پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پاپ بندیکت شانزدهم که اصالتاً آلمانی است، در سن 16 سالگی و در زمان جنگ دوم جهانی وارد ارتش آلمان می‌شود و برخی خبرها حاکی از این است که او عضو سازمان جوانان حزب نازی بوده است. از این رو برخی محافل اسراییلی و تندروهای صهیونیست همزمان با سفر او به اسراییل در سال 2009، تاریخچه عملکرد او در زمان جنگ دوم جهانی را زیر سؤال برده و از او خواسته‌اند تا به صراحت درباره گذشته خود توضیح دهد. رییس پارلمان اسراییل درباره عدم حضور خود در مراسم استقبال رسمی از پاپ گفته است : «الآن هم که او به اینجا آمده نه مثل کسی که خود در ارتش قاتلان یهودیان بوده بلکه به عنوان یک ناظری که هیچ نقشی در آن جریان‌ها نداشته سخن می‌گوید».
ادعای واتیکان این است که پاپ به میل خود به ارتش نرفته است و در چارچوب سربازگیری اجباری هیتلر به ارتش این کشور ملحق شده اما او در یگانی غیر رزمی و لجستیکی خدمت کرده است و در اواخر جنگ دوم جهانی به اسارت نیروهای آمریکایی در آمده است و پس از پایان جنگ به شغل مورد علاقه‌اش یعنی کلیسا و مطالعات مذهبی بازگشته است.
عدم اشاره پاپ به تعداد قربانیان واقعه هولوکاست و نیز عدم اعلام ناراحتی از این واقعه تاریخی و یا عذرخواهی به عنوان یک آلمانی عضو ارتش هیتلر در زمان جنگ دوم جهانی، در سخنرانی این مقام مذهبی مسیحی در موزه قربانیان هولوکاست در اورشلیم، حتی مخالفت برخی از گردانندگان این موزه و برخی از رسانه‌های اسراییلی را هم برانگیخت. از سوی دیگر، پاپ برای این که نشان دهد با یهودیان مشکلی ندارد، بیش از عرف و سنت واتیکان، به یهودیان بها داده و تاکید داشته است که هیچ کس حق این را ندارد که هولوکاست را زیر سؤال ببرد.[1]
اگرچه پاپ بندیکت شانزدهم در دوران جوانی‌اش سرباز هیتلر بوده است،‌ اما پاپ‌های دیگری نیز بوده‌اند، که با هیتلر همگام بوده‌اند. به عنوان مثال می‌توان پاپ پیوس دوازدهم را نام برد. پاپ پیوس دوازدهم (Pius XII) در سال 1876 میلادی در خانواده ای اشرافی در رم به دنیا آمد. وی پس از سپری کردن سالیان دراز و داشتن پست‌های گوناگون در مقام کاردینال در واتیکان سرانجام در سالگرد زادروزش در دوم ماه مارس 1939 به عنوان 260‌مین پاپ واتیکان برگزیده شد. او در دوران کاردینالی سمت‌های مهمی از جمله مسئول ارتباطات با آمریکای لاتین و اروپا را عهده دار بود. از مهم‌ترین اقداماتش در این دوران می‌توان به امضا کردن قرارداد رایش (Reich)[2] بین هیتلر و واتیکان اشاره کرد. تصمیم پیوس دوازدهم مبنی بر خودداری از نکوهش کردن نسل‌کشی یهودیان توسط آلمان نازی و دیدگاه واتیکان در توجیه عملکرد وی، همواره باعث بروز تنش در روابط اسرائیل و واتیکان بوده است. به عقیده‌ بسیاری وی از پشتیبانان آدولف هیتلر بوده است. این بحث و جدل‌ها در سال 1999 و با انتشار کتاب «پاپ هیتلر» نوشته‌ «جان کورنول» بالا گرفت.
وی با دسترسی به بسیاری از اسناد واتیکان که پس از 75 سال با اجازه‌ دولت این کشور انتشار می‌یابد به دست نوشته‌های خود پیوس دوازدهم و نمایندگی و سفارتش در رایش آلمان دسترسی یافت که بر پایه این اسناد واتیکان علاقه‌مند به پیروزی رایش سوم به رهبری آدولف هیتلر در جنگ بوده است و به عقیده‌ آن‌ها «آلمان نازی واپسین سد مستحکم میان ما و کمونیست‌های خدا نشناس است». در کنار این‌ها کاردینال «کارول ووجتیلا» به نازی‌ها در ایتالیا در تهیه و ساخت سلاح و مهمات کمک می‌کرده است. به علاوه پاپ پیوس دوازدهم که در 1939 که به مقام پاپی نائل آمد توسط نماینده‌ خود در برلین مراسمی شاد در سفارت واتیکان به مناسبت پنجاهمین سالگرد زادروز آدولف هیتلر ترتیب داد که هر ساله برگزار می‌شد. به عقیده‌ «سوزان زوکوتی» وی خود نیز از بانیان مبارزه با صهیونیسم جهانی در ایتالیا بود و با آلمان نازی همکاری می‌کرد.[3]

پی‌نوشت:

[1]. برگرفته از سایت عصر ایران، کد خبر: ۷۲۱۴۶/ تاریخ انتشار: ۲۳ ارديبهشت ۱۳۸۸.
[2]. مفهوم رایش با مفهوم امپراتوری تفاوت دارد. از نظر تاریخی، فقط به آلمان از سال ۱۸۷۱ تا سال ۱۹۱۸ میلادی که آلمان تحت قوانین فرمانروایی بود، «امپراتوری آلمان» گفته می‌شد. در صورتی که عبارت «رایش» نوع حکومت آلمان از ۱۸۷۱ تا ۱۹۴۵ میلادی را بیان می‌کند. واژهٔ «رایش» در زبان آلمانی برخلاف واژه «امپراتوری» بیانگر یک حکومت سلطنتی نیست و بیشتر به معنای یک اتحادیه یا مجموعه‌ای از چند سرزمین متحد است (ویکی‌پدیا فارسی).
[3]. برگرفته از مقاله «پیوس دوازدهم، پاپ هیتلر»، از سایت نازی سنتر، 30 سپتامبر 2013.