پایگاه جامع فرق،‌ادیان و مذاهب_ مونیکا بانوی تازه مسلمان از نحوه تشرفش و تأثیر اذان در خودش می‌گوید: «اسم من مونیکاست. اهل لهستانم و سه سال است که مسلمان شده‌ام. قبلاً‌ مسیحی کاتولیک بودم و به اندازه‌ای پایبند به دینم بودم که می‌خواستم راهبه باشم. تا اینکه با دوستان مسیحی‌ای از دیگر فرق مسیحیت آشنا شدم و نمی‌دانستم که کدام یک از ما بر حق هستیم. کم‌کم از کلیسا دور شدم و تنها رابطه‌ام را با خدا حفظ کردم. از طریق اینترنت با برخی از مسلمانان آشنا شدم و از اخلاق آن‌ها خوشم آمد. من قبل از آن چیزی جز بدی راجع به مسلمانان نمی‌دانستم و این به خاطر رسانه‌ها بود. کم‌کم با اسلام آشنا شدم و به تحقیق راجع به آن پرداختم و بعد از چهار ماه شهادتین را گفتم.

اولین باری که اذان را شنیدم، یک حالت عجیبی در من به وجود آمد چون می‌دانستم این ندای الهی برای نماز و نیایش با خداوند است. با اذان انسان کم‌کم در فضای گفتگوی با پروردگار قرار می‌‌گیرد. نماز صبح از همه سخت‌تر بود زیرا می‌بایست قبل از طلوع خورشید از خواب برخاست ولی می‌دانستم که خداوند به من توجه دارد. هر لحظه باید به گونه‌ای رفتار کرد که هنگام نماز حضور قلب در نماز داشته باشیم. در کشورم اذان پخش نمی‌شود از این رو باید مراقب اوقات نماز بود. بعد از اذان همیشه از خداوند رحمت و غفران و برکت را برای خود و دیگران درخواست می‌دارم.»