پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ربازار تارز از استادانی است که اکنکار او را در قید حیات همیشگی می‌داند. اکنکار مدعی است «ربازار تارز» در قرن پانزدهم میلادی فعالیت تبلیغی اکنکار را شروع کرده است. بنابر این گزارش، وی بیش از پانصد سال عمر دارد. زادگاه و محل زندگی او در کوهستان‏‌های هندوکش، نزدیک مرز کشمیر و افغانستان و در نزدیکی دره سوآت می‌باشد. البته کسی جز استادان اک یارای دیدن او را ندارند. پال توئیچل درباره «ربازار تارز» می‌گوید: «ربازار تارز در سال 1461 میلادی در دهکدۀ کوهستانی به نام سارانا در شمال تبت متولد شد. او تحت رهنمودهای یائوبل ساکابی تا مرحلۀ استادی پیش رفت. او کسی بود که مسئولیت هدایت درونی کریستف کلمب را به عهده داشت. هفتاد و پنج سال (!) در زمین ماند و در گسترۀ بی‏‌پایان کوهستان‌‏های هیمالایا خلوت گزید. او پرورش معنوی بسیاری از استادان را عهده‌‏دار بوده است، و وظیفه انتقال عصای قدرت اک از یک استاد به جانشین وی را نیز بر عهده دارد.[1] وی هم‌‏چنین دربارۀ جایگاه ربازار تارز می‌نویسد: «ربازار تارز، استاد بزرگ حقّ، مسئولیت دارد که تعلیمات سفر روح را در ملأ عام بگذارد (عمومیت دهد). قبل از این‌که ربازار تارز کارش را دربارۀ اک شروع کند (که از قرن پانزدهم تابه‏‌حال ادامه دارد) تمام آموزش‌های مربوط به دانش معنوی به صورت اسرار در میان استادان مراتب بالا نگه‌داری می‌شده است.»[2]
البته پال توئیچل درجایی به صراحت، تاریخ تولد ربازار تارز را سال 1461 اعلام می‌کند؛ اما در جای دیگری دربارۀ سن وی با احتیاط سخن می‌گوید: «در همین حین که مشغول بازسازی پیوندهای مادی‏ام با سودارسینگ بودم، استاد کهن‌‏سال تبتی، ربازارتارز را ملاقات کردم. می‌گویند او چند صد سال سن دارد.»[3] پال در پردازش شخصیت ربازار تارز به ظاهر او نیز پرداخته است. وی ربازار تارز را شبیه فردی می‌داند که بین سی تا چهل سال سن دارد. قد او حدود یک‌صد و هشتاد سانتی متر است و با جهش و چابکی خاصی قدم برمی‌دارد. قامت عضلانی و حدود نود کیلویی او همواره در خرقه‌ای شرابی رنگ پوشیده شده. چشمانی به سیاهی ذغال، موهایی کوتاه و ریش سیاهی به بلندی موهایش دارد.[4]
به‏‌هرحال ربازار تارز، تأثیرات شگرفی بر زندگی و اندیشه‌های پال توئیچل، بنیان‌گذار اکنکار داشته است. پال هیچ علاقه‌ای ندارد آیین خود را متأثر از آیین‌های دیگر بداند. وی ادعا دارد که تمام تعالیم اکنکار، حاصل تجربیات عرفانی است که او در عوالم معنوی کسب کرده است؛ ولی هنگامی که پال دربارۀ ربازار تارز سخن می‌گوید ناخودآگاه به تأثیراتی که از او پذیرفته است اذعان می‌کند. این تأثیرات آن قدر عمیق است که پال برخی از نوشته‌‏هایش را دیکته شدۀ ربازار تارز می‌داند: «ربازار تارز که در این کتاب اغلب در مورد او صحبت کرده‌‏ام، یکی از آن لاماها است که می‏‌تواند خود را هر زمان که بخواهد و در هر نقطۀ هستی جلوه‏‌گر کند. او دفعات زیادی شب دیروقت، در خانۀ من ظاهر شده و به من برخی تعالیم مشخص و دست‌‏نوشته‌ها را دیکته کرده است.[5] هم‌‏چنین وی به‏‌عنوان کسی شناخته می‌شود که دانش اکنکار را به پال تفویض کرده است. پال سفر روح را نیز از این لاماییست به یادگار دارد.[6] گفتنی است پال در بسیاری از مواقع ادعا می‌کند خودش دانش اکنکار را کشف کرده است؛ اما چون می‌خواهد شخصیت‏‌پردازی بی‏‌نقصی از ربازار تارز ارائه دهد، وی را منشأ اکیست بودن خود می‌داند: «ربازار تارز، لامای تبتی است که دانش اکنکار را به من تفویض کرد.»[7]
ناگفته نماند در گذشتۀ آیین لاماییسم، لاما فقط به دالایی لاماها که سرپرستان صومعه‌ها بوده‌اند اطلاق می‌شده است. اگر آن‏‌گونه که اکنکار معتقد است ربازار تارز بیش از پانصد سال عمر داشته و با نام لامای تبتی شناخته می‌شده است، باید از دالایی لاماها باشد؛ درحالی که در سلسلۀ چهارده‏‌گانۀ دالایی لاماها هیچ نامی از او وجود ندارد.
به هرحال، شخصیتی که پال دوست دارد از ربازار تارز ارائه دهد، شخصیت بسیار عجیب و فوق‏‌العاده‌ای است. پال توئیچل، ربازار تارز را مرکز هستی می‌شمرد که تمام زندگی به‌‏وجود او در جریان است.[8] به نظر پال، استادِ حق، ربازار تارز، دارای بزرگ‌ترین شعاع نور الهی در میان کسانی است که در جهان‏‌های پایین زندگی می‌کنند. این نکته که پال خود آیین اکنکار را کشف کرده و یا این‌که ربازار تارز به او تفویض نموده، از تناقض‌های دیگری است که اکنکار را با بحران هویّت خاستگاهی مواجه می‌کند.

پی‌نوشت:

[1]. دفترچه معنوی، توئیچل، ترجمه هوشنگ اهرپور، چ چهارم، تهران، نگارستان کتاب، 1380، ص 246.
[2].  اکنکار کلید جهان‏های اسرار، توئیچل، ترجمه هوشنگ اهرپور، چ دوم، تهران، نگارستان کتاب، 1382، ص 33.
[3]. نسیمی از بهشت، استایگر، براد، 1379، ترجمه هوشنگ اهرپور، تهران، نگارستان کتاب و زرین، ص 94.
[4]. همان، ص 281.
[5]. اکنکار کلید جهان‏های اسرار، توئیچل، ترجمه هوشنگ اهرپور، چ دوم، تهران، نگارستان کتاب، 1382، ص 231.
[6]. همان، ص 80.
[7]. همان، ص  80.
[8]. همان، ص 129.

برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: سودای دین داری، عبدالحسین مشکانی سبزواری، قم ، نشر صهبای یقین، ص 88.