عیسی مسیح (ع) از منظر قرآن و کتاب مقدس

  • 1394/11/25 - 08:40
مسلمانان و مسیحیان تعریفی متفاوت از حضرت عیسی (علیه‌السلام) در کتاب آسمانی خود دارند. قرآن حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به عنوان پیامبر الهی می‌شناسند ولی مسیحیان و کتاب مقدسشان تعریفی بسیار زننده و لااقل گنگ و نامفهوم از عیسی مسیح عرضه می‌کنند. قرآن کریم حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به عنوان پیامبری بزرگ و محترم که به آسمان برده شده و در پوشش عزت خداوند، آرام گرفته است، مطرح می‌کند.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسلمانان و مسیحیان تعریفی متفاوت از حضرت عیسی (علیه‌السلام) در کتاب آسمانی خود دارند. قرآن حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به عنوان پیامبر الهی می‌شناسند ولی مسیحیان و کتاب مقدسشان تعریفی بسیار زننده و لااقل گنگ و نامفهوم از عیسی مسیح عرضه می‌کنند. قرآن کریم حضرت عیسی (علیه‌السلام) را به عنوان پیامبری بزرگ و محترم که به آسمان برده شده و در پوشش عزت خداوند، آرام گرفته است، مطرح می‌کند؛ او را نبی، مبارک، نیکوکار به مادر، بنده‌ی یگانه پرست و فروتن خدا، روح و کلمه و تربیت‌شده خداوند و ظرف اسرار و حکمت‌های الهی معرفی می‌کند و هرگونه زشتی را از ساحت این پیامبر بزرگ الهی، دور می‌کند و ادعای هرگونه نسبت نادرست همچون الوهیت و اتحاد و حلول را به او رد کرده است.
خداوند کمتر پیامبری را مانند عیسی مسیح ستوده است. یکی از صفات حضرت عیسی (علیه‌السلام) که در قرآن آمده است، بنده و پیامبر بودن مسیح (علیه‌السلام) است. چنان‌که خداوند چنین می‌گوید: «قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَني‏ نَبِيًّا [مریم/30] گفت: من بنده خدايم، مرا كتاب داده و پيغمبر كرده.» خداوند نام عیسی مسیح (علیه‌السلام) را برای او برگزید و وی را در دنیا و آخرت آبرومند و مقرب قرار داد: «إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ [آل‌عمران/45] زمانى كه فرشتگان گفتند: اى مريم خداى تعالى بشارتت مى‏‌دهد به كلمه‌‏اى از خودش كه نامش مسيح عيسى بن مريم آبرومندى در دنيا و آخرت از مقربين است.»
حضرت عیسی (علیه‌السلام) از کسانی بود که خداوند به آن‌ها کتاب و حکمت آموخته بود: «وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ [آل‌عمران/48] اى مريم خداى تعالى به عيسى كتاب و حكمت و تورات و انجيل تعليم مى‏دهد.» هر جا که بود منشأ خیر و برکت بود و به مادرش نیکی می‌کرد: «وَ جَعَلَني‏ مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ وَ أَوْصاني‏ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيًّا وَ بَرًّا بِوالِدَتي‏ وَ لَمْ يَجْعَلْني‏ جَبَّاراً شَقِيًّا [مریم/31 و 32] و هر جا كه باشم با برکتم كرده است و به نماز و زكات مادام كه زنده باشم سفارشم فرموده. نسبت به مادرم نيكوكارم كرده و گردنکش و نافرمانم نكرده است». این در حالی است که عهد جدید، چهره‌ای به کلی مخدوش و ناروا از مسیح (علیه‌السلام) ارائه می‌کند. او در عهد جدید، سازنده و نوشنده‌ی شراب ناب و بدرفتار نسبت به مادر و بر هم زننده دوستی‌ها و خویشی‌ها شناسانده می‌شود. او کسی است که زنی بدکاره، پاهای او را بوسیده، عطرآگین می‌نماید و سرانجام چون بردار رفته ملعون نیز هست. بر او برچسب الوهیت و فرزندی خدا نیز زده می‌شود و همین طور اوصاف دیگری که هر خرد پاکیزه‌ای از پذیرش آن سرباز خواهد زد. فقط به چند نمونه اشاره می‌کنیم:
لوقا می‌گوید: «و یکی از فریسیان از او وعده خواست که با او غذا خورَد. پس به خانه فریسی درآمده بنشست؛ که ناگاه زنی که در آن شهر گناهکار بود، چون شنید که در خانه فریسی به غذا نشسته است، شیشه‌ای از عطر آورده، در پشت سر او نزد پای‌هایش گریان بایستاد و شروع کرد به شستن پای‌های او به اشک خود و خشکانیدن آن‌ها به موی سر خود و پای‌های وی را بوسیده آن‌ها را به عطر تدهین کرد. چون فریسیان که از او وعده خواسته بود این را بدید، با خود می‌گفت که این شخص اگر نبی بودی هرآینه دانستی که این کدام و چگونه زن است که او را لمس می‌کند، زیرا گناهکاری است.»[1] آری به روایت کتاب مقدس عیسی مسیح با تمام تقدس و عظمتش اجازه می‌دهد که زن بدکاره‌ای پای او را لمس کرده و ببوسد و تدهینش کند.
بسیار شگفت‌آور است که پولس در نامه غلاطیان خود، مسیح را ملعون خوانده و می‌گوید: «اما مسیح، لعنتی را که در اثر گناهان ما به وجود آمده بود، بر خود گرفت و ما را از هلاکتی که این روش شریعت پدید آورده بود، رهایی بخشید، روشی که انجامش غیرممکن بود. بلی، مسیح، لعنت ما را بر خود گرفت، زیرا در تورات آمده است: ملعون است هر که به دار آویخته شود. (عیسی مسیح نیز به دار صلیب آویخته شد.)»[2]
آیا می‌توان جز انسانی را که در گناه غوطه‌ور‌ است، ملعون خواند؟ و آیا لعنت به معنای دور شدن از رحمت و لطف پروردگار نیست؟ بنابراین بسیار به جاست که هر مسیحی دوستدار مسیح از خلال آیات قرآن به او بنگرد تا تفاوت فراوان میان قرآن و انجیل را دریابد.

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، متی 7: 36-39.
[2]. ترجمه تفسیری کتاب مقدس، غلاطیان 3: 13.

تولیدی

دیدگاه‌ها

دوست عزیز پیشنهاد می کنم از کلام انجیل سوء استفاده نکنید و به جای نوشتن مطالب مغرضانه و منحرف کننده حداقل یک بار کتاب عهد جدید رو از اول تا آخر بخونید و بعد اقدام به نوشتن مطالب کذب کنید. به موردی اشاره کردید در انجیل لوقا باب 7 ولی با حیله گری تمام، فقط تا آیه 39 رو اینجا نوشتی. پس اجازه بده ادامه مطلب رو برات بنویسم. امیدوارم شهامت داشته باشید که ادامه مطلب رو در ادامه این مطلب چاپ کنید. لوقا باب 7 آیه 39 تا 47: ۳۹ چون فَریسیِ میزبان این را دید، با خود گفت: «اگر این مرد به راستی پیامبر بود، می‌دانست این زن که لمسش می‌کند کیست و چگونه زنی است -‏ می‌دانست که بدکاره است.» ۴۰ عیسی به او گفت: «ای شَمعون، می‌خواهم چیزی به تو بگویم.» گفت: «بفرما، استاد!» ۴۱ عیسی گفت: «شخصی از دو تن طلب داشت: از یکی پانصد دینار، از دیگری پنجاه دینار. ۴۲ امّا چون چیزی نداشتند به او بدهند، بدهی هر دو را بخشید. حال به گمان تو کدام یک او را بیش تر دوست خواهد داشت؟» ۴۳ شَمعون پاسخ داد: «به گمانم آن که بدهی بیش تری داشت و بخشیده شد.» عیسی گفت: «درست گفتی.» ۴۴ آن گاه به‌سوی آن زن اشاره کرد و به شَمعون گفت: «این زن را می‌بینی؟ به خانه‌ات آمدم، و تو برای شستن پاهایم آب نیاوردی، امّا این زن با اشک هایش پاهای مرا شست و با گیسوانش خشک کرد! ۴۵ تو مرا نبوسیدی، امّا این زن از لحظۀ ورودم، دمی از بوسیدن پاهایم بازنایستاده است. ۴۶ تو بر سر من روغن نمالیدی، امّا او پاهایم را عطرآگین کرد. ۴۷ پس به تو می‌گویم، محبت بسیار او از آن‌روست که گناهان بسیارش آمرزیده شده است. امّا آن که کمتر آمرزیده شد، کمتر هم محبت می‌کند.» عیسی مسیح یگانه فرزند خدا بر روی زمین آمد. فرزندی نه از خواهش تن بلکه از روح خدا. حتی اگر قرآن رو هم خوانده باشید این مطلب عیناً در قرآن هم ذکر شده که عیسی از روح القدس در بطن مریم باکره جای داده شد. عیسی مسیح یگانه پسر ازلی و ابدی خدای متعال بوده و هست. اما نه پسری که از زادنی جسمی به وجود آمده باشد. بلکه از روح خداست. به دفعات گفت: "کسی که مرا دیده، پدر را دیده است" و "هر‌که مرا بپذیرد، نه مرا، بلکه فرستنده مرا پذیرفته است.» مسیح به صلیب کشیده شد زیرا همچون بره ای پاک کفاره گناهان تمام بشر شد تا هر که به نام او ایمان آورد به رایگان در نزد خداوند پارسا شمرده شود. "او کسی را که گناه را نشناخت، در راه ما گناه ساخت، تا ما در وی پارساییِ خدا شویم." نامه دوم پولُس رسول به قُرِنتیان چطوره که فقط به یک کلمه پولس رسول و اون هم بدون خواندن کل مطلب و آگاهی از کلام انجیل بسنده می کنید و این جمله رو که خود پولس رسول گفته از قلم می اندازید. حتی قرآن عیسی مسیح رو به نام عیسی روح الله نام می بره. یعنی عیسی روح خدا. مسیح با اینکه از روح خدا بوده و هست و ازلی و ابدی است و کلمه خداست (عیسی کلمه الله) اما به واسطه فرمان خدا و برای رهانیدن بشر از گناهان و آمرزش گناهانش بر روی زمین آمد کفاره گناهان ما شد. بر روی صلیب مصلوب شد درست به مانند کسی که لعنت و نفرین شده باشد تا تمام لعنت گناه را بر خود گیرد تا ما به واسطه فیض (رحمت خاص) خداوند پارسا و عاری از گناه شمرده و شناخته شویم تنها به واسطه ایمان به نام عیسی مسیح. "و کلام، انسان خاکی شد و در میان ما مسکن گزید. و ما بر جلال او نگریستیم، جلالی درخور آن پسر یگانه که از جانب پدر آمد، پر از فیض و راستی." "از پُری او ما همه بهره‌مند شدیم، فیض از پی فیض. زیرا شریعت به‌واسطۀ موسی داده شد، و فیض و راستی به‌واسطۀ عیسی مسیح آمد. هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است. امّا آن خدای یگانه که در بَرِ پدر است، همان او را شناسانید." اما خداوند اجازه نداد بدن او فساد یابد و در روز سوم او را از مردگان برخیزانید. مسیح به طور واضح 3 بار در انجیل مصلوب شدن و رستاخیز خود را با جزئیات به حواریون پیشگویی کرد. "«ای قوم اسرائیل، این را بشنوید: چنانکه خود آگاهید، عیسای ناصری مردی بود که خدا با معجزات و عجایب و آیاتی که به‌دست او در میان شما ظاهر ساخت، بر حقانیتش گواهی داد. آن مرد بنا‌بر مشیّت و پیش دانی خدا به شما تسلیم کرده شد و شما به‌دست بی‌دینان بر صلیبش کشیده، کشتید. ولی خدا او را از دردهای مرگ رهانیده، برخیزانید، زیرا محال بود مرگ بتواند او را در چنگال خود نگاه دارد. چنانکه داوود دربارۀ او می‌فرماید: «‌”خداوند را همواره پیش روی خود دیده‌ام، چه او بر دست راست من است تا متزلزل نشوم. از این‌رو دلم شاد است و زبانم در وجد، و بدنم نیز در امید ساکن خواهد بود. چرا‌که جانم را در جهانِ مردگان رها نخواهی کرد و نخواهی گذاشت قدّوست فساد ببیند. تو راههای حیات را به من نموده‌ای، و با حضور خود مرا از شادی لبریز خواهی کرد.“ «ای برادران، می‌توانم با اطمینان به شما بگویم که داوودِ پاتْریارْک وفات یافت و دفن شد و مقبره‌اش نیز تا به امروز نزد ما باقی است. امّا او نبی بود و می‌دانست خدا برایش سوگند خورده است که کسی را از نسل او بر تخت سلطنت وی خواهد نشانید. پس آینده را پیشاپیش دیده، دربارۀ رستاخیز مسیح گفت که جان او در جهانِ مردگان رها نگردد و بدنش نیز فساد نبیند. خدا همین عیسی را برخیزانید و ما همگی شاهد بر آنیم." اعمال رسولان - باب 2 آیه 22 تا 32 پیشنهاد می کنم به جای نوشتن مطالب مغرضانه و منحرف کننده حداقل یک بار کتاب عهد جدید رو از اول تا آخر بخونید و بعد اقدام به نوشتن مطالب کذب کنید. من به چشمان خودم مسیحی رو که شما ملعون می خوانی دیدم. اما نه تنها ملعون نبود بلکه در نور می درخشید. مسیحی که شما دروغ گو می خوانید یگانه پسر ابدی و ازلی خدا، روح خدا و کلمه خداست. خداوند جهان را به واسطه او خلق کرد. اگر قران رو حتی خوانده باشید ذکر شده که مسیح کلمه الله است و خداوند جهان را به واسطه یک کلمه خلق کرد. گفت: کن فیکون. باش پس شد. موفق باشید.

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.