اناث تخصيص به انسان ندارد، در عالم نبات ذكور و اناثي موجود، در حيوان ذكور و اناثي موجود و لكن به‌هيچ‌وجه امتيازي نيست. ملاحظه در عالم نبات كنيد، آيا ميانه نبات ذكور و نبات اناث هيچ امتيازي هست؟ بلكه مساوات تام است و همچنين در عالم حيوان ابداً بين ذكور و اناث امتيازي نيست. جميع در ظلّ رحمت پروردگارند. پس انسان كه اشرف كائنات است، آيا جائز است كه اين اختلاف را داشته باشد؟»[3]
بنا به آنچه که عبدالبهاء گفته، بدون استفاده از تعاليم بهاءالله محال است که عالم انساني روي خوشبختي و رستگاري ببيند، پس چون خود اولین مخالف تعالیم پدر بوده، لذا اولین نفری است که رستگاری‌اش ممتنع و محال است.
... کوری ببین عصاکش کور دگر شود...

پی‌نوشت:
[1]. عبدالبهاء، خطابات، تهران: مؤسسه ملي مطبوعات امري، 127 بديع، ج 3، صص 24-25
[2]. رياض قدیمی، گلزار تعاليم بهايي، تورنتو كانادا: بي‌نا، چاپ دوم، 1995 م. ص 288؛ به نقل از بدائع الآثار، ج 1، ص 153.
[3]. عبدالبهاء، خطابات، تهران: مؤسسه ملي مطبوعات امري، 127 بديع، ج 2، ص 149.