پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ازدواج پیامبر با یک زن یا دختر، همیشه به معنای مقبولیت پدر یا خانواده همسر نزد پیامبر نبوده است. گواه این ادعا ازدواج آن حضرت با ام حبیبه دختر مسلمان ابوسفیان است. ابوسفیان در کنار ابوجهل بزرگ‌ترین دشمن مسلمانان بود و دخترش پس از اسلام آوردن به همراه همسر خویش به حبشه مهاجرت کرد، اما با از دست دادن همسر خویش در حبشه، پیامبر از او خواستگاری کرد و این هیچگاه به معنای مقبولیت ابوسفیان از دیدگاه پیامبر، نبوده است.

ازدواج پیامبر با یک زن یا دختر، همیشه به معنای مقبولیت پدر یا خانواده همسر نزد پیامبر نبوده است. گواه این ادعا ازدواج آن حضرت با ام حبیبه دختر مسلمان ابوسفیان است. ابوسفیان در کنار ابوجهل بزرگ‌ترین دشمن بود و دخترش پس از اسلام آوردن به همراه همسر خویش به حبشه مهاجرت کرد، اما با از دست دادن همسر خویش در حبشه، پیامبر از او خواستگاری کرد و این هیچگاه به معنای مقبولیت ابوسفیان از دیدگاه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نبوده است.

ـ از سوی دیگر ازدواج‌های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، پس از نبوت دارای مصالحی غیر از مصالح صرفاً شخصی بود. آن حضرت در شرایط مختلف با زنانی ازدواج می‌کرد که شاید در دید ابتدایی هیچ سنخیتی با هم نداشتند، در یک مقطع با زنی ازدواج می‌کرد که پیر و فرتوت بود و حتی حاضر بود که در وقت اضطرار امتیاز همخوابگی خود را به دیگر همسران پیامبر ببخشد. در شرایطی با زنی جوان که تازه همسر خود را در جنگ از دست داده بود و در مدینه از کمترین موقعیت خانوادگی بهره می‌برد، ازدواج می‌کرد. و گاه با زنی که تا قبل از آن اسلام نیاورده بود و پدر و همسرش در ستیز با پیامبر به هلاکت رسیده بودند، ازدواج می‌کرد مانند صفیه، دختر یهودی حیی بن اخطب.
ـ در پاسخی دیگر، باید گفت، که ازدواج با عایشه، به گواه تاریخ و از دیدگاه بسیاری از اندیشمندان به مصلحت اندیشی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بر اساس مسئولیت پیامبریشان، بازمی‌گشت. رشید رضا نویسنده مصری علت اصلی ازدواج پیامبر با عایشه را ـ مدتی پس از ازدواج با سوده ـ دلنوازی و احترام به ابوبکر می‌داند که به سبب قبول اسلام از خانواده طرد شده بود و پیامبر می‌خواست از او حمایتی کرده باشد و دل طایفه او را به اسلام متمایل نماید.[1]
هیکل دیگر نویسنده مصری معتقد است که، «ازدواج با عایشه و هم چنین حفصه دختر عمر از روی انگیزه اجتماعی بود که پیامبر از این طریق می‌خواست رشته خویشاوندی و ارتباط را با قبایل ابوبکر و عمر محکم سازد.»[2]

پاورقی:

[1]. سید محمد رشید رضا، تفسیر المنار، ج 4، ص 370
[2]. هیکل، حیات محمد، چاپ قاهره، 1354 ش، ص 288
منبع: نرم افزار پاسخ، مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات