پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ طبق کتاب مقدس، خداوند به حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)، اسماعیل عطا می‌کند و وعده می‌دهد که از او «دوازده امیر» به وجود آورد: «در خصوص اسماعیل تو را اجابت فرمودم. اینك او را بركت داده بارور گردانم و او را بسیار كثیر گردانم. دوازده رئیس از وی پدید آیند و امتی عظیم از وی به وجود آورم».[1] پس از ماجرای ذبح اسماعیل[2]، خداوند باز به حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) تأکید می‌کند: «به ذات خود قسم می‌خورم چون که این کار را كردی و پسر یگانه خود را دریغ نداشتی هر آینه تو را بركت دهم و ذریت تو را كثیر سازم مانند ستارگان آسمان و مثل ریگ‌هایی كه برکنار دریاست؛ و ذریت تو دروازه های دشمنان خود را متصرف خواهند شد؛ و از ذریت تو جمیع امت‌های زمین بركت خواهند یافت».[3]

در این فراز کتاب مقدس که بشارت به آمدن رسول اکرم (صلی الله و علیه و آله) است، آمده که به واسطه ذریه اسماعیل همه زمین رحمت و برکت خواهند یافت. به عبارتی حضرت محمد (صلی الله و علیه و آله) رحمة للعالمین است. حضرت عیسی (علیه‌السلام) نیز در معرفی حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) از او به عنوان پیام آور راستی و عدالت یاد می‌کند: «و لیكن چون او [پیامبر خاتم] آید شما را به جمیع راستی هدایت خواهد كرد زیرا كه از خود تكلّم نمی‌کند بلكه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد».[4]

حضرت عیسی (علیه السلام) همان سخنی گفته است که خدا در مورد رسول اکرم (صلی الله و علیه و آله) فرموده است: «وَ ما يَنْطِقُ‏ عَنِ الْهَوى‏ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْى‏.[نجم/3-4] هرگز از روى هواى نفس سخن نمی‌‏گويد. آنچه می‌‏گويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست».‏ برای تحقیق بیشتر راجع به فراز اخیر از کتاب مقدس رجوع کنید به «مراد از تسلی دهنده، رسول الله است نه روح‌القدس»

پی‌نوشت:

[1] . سفر پیدایش 17: 20.
[2] . گرچه کتاب مقدس با اضافه کردن کلمه «یعنی اسحاق» خواسته بگوید که ذبیح اسحاق بوده است اما شواهد خود کتاب مقدس نشان می‌دهد که اسماعیل ذبیح الله است.
[3] . سفر پیدایش 22: 16-18.
[4] . انجیل یوحنا 16: 13.