پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وقتی به وهابیون می‌گویی علی (علیه السلام) به حوادث تا روز قیامت آگاهی داشت، فوراً انسان را مشرک می‌کنند، ولی غافل از این‌که این مطلب در کتب خودشان با سند صحیح وارد شده است. در این نوشتار به بررسی حدیثی صحیح السندی با توجه به این موضوع می‌پردازیم.
عبد الرزاق صنعاني، استاد محمد بن اسماعيل بخاري در تفسير خود می‌نويسد: «عن معمر عن وهب بن عبد الله عن أبي الطفيل قال شهدت عليا و هو يخطب و هو يقول سلوني فوالله لا تسألوني عن شيء يكون إلي يوم القيامة إلا حدثتكم به و سلوني عن كتاب الله فوالله ما من آية إلا وأنا أعلم بليل نزلت أم بنهار أم في سهل أم في جبل.[1] از أبوطفيل نقل شده است كه شاهد بودم كه علي عليه السلام خطبه می‌خواند و می‌فرمود: از من بپرسيد، به خدا سوگند! از هر چه كه تا روز قيامت به وجود می‌آيد و اتفاق می‌افتد، سؤال نمی‌كنيد؛ مگر اين كه تمام آن‌ها را پاسخ می‌گويم. از كتاب خدا بپرسيد؛ به خدا سوگند! هيچ آيه‌ای نازل نشده است؛ مگر اينكه از همه شما داناترم كه شب نازل شده است يا روز، در صحرا نازل شده است يا در كوه.»
اما بررسی راویان این حدیث:
- معمر بن راشد و عامر بن واثلة، هر دو از راویان صحیح مسلم هستند و لذا به بررسی نیاز ندارند.
- وهب بن عبدالله. ابن حجر این شخص را ثقه می‌داند.[2]
همين روايت با همين مضمون از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) نيز نقل شده است، احمد بن حنبل در مسند خود می‌نويسد: «حدثنا عبد اللَّهِ حدثني أبي ثنا بن أبي عدي عن حُمَيْدٍ عن أَنَسٍ قال قال رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم لاَ تسألوني عن شيء إلي يَوْمِ الْقِيَامَةِ الا حَدَّثْتُكُمْ.[3] از أنس نقل شده است كه رسول خدا فرمود: از هر چه كه تا روز قيامت به وجود می‌آيد و اتفاق می‌افتد، سؤال نمی‌كنيد؛ مگر اين كه تمام آن‌ها را پاسخ می‌گويم.» اين روايت نيز از نظر سندی هيچ اشكالی ندارد و تمام راويان آن از روات بخاري و مسلم هستند.
مطلب دیگری که در پایان لازم است گفته شود طبق این حدیث، امام علی(علیه السلام) به احوال انسان‌های امروز هم به اذن و قدرت خدا علم و آگاهی دارد. و اعتقاد به این موضوع هم موجب شرک نمی‌شود، چرا که به اعتقاد شیعه ائمه با اذن و قدرت خدا در امورات دنیا تصرفاتی انجام می‌دهند.

پی‌نوشت:

[1]. الصنعاني، تفسير القرآن، ج 3، ص 241، تحقيق: د. مصطفي مسلم محمد، ناشر: مكتبة الرشد، الرياض، الطبعة الأولي، 1410هـ.
[2]. ابن حجر عسقلانی، تقريب التهذيب ج 1، ص 585، دار النشر: دار الرشيد، سوريا، 1406 - 1986، الطبعة: الأولى، تحقيق: محمد عوامة.
[3]. أحمد بن حنبل، مسند أحمد بن حنبل، ج 3، ص 107، ح 12063، ناشر: مؤسسة قرطبة، مصر.